کراتیت (التهاب قرنیه)

کراتیت التهاب قرنیه است.
قرنیه در سطح چشم واقع شده است. و در اِسکلر (سفیدی چشم) شناور است.
قرنیه عضوی محدب و شفاف است که اجازه می‌دهد نور وارد چشم شود.
ضخامتش چیزی حدود 500 میکرون (نیم میلی متر) است.

کراتیت سطحی
کراتیت عمیق

کراتیت سطحی
قرنیه از 5 لایه تشکیل شده است. کراتیت سطحی فقط لایۀ اول را مبتلا می‌کند، به همین خاطر کراتیت سطحی نامیده می‌شود.
علائم کراتیت سطحی
اغلب اوقات فرد مبتلا، درد دارد.
قرنیه تعداد بسیار زیادی رشته های عصبی در خود دارد. در شرایط عادی، قرنیه بسیار حساس است، آیا شده تا به حال انگشت تان داخل چشم تان برود؟ این اتفاق بسیار دردناک است حتی اگر قرنیه زخمی نشود.

اگر سطح قرنیه آسیب ببیند، دردها باز هم شدیدتر خواهند شد. برای بهتر فهمیدن این امر، کافی است بدانید که قرنیه 40 تا 60 برابر بیشتر از مغز دندان، رشتۀ عصبی دارد... و تقریباً همه می‌دانند که یک دندان پوسیده چه قدر درد ایجاد می‌کند!!!
اما درد متناسب با شدت وضعیت نیست، ممکن است کسی درد خیلی زیادی داشته باشد و طی یک یا نهایتاً دو روز درمان شود.

علائم دیگر کراتیت سطحی عبارتند از: کاهش کمابیش شدید دید و جاری شدن اشک از چشم.
درد باعث می‌شود که نتوان نور را به راحتی تحمل کرد و به سختی پلک ها را از هم باز نگه داشت، علاوه بر این پلک ها منقبض و چروکیده هم می‌شوند.  

پزشک چه طور کراتیت سطحی را تشخیص می‌دهد؟
یک محلول چشمی بی حس کننده می‌تواند معاینه را آسان تر کند. این محلول چشمی ظرف چند ثانیه عمل می‌کند و تنها حدود بیست دقیقه اثر می‌گذارد. این محلول بسیار مفید است، اما نباید بعد از آن برای تسکین کراتیت مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، قطره ریزی های مداوم و تکراری قرنیه را مسموم می‌کند.
چشم قرمز است. در موارد وجود کراتیک خراشیدگی هایی در سطح قرنیه دیده می‌شود در حالی که یک قرنیۀ نرمال صاف است. این خراشیدگی ها را می‌توان با ریختن یک قطرۀ رنگی فلورسان در چشم و انداختن نور آبی مشاهده کرد. قطرۀ رنگی که زرد است، خراشیدگی ها را به دام می‌اندازد و آنها را نمایان می‌کند، این خراشیدگی ها به رنگ زرد پررنگ در می‌آیند در حالی که مناطق سالم قرنیه کم رنگ هستند. اندازه و تعداد خراشیدگی ها متفاوت است. قطرۀ رنگی توسط اشک از بین می‌رود.

دلایل بروز کراتیت سطحی:
تمام دلایل کونژکتیویت می‌توانند باعث بروز کراتیت هم بشوند. اگر کونژکتیویت و قرنیه مبتلا شوند، از "کراتو-کونژکتیویت" سخن به میان خواهد آمد.
فقدان یا میزان نامناسب اشک نیز می‌تواند به قرنیه، این عضوی که به اندازۀ کافی محافظت نمی‌شود، آسیب بزند. اگر چشم ها واقعاً خیلی خشک هستند، آسیب ها بر روی قرنیه ممکن است بسیار شدید باشند.
کراتیت سطحی اغلب در زیر لنزهای تماسی ایجاد می‌شوند. کسانی که از این لنزها استفاده می‌کنند باید از خطرات آن آگاهی داشته باشند، زیرا در صورت عدم درمان، عوارض بسیار شدید خواهند شد. برای مثال، اگر آبسه ای در قرنیه ظاهر شود، امکان بروز عوارض چشمی وجود دارد.

حملۀ مواد شیمیایی نیز ممکن است قرنیه را مورد آزار قرار دهد. این همان مورد گاز لاکریموژن است. این گاز را به واسطۀ بویش که باز کردن پنجره ها را ضروری می‌سازد، می‌توان شناخت. ضمناً این گاز بینی را هم می‌سوزاند و پوست را تحریک می‌کند. برای رها شدن از شر آن، باید ناحیه های درگیر شده با گاز را، با آب فراوان شستشو داد. به طور کلی، کراتیتی که بر اثر گاز لاکریموژن ایجاد شده باشد، خیلی سریع درمان می‌شود.

درمان ها
مانند درمان کونژکتیویت، محلول ها و پمادهای چشمی متناسب با کراتیت تجویز می‌شوند.
برای این که سطح قرنیه دوباره شکل بگیرد، جریانی که عموماً به سرعت رخ می‌دهد، التیام دهنده هایی به محلول ها یا پمادها اضافه می‌شوند، مانند ویتامین A1 یا B12.

اشک مصنوعی نیز برای چشم های خشک استفاده می‌شوند.
برای کاهش درد، چندین راه حل وجود دارد. یکی از آنها قرار دادن پانسمان بر روی چشم برای بسته نگه داشتن آن است. این کار مانع از سایش پلک ها بر روی قرنیه و محافظت از آن در مقابل نور می‌شود.