گروهی از محققان باور دارند دلفینها به اندازه ای هوشمند هستند که باید آنها را "اشخاصی غیر انسانی" شناخته و برای آنها حق و حقوقی در نظر گرفت، از این رو اعلامیه حقوق دلفینها را در کنفرانس سالانه انجمن علوم پیشرفته آمریکا ارائه کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از دانشمندان، اندیشمندان و گروه های حمایت از حیوانات اعلامیه ای از حقوق دلفینها را ارائه کرده اند با این امید که ارائه این اعلامیه در کنفرانس سالانه انجمن علوم پیشرفته آمریکا بتواند به تصویر این اعلامیه به عنوان یک قانون توسط دولتها کمک کند، در این صورت دلفینها دیگر در باغ وحش ها و پارکهای آبی نگهداری نخواهد شد و هیچ شکارچی حق کشتن آنها را نخواهد داشت. همچنین قرار است والها به واسطه مجموعه ای از قوانین از میان حیوانات معمولی ارتقا رتبه پیدا کنند و در شرایطی که در بسیاری از جوامع انسانی، مفاهیمی مانند "حریم خصوصی" و "حق حیات" پایمال می شوند، شکارچیان والها به عنوان قاتل معرفی شوند و سفرهایی که برای تماشای والها صورت می گیرد تحت قوانین و ضوابطی خاص امکان پذیر شود تا احترام حریم خصوصی این جانداران حفظ شود. همچنین شرکتها و تولید کننده ها باید در هنگام اجرای پروژه های خود توجه ویژه ای نسبت به تاثیر پروژه های خود بر روی زندگی و زیستگاه این جاندار داشته باشند. دلفینها در صورتی که شرایط آن فراهم آید می توانند تلویزیون تماشا کرده و دستورالعملهای ارائه شده در آن را دنبال می کنند، کاری که میمونها پس از چند ماه آموزش توانایی آن را به دست می آورند. دلفینها می توانند واژه ها، جملات و نیازهای انسانها را فرابگیرند. این جانداران نیز مانند انسانها، انسان دوست هستند و گزارشهای متعددی وجود دارند که نشان می دهند این جانداران به شناگران و ورزشکاران آبی که مورد هجوم کوسه ها قرار گرفته اند، کمک می کنند. Click this bar to view the full image. این جانداران از زبان اشاره بدن استفاده می کنند، جهش از پهلو، پریدن به بیرون از آب و فرود آمدن دوباره بر روی آب از بخش پهلوی بدن، به این معنی است که "می خواهد اکنون بروم". این ماهی های دوست داشتنی از لهجه های محلی برخوردارند برای مثال صدایی که دلفینهای ولزی از خود ایجاد می کنند با دلفینهای سواحل ایرلند متفاوت است. دلفینها به نوعی حمله دیابتی مبتلا می شوند اما می توانند آن را تحت کنترل خود درآورند و کشف چگونگی انجام این کنترل بر روی بیماری دیابت می تواند به ارائه درمانهای جدید برای انسانهای مبتلا به دیابت کمک کند. دلفینها پس از انسان بیشترین وزن و حجم مغزی رادر اختیار دارند و می توانند خود را در آینه بشناسند. این ماهی ها برای از دست دادن عزیزان خود عزاداری می کنند، و در صورتی که برای آنها منفعتی داشته باشد به ماهیگیران در شکار ماهی های دیگر همکاری می کنند. یکی از بهترین نمونه ها برای نمایش دادن هوش دلفینها، دلفینی به نام "کلی" است که در موسسه مطالعات پستانداران دریایی در "می سی سی پی" زندگی می کند. Click this bar to view the full image. کلی در ازای تمیز کردن زباله ها از استخر محل زندگی اش یک ماهی به عنوان جایزه دریافت می کرد. او در برابر هر قطعه زباله یک ماهی جایزه می گرفت و از این رو برای افزایش دریافت پاداشهای خود زباله های جمع آوری کرده را به چند قسمت تقسیم می کرد و سپس هر قطعه کوچک را به عنوان یک زباله ارائه می کرد. همچنین "کلی" یک روز موفق به گرفتن یک مرغ دریایی شد و در ازای زحمتی که کشیده بود سبدی بزرگ از ماهی دریافت کرد، وی سپس به جای خوردن تمامی ماهی ها، از آنها برای جذب تعداد بیشتری از مرغهای دریایی استفاده کرده و آنها را شکار کرد تا میزان جایزه اش باز هم افزایش پیدا کند. "کلی" این رفتارها را به فرزندانش نیز آموخته است. دلفینها به یکدیگر هدیه می دهند، برای مثال دلفینهای نر برای دلفینهای ماده دسته ای از خزه های دریایی یا توده ای از رسوبات خوراکی می برند. "توماس وایت" یکی از محققان در زمینه دلفینها می گوید مدارک علمی زیاد و قدرتمندی وجود دارند که نشان می دهند دلفینها مانند انسانها موجوداتی خود آگاه، باهوش و احساساتی هستند و از شخصیت برخوردارند. بر همین اساس باید دلفینها را به عنوان "اشخاصی غیر انسانی" در نظر گرفت و آنها را به عنوان افراد ارزیابی کرد. از دیدگاه اخلاقی، آسیب رساندن، مرگ و در بند کردن دلفینها اشتباه است. بر اساس گزارش میل آنلاین، دانشمندانی که اعلامیه حقوق دلفینها را ارائه کرده اند به گروه هلسینکی شهرت دارند که اعضای انجمن محافظت از دلفینها و والهای بریتانیا نیز در میان آنها دیده می شوند. در این اعلامیه حقوق آمده است که هر عضوی از خانواده این جانداران، دلفینها، والها یا نهنگها حق حیات دارند و هیچ انسانی حق در اختیار داشتن یکی از این جانداران برای انجام کاری که بر خلاف حقوق، هنجارها یا آزادی آنها است را ندارد. این گروه امیدوار است به تدریج بتواند دولتها را تشویق کند تا این اعلامیه را به قانونی رسمی تبدیل کنند.