قوانین و مقررات نخستین جشنواره فیلم‌های ویدیویی تهران عملا امکان نمایش و حضور تعدادی از آثار قابل توجه را در این جشنواره سلب کرده است.
پس از حذف بخش مسابقه فیلم‌های ویدیویی از جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، قرار شد تا این تولیدات در جشنواره‌ای مستقل به رقابت بپردازند. بر همین اساس محمدرضا عباسیان مدیر عامل موسسه رسانه‌های تصویری به عنوان دبیر این جشنواره در نشستی که اواخر اسفند ماه برگزار شد به تشریح سیاست‌ها و مقرارات این جشنواره پرداخت. مقرراتی که برخی از آنها با اما و اگرهایی روبروست.
در بخش اصلی این جشنواره که با عنوان «رویش یاس‌ها» نام‌گذاری شده، فیلم‌هایی حق شرکت دارند که هم تولید سال 90 و 91 باشند و هم اینکه پخش عمومی نشده باشند به این معنا که نخستین نمایش آنها باید در این جشنواره باشد. همین بند دوم قانون مذکور با اشکالاتی روبروست.
دبیر محترم جشنواره بیش از هر فرد دیگری بر این نکته واقف است که بخش عمده‌ای از تولیدات فیلم‌های ویدیویی متعلق به سازمان صدا‌و‌سیماست و این سازمان به عنوان مالک اصلی آثار در خصوص نحوه و زمان پخش آثار تصمیم آخر را می‌گیرد.
بر همین اساس تعداد زیادی از فیلم‌های که در سال 90 تولید شده‌اند بنا بر نظر شبکه‌های صدا‌و‌سیما در کنداکتور پخش قرار گرفته و به ترتیب شانس شرکت در این جشنواره را را از دست داده‌اند. تولیداتی که اتفاقا جز آثار خوب این عرصه بوده‌اند و با واکنش‌های خوبی هم در زمان پخش روبه رو بوده‌اند آثاری چون «سپیده» روح‌اله حجازی، «نخل گریان» پناه برخدا رضایی، «لب دریا» حمید نعمت‌اله، «خراش» محمد حمزه‌ای، «آواز مردمان خوب» صادق پروین آشتیانی، «پیدا و پنهان» حجت قاسم‌زاده اصل، «ساعت به وقت صفر» احمد معظمی، «انتهای کوچه عاشقی» فرزاد موتمن، «بال‌های خوشبختی» بهروز شعیبی و... بخشی از این فیلم‌ها هستند که عملا شانس شرکت در بخش اصلی جشنواره را از دست داده‌اند.
نکته قابل توجه اینجاست که همگی این آثار به دلیل کیفیت خوبی که به لحاظ ساختار و محتوا داشتند خیلی زود از طرف شبکه‌ها پس از طی کردن مراحل فنی به پخش رسیده‌اند و اتفاقا همین کیفیت خوب در اینجا به ضررشان تمام شده و به همین راحتی شانس شرکت در جشنواره را از دست داده‌اند.
این در حالی است که این آثار حتی اجازه شرکت در جشنواره فیلم‌های جام جمرا هم نداشتند چون شرط شرکت در این جشنواره بر خلاف جشنواره فیلم‌های ویدیویی تهران پخش از شبکه‌های تلویزیونی بوده، که غالب آثار نام برده چون در آن زمان به پخش نرسیده بودند، فرصت حضور در آن جشنواره را هم از دست دادند و به این ترتیب تبدیل به
چوب دو سر سوخته شدند که عملا شانس رقابت و حتی موفقیت جشنواره‌ای را از دست دادند. فیلم‌های که به دلیل خوب بودن محکوم به دیده نشدن هستند.
البته این آثار در یکی از بخش‌های فرعی جشنواره تهران که اختصاص به فیلم‌های منتخب دهه 80 دارد شانس حضور دارند، اما در این بخش رشته‌های مختلف این آثار از جمله کارگردانی، بازیگری و... قضاوت نمی‌شوند، رشته‌هایی که اتفاقا جز نقاط قوت این آثار هستند. نکته قابل توجه در این زمینه این است که حسن اسلامی مهر رئیس مرکز سیما فیلم یکی از اعضای اصلی شورای سیاستگذاری این جشنواره است که تعدادی از فیلم‌های نامبرده متعلق به همین مرکز است و ایشان بدون توجه به نکات اشاره شده در تدوین و تبین سیاست‌های جشنواره فیلم تهران با دیگر اعضای شورا همفکری داشته تا به این شکل تعدادی از آثار خوب و قابل توجه مرکز تحت نظارت خود را از دیده شدن در یک جشنواره تخصصی محروم کند.
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.
