چطور اضطراب طوطی خاکستری خود را مهار کنیم؟
بسیاری از اختلالات رفتاری طوطی های خاکستری به این دلیل است به او به عنوان یک پرنده، اجازه نمی دهیم یک پرنده باشد یا به این دلیل که متوجه نیستیم آنها از طبیعت شکار شده اند و با حیوانات اهلی بسیار متفاوتند.
خاکستری ها موجوداتی اگزوتیک از سرزمین های بیگانه هستند. آن ها رسوم ما و زبان ما را درک نمی کنند. این، به عنوان نگهبان یک گنجینه، بر عهده ی ماست که با آن ها با همان دلواپسی و مهربانی ای رفتار کنیم که با یک مهمان عزیز و دوست داشتنی، وقتی به خانمان پا می گذارد.
ما باید ممنون باشیم که انها ما را دوست دارند و به ما عتماد می کنند. که آنقدر برایمان ارزش قائلند که تلاش می کنند به زبان خودمان با ما ارتباط برقرار کنند. که به ما اجازه می دهند دوستشان داشته باشیم. باید از اینکه عشقشان به ما بر طبیعت وحشی شان غلبه می کند، به وجد آییم.
من طوطی های خاکستری وحشی را در موقعیت های جفتی یا پرورشی دیده ام و آنها به هیچ عنوان تهاجمی نیستند. آنها در حضور انسان مزاحم می ترسند (حق هم دارند). با این وجود، وقتی از دوربین های مداربسته برای مشاهده ی آنها استفاده کنیم، به هیچ روی رفتاری پرخاشگرانه بروز نمی دهند. بازی می کنند، به یکدیگر غذا می دهند و می گیرند و در ارتباط باهم رفتاری به دور از هرگونه تهاجم دارند.
در عین حال، رفتار خشونت آمیز در خاکستری های پرورشی که همدم انسان بوده اند دیده می شود.
طوطیهای اهلی و صادراتی، خشونت را از انسان می آموزند
قسمت دوم
برخی علل خشونت در طوطی خاکستری:
· احترام نگذاشتن به خواسته هایشان با رفتار نامناسب یا احترام نگذاشتن به شخصیتشان
· ملاحظه و شفقت نکردن به آنان در وضعیت اسارت و وابستگی
· رفتارهای خشونت آمیز انسانی یا درد جسمانی. هل دادن، فشار دادن، دنبال کردن یا تکان دادن شدید پرنده ای که پرهایش کوتاه شده برای آن پرنده بسیار رعب آور و خطرناک است. ضربه زدن به نوک پرنده، انداختنش روی زمین یا ضربه زدن به آن در هر نقطه بدنش برای گونه های پرنده، رفتارهایی نا به هنجار است. چرا که برای آنان درد و خشونت به این معناست که مرگ نزدیک است.
· مرعوب سازی. بالای سر پرنده ایستادن، چشم غره یا نگاه خیره برای ترساندنش اعتماد به نفس و آرامش وی را برهم خواهد زد. در حالیکه او برای دوست داشتن و اعتماد کردن به انسان مراقبش به آنها نیاز دارد.
· انسان های سلطه طلب. یک خاکستری، مانند سایر موجودات وابسته و بی پناه، به انسان هایی که رفتار معاندانه و مجازاتگر دارند اعتماد نخواهند کرد. چرا چنین افرادی می خواهند جزئی ترین رفتارهای پرنده را هم تحت کنترل خود در آورند.
· محرومیت حسی به عنوان مجازات. آیا ما کودکی را که رفتار نامناسب دارد برای مجازات در موقعیتی محروم از حواس جهت اصلاح رفتار قرار می دهیم؟ آیا ان کودک ما را دوست خواهد داشت و به ما اعتماد خواهد کرد؟ یا آن کودک ما را به عنوان موجودی سلطه جو و سازش ناپذیر خواهد شناخت؟
ادامه دارد....
ترجمه:
پرندگان، حیواناتی وحشی هستند و مقایسه آنها با حیوانات اهلی نادرست است، در رفتار، هوش و غیره...
چیزهای زیادی در پرنده تشویش ایجاد می کند، اگر سطح اضطراب زیاد بالا رود، پرنده شروع می کند به گاز کرفتن، صدمه زدن به خود، پر کندن و یا دچار هراس بیمارگونه می شود.
هرگز سعی نکنید بر پرنده ی خاکستری خود مسلط شوید یا مجازاتش کنید. وقتی با پرندگان و رفتارهای طبیعیشان آشنا شوید، برایتان آشکار خواهد شد که چه چیزهایی تنش زا هستند و باید از آنان اجتناب نمود. اگر در پرنده ترس ایجاد کنید، اعتمادش به شما را از دست خواهد داد.
خاکستری های حساس و باهوش بیشترین لطمه را از تنبیه شدن و رفتارهاتی کنترلی انسان می بینند. آنها با انسان به عنوان معلم، راهبر، چهره ی پدرانه/مادرانه، راهنما و مراقب پاسخ مثبت می دهند. تشویق، احترام و محبت برای شکل دادن رفتار در فرزند انسان، سگها، اسب ها....و .....پرندگان لازم است.
کنترل
برخی حیوانات اهلی شده طبیعتا به کنترل شدن تمایل دارند ولی خاکستری ها کاملا متفاوتند. این حقیقت را هنگام بکارگیری تکنیکهای مدیریت حیواناتی همچون اسب یا سگ، باید مد نظر قرار داد. حیوانات اهلی، در غالب موارد دوست دارند انسان را راضی کنند. ولی پرنده دوست دارد خودش را راضی کند.
یک خاکستری به دنبال تحت کنترل در آمدن نیست- چرا باید باشد؟
او خود را به عنوان موجودی برابر می بیند که باید با ادب و احترام برخورد کرد و می خواهد اجازه داشته باشد در حیطه ی رفتار متعارفش زندگی کند.
کنترل بیش از حد رفتار پرنده، مثل بچه های انسان، استقلال، اعتماد به نفس و خودکفایی را نابود کرده و رنجش ایجاد می کند.
تلاش انسان برای کنترل پرنده ایجاد اضطراب می کند. کلماتی همچون آلفا، سرور رمه و برتری هیچ جایی در تربیت پرنده ای چون خاکستری ندارد.
اگر تلاش کنیم خود را به عنوان "پیشوا"، "آلفا" یا "مسلط" جا اندازیم، در پرنده تشویش ایجاد خواهیم کرد که این خود ریشه ی بسیاری از اختلالات رفتاری و سلامتی دیده شده در بسیاری از خاکستری هاست.
تنبیه
تنبیه بسیار تنش زاست. خاکستری های تنبیه شده، با ترس، ارعاب، تنهایی، درد جسمی و روحی، می فهمند چه ممکن است برایشان رخ دهدرخ دهد. عدم وجود فهمی فراگیر توسط حیوانی که واقعیاتش چیزی به اسم مجازات را در بر نمی گیرد، وحشتی است واقعی.
تصادفی بودن آشکار مجازات- با در نظر گرفتن نبود فهم ادراکی و منطق و همچنین پس زدن طبیعی تنبیه به عنوان یک ابزار انضباطی- می تواند منجر به شوکها روانی سهمگینی شود.
خشونت و درد جسمی برای بدن نحیف پرنده به معنای مرگ است.
گاز گرفتن از روی ترس، می تواند منجر به گاز گرفتن عادتی شود- شیوه ای بوسیله ی آن پرنده تلاش می کند از رفتارهای خشونت آمیز انسان که در پاسخ به رفتارهای غریزی، به نظرش تصادفی و نامناسب می رسد، جلوگیری نماید.
پرسه زدن و سیاحت برای پرندگان جوان مهم است و با هدف آزار انسان انجام نمی گیرد. سر و صدا کردن راهی است غریزی برای برقراری ارتباط با گروه. سر و صدا کردن و صدا زدن راهی است که پرنده بوسیله ی آن به خود اطمینان می دهد که تنها و آسیب پذیر نیست.
هر حرف شنوی طوطی خاکستری که به دنبال تنبیه صورت گرفته باشد، در حقیقت یک پذیرش بی حس و کرخت از مجازاتی است کاملا تصادفی و ظاهرا اجتناب ناپذیر- پذیرشی بدون فهم و درک واقعی، آمیخته با دلهره، اجتناب و رنجش از انسان مجازات گر.
زدن پرنده، انداختنش روی زمین، حبس در قفس کوچک یا جعبه در جایی دور، قرار دادن پرنده در وان حمام یا سایر جاهای نامناسب به عنوان مجازات، پوشاندن قفس به عنوان مجازات، مرعوب سازی از طریق زل زدن یا چشم غره، تنبیهاتی بی ارزش و زیانبار هستند.
آسیب پذیری جسمانی و حساسیت بالای عاطفی خاکستری ها، مانع هر مجازاتی است. روحیات آنان مجازات را رد می مند. در هر حال، اثری نخواهد داشت، به خصوص در بلند مدت. پرنده می داند چه کسی آن را مجازات می کند ولی نمی داند چرا.
مجازاتگر را به خاطر خواهد داشت و هرگز
نخواهد بخشید...
.
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.