در زير مراحل سادهاي براي پيشگيري از عفونتهاي گوش توضيح داده شده است.
1 .گوشهاي سگتان را مرتب معاينه كنيد و اگر مشكوك به عفونت هستيد، بالفاصله او را نزد دامپزشك ببريد.
2 .به آهستگي موم اضافي و آلودگي را خارج كنيد.
3 .موهايي كه در راه و دور كانال گوش هستند را كوتاه كنيد. در برخي نژادها مانند »پودل« شما بايد موها را از داخل كانال گوش او با انگشت شست و اشاره از ريشه بيرون بكشيد. اين کار به هوا اجازه ميدهد كه راحتتر درون گوش گردش كند و پوست گوش، خشك بماند.
4 .ميتوانيد كمي پودر مخصوص حاوي مواد ضدقارچ را پس از شنا كردن و حتي يك‌بار در هفته طي بهار و تابستان درصورت حساسيت داشتن، درون گوش بریزید.
نگاه اجمالي به انگشتان سگتان
ناخن پاي سگ ها ابزار بسيار مفيدي براي آنهاست و به سگتان در راه رفتن، پريدن و... كمك مي‌كند ولي با وجود مفيد بودن، اين ناخن ها ميتوانند دردناك باشند و شكل پاي سگتان را تغيير دهند. به ندرت سگ هايي وجود دارند كه نياز نيست ناخن هايشان كوتاه شود. سگهايي كه مرتب روي سطوح سيماني بازي مي‌كنند، ناخنهايشان خودبهخود كوتاه ميشود اما اگر ناخن شست دارند با توجه به اين‌كه اين ناخن در تماس با سطح زمين قرار ندارد، بايد مرتب كوتاه شود و چند هفته يك‌بار نياز به چيدن دارد. ناخنها مخصوصا وقتي سگ زمان زيادي را روي سطح نمدار و نرم مانند چمن حياط ميگذراند، سريعتر رشد مي‌كنند. براي خيلي از سگ ها چيدن ناخن ها عمل بسيار ناخوشايندي است اما شما ميتوانيد اين كار را باتوجه به چند نكته ساده براي خودتان و او آسانتر كنيد.
1 .كوتاه كردن ناخنها را از زماني‌كه او يك توله است شروع كنيد.
2 .اين تجربه را تا جاي ممكن برايش خوشايند كنيد. تشويق كردن او بعد از گرفتن هر پا و يا حتي بعد از هر ناخن پا بسيار مفيد است.
3 .ياد بگيريد چگونه ناخنها را سريع و دقيق بچينيد تا تصادفا گوشت زير ناخنهاي دوست پشمالويتان را نكنيد. رگهاي خوني در مركز هر ناخن قرار دارند و اگر بريده شوند، باعث ايجاد خونريزي خواهند شد.
4 .ناخنگيرهايتان را تيز نگه داريد تا ناخنها را ببرند نه اين‌كه باعث خرد شدن آنها شوند.
انواع ناخنگير
ناخنگيرها را ميتوانيد در سه مدل متفاوت در بازار پيدا کنيد:
ناخنگيرهاي گيوتيني: اين نوع ناخنگيرها يك حفره دارند و ناخن در بين آنها قرار ميگيرد. يك تيغ از روي حفره رد شده و ناخن را كوتاه مي‌كند. يكي از خوبي هاي اين ناخنگيرها تيغه قابل تعويض آنهاست.
ناخنگير قيچي شکل: در اين نوع ناخنگير که به شکل قيچي است، ناخن روي تيغه هاي خميده ناخنگير قرار ميگيرد. اين تيغه ها بايد مرتب تيز شوند تا به جاي بريدن ناخن ها، آنها را خرد نكنند.
ناخنگير برقي: نوع ديگر ناخنگير كه با باتري هم كار مي‌كند و ميتواند براي كوتاه كردن ناخنها استفاده شود. خيلي از سگها اين نوع را به انواع قبلي ترجيح ميدهند به دليل اين‌كه ناخنگير برقي آسانتر عمل كرده و از صدمه زدن به ناخن جلوگيري مي‌كند. كوتاه كردن سريع و دقيق ناخنهاي سگ نياز به تجربه دارد. اگر شما هم ميخواهيد اين کار را به خوبي انجام دهيد، از نكات زير پيروي كنيد.
1 .در زمان كوتاه كردن ناخنهاي سگ او را به پهلو يا پشت بخوابانيد. ميتوانيد ناخنهاي او را درحالي‌كه ايستاده هم كوتاه كنيد اما در اين صورت او را روي يك صندلي نگه داريد تا به چشمتان نزديك‌تر و همتراز باشد و فرار نكند. اگر سگتان موقع گرفتن ناخنهايش خيلي ميترسد، مقدار زيادي كره بادامزميني را روي سطح بيني او بماليد و زماني‌كه او در حال ليسيدن است ناخنها را كوتاه كنيد.
2 .پاي سگ را در دستتان بگيريد و هر انگشت او را بين انگشت شست و اشاره خودتان گرفته و فشار دهيد. با اين عمل ناخن را به بيرون هل داده و از موهاي اطراف دور مي‌كنيد. در اين حالت متوجه ميشويد جايي كه ناخن به پوست وصل ميشود ضخيمتر است و در پايين نازك‌تر میشود اين قسمت جايي است كه بايد كوتاه شود.
3 .در سگ هايي با ناخنهاي سفيد، ناخنها را بالا آورده و براي بهتر ديدن در برابر نور قرار دهيد. براي سگ هايي با ناخن هاي قهوهاي يا سياه، زماني‌كه به خوبي نميتوانيد محل كوتاه كردن را ببينيد، بين قسمت پهن و باريك را كوتاه كنيد. اين كار بايد سريع و بدون هيچ زحمتي انجام شود.
4 .به قسمت كوتاه شده ناخن نگاه كنيد تا مطمئن شويد آن را به اندازه كافي كوتاه كردهايد. اگر ناخن نرم و داراي ناحيه اي سفيدرنگ و هاله مانند در انتهاست، نشانه خوبي است اما اگر انتهاي ناخنها خشك است و هاله ديده نميشود، بايد کمي بيشتر كوتاه كنيد تا هاله را ببينيد.
5 .اگر انتهاي ناخن خونريزي كرد، ناخن را در پودر بندآورنده خون (كه در فروشگاه هاي حيوانات خانگي موجودند) يا نشاسته ذرت فرو كنيد و سگتان را براي پنج دقيقه در حال استراحت نگاه داريد. اگر او بلند شده و شروع به دويدن در اطراف كند، ناخن بيشتر خونريزي مي‌كند. به جاي اظهار ندامت دربرابر سگتان، او را سرحال بياوريد و به او بگوييد كه چقدر پسر خوبي است. به او بيسكويت بدهيد. به اين صورت او با اشتباهات كوچك‌تان در هنگام كوتاه كردن ناخنش رابطه خوشايندتري برقرار خواهد كرد و در صورت تکرار اين کار، كمتر تحت فشار خواهد بود.
6 .براي خوب بودنش هديهاي لذتبخش به او بدهيد.
7 .مطمئن شويد ناخنهاي انگشت شست او ناخن هاي اضافي كه در قسمت داخلي پاهاي جلويي وجود دارد را كوتاه كرده ايد.
8 .اگر هنوز هم كوتاه كردن ناخنهاي سگتان برايتان سخت است، از دامپزشك يا فردي باتجربه بخواهيد كه طرز صحيح آن را به شما نشان دهد.
9 .زماني‌كه روي پاهاي سگتان كار مي‌كنيد، موهاي زير پاي او را نگاه كنيد. در بعضي از سگها موهاي بين انگشتان زياد رشد كرده و كف پاي او را ميپوشانند. اين موها ميتوانند درهم گره خورده و گلوالي و رطوبت را در خود جمع كنند که نهتنها براي سگ ايجاد ناراحتي ميکند، بلكه احتمال عفونت را نيز در پاها افزايش ميدهد. از قيچي هايي كه نوك تيزي ندارند براي كوتاه كردن موهاي بين انگشتان استفاده كنيد تا احتمال بريدن پوست را كاهش دهيد.
تميز كردن دندانهاي سگ
احتماال شما هم از دندانپزشك‌تان شنيدهايد كه بيماري پيوره (تورم لثه كه منجر به لق شدن دندانها ميشود) يكي از رايجترين مشكالت دندان در بزرگسالان است. اين قضيه در سگها هم رايج است. تقريبا 80درصد سگها در سه سالگي دچار التهاب لثه و بيماري پيوره دندانها ميشوند. اگر دندانهاي سگتان هنگام جويدن استخوان خونريزي دارند، ممكن است التهاب لثه داشته باشد بنابراين او را سريع براي معاينه نزد دامپزشك ببريد. عامل بيماري پيوره در انسانها و سگها يكي است. اين مسئله با چسبيدن باكتريهاي دهاني و موادغذايي به سطح دندان و شكلگيري جرم آغاز ميشود. اين جرمها بعدا به وسيله كلسيم موجود در بزاق سفت شده و باعث شكل گرفتن جرم ميشود. اين سطح سخت سفيد، زرد يا قهوهاي رنگ روي دندان به خصوص خط لثه باكتريها و ذره هاي غذا را بين لثه و دندان به دام مياندازد. اين باكتريها با توليد موادي شيميايي باعث آسيب ديدن لثه ها و ورم آنها ميشوند. اين ورم استخوان هايي كه دندانها را سرِجايشان نگه ميدارند از بين ميبرد و در نهايت دندانها لق شده و ميافتند (بيماري پيوره). .
پيشگيري كليد غلبه بر بيماري پيوره است. بهترين راه پيشگيري نيز مسواك زدن مرتب دندانهاي سگتان است. شما ميتوانيد از مسواك و خميردندان با طعم گوشت مخصوص سگها يا از دستمال نرم و آغشته به تميزكننده دندان استفاده كنيد. اين نوع دستمالها به شكل ديسك يا دكمه هستند كه شما ميتوانيد روي انگشت اشارهتان قرار داده و بعد از استفاده دور بيندازيد. سگهايي كه بهطور مرتب استخوان و چيپسهاي پوست خام يا بيسكويتهاي سخت ميجوند، در مقايسه با سگ هايي كه اين كار را نمي‌كنند خيلي كمتر به جرم دندان مبتال ميشوند. بسياري از سگها اسباب بازيهايي با سطوح زبر دارند كه سطح دندانهاي آنها را تراشيده و لثه ها را ماساژ ميدهند. براي پيشگيري از بيماري پيوره مراحل زير را انجام دهيد.
1 .به سگتان اسباب بازيهاي جويدني زياد بدهيد؛ استخوان هاي واقعي كه مخصوصا براي سگها طراحي شدهاند. استخوان هاي پالستيكي يا پوست خام هم براي اين کار مناسب است (موقعي که سگتان با اين اسباب بازيها بازي ميکند بايد مراقبش باشيد چون بعضي از قسمتهاي اين استخوانها ميتوانند در گلوي سگها گير كنند و باعث خفگي شوند).
2 .دندانهاي سگتان را تا جاي ممكن زود به زود مسواك بزنيد
3 .دندانهاي سگتان را بهطور حرفه اي سالي يك‌بار بعد از سه سالگي جرم گیری کنید.
4 .دندانهاي سگتان را سالیانه معاينه كنيد. هر نوع جرم بايد در حد ممكن برداشته شود تا از التهاب لثه و از دست دادن دندانها پيشگيري شود. رسوبات معموال به وسيله دستگاه ماوراي صوت و در حالت بيهوشي برداشته ميشوند. كلينيك دامپزشكي شما ممكن است تكنسينهاي دامپزشكياي داشته باشد كه در برداشتن رسوب دندانهاي سگها بدون بيهوشي تجربه داشته باشند. اگر در دندانهاي سگتان به سرعت رسوب جديدي ظاهر شود، شايد نياز داشته باشيد تميز كردن دندانهاي او را بهطور مرتب انجام دهيد.
5.توصيه ميشود تمام سگ ها طيف وسيعي از آنت يبيوتيك‌ها را قبل و چند روز بعد از جرمگيري دندانهايشان استفاده كنند. اين كار از افزايش باكتريهاي دهاني در زخمهاي كوچك روي لثه كه موجب عفونت ميشوند، جلوگيري مي‌كند. دامپزشك معموال قبل از جرمگيري يك آنتي بيوتيك تزريق مي‌كند.
6 .دهان سگتان را بهصورت دورهاي براي يافتن دندانهاي شكسته يا لق معاينه كنيد. اگر دندان شكسته يا تغييررنگدادهاي يافتيد، آن را به دامپزشك نشان داده و اقدام به كشيدن دندان درصورت لزوم كنيد. براي سگهاي پيرتر لكههاي قهوهاي روي دندانهاي فرسوده یا خراب بهخصوص دندانهاي جلويي، طبيعي است. لكههاي قهوهاي نقاطي هستند كه ميناي دندان در حال توسعه و تعمير سطوح كهنه است. گاهي سگهاي پيرتر رويشهايي روي لثهشان به نام پوليس دارند. اين رويشها شبيه تومور هستند اما در كل خوشخيم محسوب ميشوند. اگر بزرگتر شده يا باعث ايجاد مشکل در خوردن غذا شدند، بايد با عمل جراحي آنها را برداشت.