تغذیه توله ها

یک توله سگ رو به نظر بیارید! مثل گلوله کاموا می مونه خوشگل و با مزه و صورت چاق ورم کرده و این ور اون ور غلت می زنه و ورج ورجه می کنه.و دندانهاش هم مثل استخوانهای ماهی می مونن و شما روز به روز متوجه می شید که قیافه اش داره تغییر می کنه دندانهاش خیلی زود می ریزن و دندانهای جدید در میاره و صورتش از اون فرم پفالو بصورت اصلی و استخوانی تغییر حالت می ده و دیگه از اون توده کاموایی خبری نیست و  در کمتر از یک سال به یک سگ نوجوان تبدیل می شه و رشدی تصاعدی خواهد داشت.و تعجبی نداره که بگم برای هر کیلو اضافه وزنش چقدر نیاز به کالری و مواد غذایی بیشتر داره و نمیشه میزان نیازش به غذا رو با یک سگ بالغ مقایسه کرد و تقریبا سه برابر احتیاجات یک سگ بالغ به مواد غذایی نیاز داره و غذاش هم باید دقیقا تعریف شده باشه و جیره غذایی متعادلی رو دریافت کنه این میزان غذا بتدریج که توله رشد می کنه کاهش پیدا می کند و معمولا این کاهش از حدود سن چهار ماهگی به بعد صورت می گیره و البته همچنان نسبت به نیاز های یک سگ بالغ هنوز باید بیشتر غذا بخوره تا اینکه به سن  ده ماهگی برسه و البته با توجه به نژاد و سن بلوغ همچنان تا سن دو سالگی باید به احتیاجات غذاییش توجه خاصی نمود.توله ها  به پروتئین با ارزش غذایی مناسب احتیاج دارند مثل تخم مرغ. شیر و پنیر و این مواد غذایی به خوبی هضم می شوند و  مزه خوبی هم برای توله ها دارند .و یا اینکه می تونید از غذاهای مخصوص توله ها که طبق فرمولاسیون دقیقی تهیه شده اند استفاده کنید. نکته قابل توجه اینه که تعادل رو در غذا دادن به توله ها حفظ کنیم و بیش از حد نیاز به اونها غذا ندیم. اغلب توله ها در بین سنین 6 تا 8 هفتگی از شیر گرفته می شوند. و باید وقتی توله رو به خانه بیاورید و از مادرش جدا کنید که بتونه غذای جامد بخوره . توله ها معمولا در غذا خوردن حریص هستند پس باید دقت کنید که بصورت یکنواخت به اونها غذا بدهید و میزان نیاز های تغذیه ای اونها رو در نظر بگیرید. و  اهمیت چاق نشدن سگ به حدی است که من  لاغر موندن سگ رو به چاقی غیر عادی ترجیح می دهم و این مسئله در مورد نژاد های بزرگ بیشتر صدق می کنه.اگر سگ زیاد غذا بخوره متعاقبا  رشد سریعی خواهد داشت و زنگ خطر ایجاد مشکلات بعدی خواهد بود مثل رشد نا متعادل عصلات و استخوانها و این مسئله حیوان را مستعد ابتلا به بیماریهای مفصلی مثل دیسپلازی مفصل ران می کند. و رشد سریع استخوانها نسبت به رشد عضلات بیشتر خواهد شد و دردهای عضلانی را در دوره بلوغ شاهد هستید و بنابراین باید آینده نگر باشیم و برای اجتناب از درگیری های ارتوپدیک باید پیش بینی لازم را در دوره تولگی مد نظر قرار دهیم.نکته مهم دیگه ای هم که باید توجه داشته باشیم متعادل نگاه داشتن میزان کلسیم جیره در توله ها است. میزان زیاد کلسیم در جیره غذایی در رشد استخوانها و بویژه غضروفها اختلال ایجاد می کند و فرمولی در این زمینه وجود دارد که باید حتما رعایت شود میزان کلسیم در ماده خشک غذایی نباید بیش از 1.1 درصد جیره بیشتر باشد مخصوصا در سگها نژاد بزرگ. و این مشکلات در سگهای نژاد آپارتمانی  کمتر مشاهده می شوند و در مقابل با مشکلات دیگری در آنها رو به رو می شویم مثل پایین آمدن سطح گلوکوز خون و  یا دچار سنگهای دستگاه ادراری می شوند.در  توله ها باید ترتیب دفعات غذا دادن را در نظر بگیریم تا حدود سن سه ماهگی باید 4 نوبت در روز به او غذا بدهیم و تا حدود سن 5 ماهگی به  سه بار در زو کاهش دهیم و بعد از این سن تا آخر عمر روزی دو بار به او غذا بدهیم.یک سئوالی در اینجا مطرح می شود که تا کی باید جیره غذایی دوران تولگی رو ادامه بدهیم؟همانطوری که قبلا هم گفتم توله با توجه به رشد سریعی که دارد میزان خاصی از مواد  غذایی رو دریافت کند و زمانی که این رشد سریع سرعش کم شد یعنی به حدود 75 تا 80 درصد رسید. می توان بتدریج غذای دوره بلوغ را جایگزین آن نمود.و این میزان رسیدن به وزن بلوغ کاملا در ارتباط با نژاد سگها است مثلا سگی مثل چی هوا هوآ در زمان بلوغ  ممکنه فقط یک کیلوگرم وزن داشته باشه و سگی هم مثل سنت برنارد در زمان بلوغ بیش از 80 کیلوگرم وزن داره و سن رسیدن به این وزن هم متغیر است حالا اگه بخواهم بگم که مثلا از سن 4 ماهگی به بعد میزان غذا رو کاهش می دهیم ممکنه با توجه به متفاوت بودن وزن نژاد های مختلف برای حیوان مشکل ایجاد نمائیم پس بهترین فرمول می تونه همان اطلاعات نژادی و میزان رسیدن به اندازه استاندارد آن نژاد باشد.مسئله دیگر هم توجه به دفعات تکرار تغذیه استد.معده توله ها بسیار کوچک است و ظرفیت محدودی دارد و اونها نمی تونن مقدار زیادی غذا را برای مدت زمان طولانی در معده نگه دارند و بتدریج با افزایش سن میزان توان نگهداری مواد غذایی در آنها  افزایش پیدا خواهد کرد.و باید دقت کنید که  چنانچه از غذاهای خشک و فرموله شده استفاده می کنید حتما غذای اونها با آب ولرم مرطوب شده باشه.  چون بدین ترتیب هم غذا برای اونها خوشمزه تر می شود و هم  بهتر هضم خواهد شد و این کار رو تا زمانی که دندانهای  دائمی در بیان ادامه دهید.و بعد از این زمان بهتره که غذا خیلی نرم نباشه تا بتونه با گاز گرفتن دندانهاش رو هم تقویت کنه و سنگهای دندانی تا حدی کمتر شوند ! در مورد فرمول جیره های غذایی در فرصتی مناسب  صحبت خواهم کرد و در این بخش صرفا با اصول تغذیه کار داریم.

جیره غذایی سگهای آبستن و شیروار

آبستی دوره ای است که  به قول معروف باید  سگ رو ناز پرورده کرد..و تا سن حدود هفت هفتگی بعد از شروع آبستی نیازی نیست که جیره غذایی سگ رو تغییر دهیم و از این دوره به بعد هم در حدود 20 درصد به جیره غذایی افزوده خواهد شد. در واقع دوره اصلی بعد از تولد توله ها خواهد بود. و رعایت این نکات بسیار مهم است  چونکه اگر سگ بیش از اندازه اضافه وزن پیدا کند در زمان زایمان دچار مشکل خواهد شد..بعد از اینکه سگ توله هایش را بدنیا آورد می توانید 10 درصد دیگر هم بر جیره غذایی بیفزایید. و در 5  هفته ابتدایی می توانید غذاهای متنوعی  به استثنا شوکولات به سگ بدهید..وقتی که توله ها بتدریج بزرگتر می شوند مخصوصا در سن 20 تا 30 روزگی میزان نیازشون به شیر مادر هم افزایش پیدا می کنه . و به همین دلیل باید به مادر اجازه داده بشه که هر چقدر دوست داره غذا بخوره تا بتونه به بچه هاش بیشتر شیر برسونه. و از حدود سن سه هفتگی به بعد توله ها شروع می کنن به بو کشیدن غذای مادرشون و کم کم شروع می کنن به خوردن از غذای مادرشون و اینگونه است که کم کم با غذاهای عادی غیر از شیر آشنا می شوند.سگهای شیروار سه تا چهار برابر شرایط عادی به غذای بیشتر احتیاج خواهند داشت .این جیره برای رشد.  تولید و همه فرآیندهای طبیعی بدن است . و در عین  حال غذاهای آماده ویژه سگهای بالغ از کالری کافی در این مواقع برخوردار نیستند.و به همین دلیل باید از غذاهای تکمیلی استفاده نمود و به این نکته هم باید توجه کرد که همزمان با از شیر گرفته شدن توله ها باید جیره غذایی مادر به دوره قبل از دوره آبستنی تغییر پیدا نماید تا از اضافه وزن پیدا کردن مادر جلوگیری شود.

جیره غذایی سگهای پیر

در مورد غذای سگهای پیر باید به این نکته توجه کنیم که اونها بجای  دویدنهای پیاپی ترجیح می دهند که در طول زور به آرامی قدم بزنند و بر این اساس باید 25 درصد از میزان معمول کالری جیره غذایی آنها کاهش یابد و در عین حال میزان نیاز آنها به مواد غذایی ضروری افزایش پیدا می کند. سگهای پیر به جیره غذایی با پروتئین  غنی و راحت هضم شدنی احتیاج دارند مثلا شاخ حیواناتی مثل گاو هم مملو از پروتئین  است ولی کیفیت مناسبی ندارد در مقابل تخم مرغ پروتئین خوبی دارد.و راحت هضم می شود. باید دقت کنید که به یک سگ پیر  بیش از اندازه غذا ندهید چون غذای زیاد و تحرک کم معلومه که چه عواقبی در بر خواهد داشت. و کاهش دادن کالری جیره غذایی مهمترین کار در سگهای پیر است.در بعضی از غذاهای فرموله شده برای سگهای پیر  میزان پروتئین هم محدود شده است تا از ایجاد مشکلات کلیوی بکاهند.  البته این غذاها باید در مورد سگهای بیمار بکار بروند هر چند که بیماریهای کلیوی در سگهای مسن  چندان شایع نیستند و کاهش پروتئین از نظر من چندان لزومی ندارد .

جیره غذایی سگهای کاری

به سگهایی کاری می گویند که فعالیت زیادی دارند و مجبورند که در طول یک روز کیلومتر ها راه بروند و در زیر آوار زلزله بگردند تا شاید بتوانند جان یک انسان را نجات دهند. و یا اینکه همراه ما به شکار بیایند و به دنبال شکار بدوند و یا برای مراقبت از یک گله گوسفند  در تلاش باشند و یا در مناطق قطبی  سگها  وظیفه اشان کشیدن سورتمه است و بدین ترتیب باید جیره غذایی چنین سگهایی از پروتئین و چربی بالایی برخوردار باشدباید به نکته مهمی توجه کنیم که میزان حجم عضلات بدن سگ نسبت به کل بدنش نسبت به انسان بیشتر است و فعالیت قلبی عروقی در سگها بیش از انسان است.و در عین حال باید در نظر داشته باشیم که سگها غدد عرق در بدنشان ندارند وبطور کلی نیروی حیاتی بدن سگها و ظرفیت بازدهی اکسیژن در بدن آنها بیش از انسان است.و این تفاوتها بهترین رهیافت است برای نحوه غذا دادن به سگهای کاری...این سگها وقتی به بالاترین درجه بهره وری می رسند که از بهنترین انواع پروتئین و چربی حیوانی بهرمند شوند.غلات .سبزیجات و کربوهیدراتها حداقل نقش را در تولید انرژی بر عهده دارند و بهتر است در مورد این سگها از غذاهایی استفاده شود که از نظر فرمولی حداقل غلات در آنها بکار رفته باشند.نکته مهم دیگری که باید در نظر داشت زمان غذا دادن به چنین سگهایی است نباید قبل از شروع یک فعالیت  به آنها غذا داده شود.و در غیر اینصورت باید منتظر اسهال و استفراغ او باشید.و حداقل نیم ساعت باید فاصله باشد و در مورد آب نیز چنین مسئله ای صدق می کند.نکته مهم دیگه هم میزان بیرون ماندن سگ در هوای سرد است به طور کلی با کاهش هر 4 درجه باید حدود هفت درصد بر میزان کالری رژیم غذایی افزوده شود.و جالب است بگویم که در طول  زمستان امسال من شاهد تلف شدن سگهای بسیار زیادی بودم که متاسفانه تلاشهایم در اکثر موارد ناموفق بود و علت اصلی هم تصور اشتباه صاحبان سگ از مقاومت او بوده است و در  شبهای سرد گذشته آنها را در حیاط منزل و یا کارخانه اشان آزاد گذاشته بودند..و در این مواقع جیره  غذایی مملو از چربی حیوانی بهترین گزینه خواهد بود

جیره دوران بیماریهای طولانی و دوره نقاهت...

اصولا درمان بیماریها ارتباط تنگاتنگی با همراهی نوع غذای مناسب دارد مثلا در بیماریهای کلیوی با توجه به اینکه بدن توان نگهداری و حفظ پروتئین و فسفات و نمک  را ندارد باید این مواد را در جیره غذایی کاهش داد و در مقابل میزان انرژی جیره را بالا برد .و جیره مخصوص دوران نقاهت نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است مثلا سگی که در طول بیماری وزن کم کرده است باید در دوران نقاهت میزان کالری جیره غذایی بالا برده شود تا وقتی که به وزن متعادل برسد.....بد نیست به چند نکته دیگر نیر دز اینجا اشاره ای داشته باشم:مصرف پیاز در غذای سگایجاد کم خونی همولیتیک می نماید وضعیتی که گلبولهای قرمز خون تخریب می شوند و در مواردی هم شاهد بودم که مصرف پیاز ایجاد حساسیتهایی مثل خارش بدن ایجاد می نماید بنابراین پیاز را از جیره غذای سگ حذف نمائید