بسیاری از اختلالات رفتاری طوطی های خاکستری به این دلیل است به او به عنوان یک پرنده، اجازه نمی دهیم یک پرنده باشد یا به این دلیل که متوجه نیستیم آنها از طبیعت شکار شده اند و با حیوانات اهلی بسیار متفاوتند.

خاکستری ها موجوداتی اگزوتیک از سرزمین های بیگانه هستند. آن ها رسوم ما و زبان ما را درک نمی کنند. این، به عنوان نگهبان یک گنجینه، بر عهده ی ماست که با آن ها با همان دلواپسی و مهربانی ای رفتار کنیم که با یک مهمان عزیز و دوست داشتنی، وقتی به خانمان پا می گذارد.

ما باید ممنون باشیم که انها ما را دوست دارند و به ما عتماد می کنند. که آنقدر برایمان ارزش قائلند که تلاش می کنند به زبان خودمان با ما ارتباط برقرار کنند. که به ما اجازه می دهند دوستشان داشته باشیم. باید از اینکه عشقشان به ما بر طبیعت وحشی شان غلبه می کند، به وجد آییم.

من طوطی های خاکستری وحشی را در موقعیت های جفتی یا پرورشی دیده ام و آنها به هیچ عنوان تهاجمی نیستند. آنها در حضور انسان مزاحم می ترسند (حق هم دارند). با این وجود، وقتی از دوربین های مداربسته برای مشاهده ی آنها استفاده کنیم، به هیچ روی رفتاری پرخاشگرانه بروز نمی دهند. بازی می کنند، به یکدیگر غذا می دهند و می گیرند و در ارتباط باهم رفتاری به دور از هرگونه تهاجم دارند.

در عین حال، رفتار خشونت آمیز در خاکستری های پرورشی که همدم انسان بوده اند دیده می شود.

طوطیهای اهلی و صادراتی، خشونت را از انسان می آموزند

.