با ریشه های نژادی مبهم دابرمن درمقام مقایسه دریک دوره زمانی کوتاه به یک تیپ ثابت تبدیل شده است. ویژگیهای آن ازلحاظ شکل بدنی وهمین طورروحیه وشجاعت نیازوتقاضای داشتن آن را دربسیاری ازکشورها وسعت بخشیده است. منشا آن درناحیه آپولدا واقع درآلمان ودرحدود سال 1890 خوانده شده ودرسال 1900 به طوررسمی شناسائی شده است. این نژاد نام خود را ازنام Louis Doberman اهالی آپولدا کسب کرده است. با داشتن اندازه متوسط وظاهرخوش تراش. قدرت عضلانی زیاد آن درنگاه اول جلب توجه نمی کند. ساختاربدنی. عضلات متراکمی که درزیرپوست قرارگرفته اند. زیبائی وخوش رنگ ونگاری آن هرتازه کاری را به اشتباه می اندازد. هوشیاری. چابکی. چالاکی عضلات ورفتاروجوه آشکاری است که درچشم هربیننده ای جلب توجه می کند. دابرمن سگی باوفا است وبیشترازهرنژادی اثرات حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. پوزه قوی. سرمثلث شکل . زانوی به خوبی شکل گرفته وحاشیه های بدن کاملا مشخص وبارزهستند.
اثرات نترسی وکنجکاوی درچشمهای تیره ودرهماهنگی با ویژگی های بدن کاملا مشخص است. دابرمن ازلحاظ بدنی قوی ترازآنچه که هست به نظرمی رسد وبا غریزه خطاناپذیرخود درحالت آماده باش سریعا پاسخ داده وبه خوبی ازصاحبان خود دفاع می کند وبا این حال سگی فرمانبردار. مطیع واشرافی است. با کمک جفتگیری های انتخاب شده ویژگی های خوب ومناسب نژادهایی که درآن شراکت داشته اند کسب گردیده است. یک دابرمن اصیل وتربیت یافته ماهیت خود را به عنوان یک دوست ویک محافظ باوفا به اثبات رسانده است. همچنان که رشد می کند ویژگی های نبوغ وتوان یادگیری بالایش آن را به یک سگ پلیس وجنگی تبدیل کرده است. دراین حال چالاکی وجرات زیاد آن را بسیاربا ارزش نموده است. این سگ حتی با ایما واشاره متوجه مقاصد صاحب خود می شود. حس بویائی بسیارقوی باعث شده که درپلیس جنایی کاربرد زیاد داشته باشد وهمچنین استفاده های فراوانی ازآن درامرشکاربه عمل آید.
مشخصات استاندارد دابرمن
ظاهرعمومی : سگی است با جثه متوسط. بابدنی توپر. عضلانی وقوی که جهت سرعت زیاد واستقامت طراحی شده است. ازلحاظ ظاهری زیبا وازلحاظ رفتاروحرکات نجیب. پرانرژی. مصمم. هوشیار. نترس. مطیع واشرافی می باشد.
سر:درازو ازمنظره جلوئی وپهلو شبیه به یک مثلث است. هنگامی که ازجلوبه حیوان نگاه می شود سربه طرف قاعده گوشها وبه صورت یک خط صاف وبه تدریج پهن می شود. چشمها بادامی شکل دارای عمق متوسط با حالتی قوی وپرانرژی که رنگ آن ازقهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره درسگهای سیاه رنگ وقرمز. خاکستری وحنایی درسگهای لکه دارمتغیراست. سایه های تیره تربهترهستند. گوشهای کوتاه شده را به صورت افراشته نگه می دارد. قله جمجه پهن است. امتداد خط پوزه با خط بالائی جمجمه موازی است. گونه ها پهن وعضلانی هستند. بینی درسگهای سیاه سیاه یک دست است ودرسگهای قرمز. قهوه ای تیره ودرسگهای خاکستری(آبی). خاکستری ودرسگهای حنائی به رنگ برنزمی باشد. لبها کاملا نزدیک به فکها قرارمی گیرد. فکها کامل وقوی است وکاملا فضای زیرچشمها را پرمی کند. دندانها بسیارقوی وسفید هستند. دندانهای پیش پائینی عمودی بوده ودرتماس با سطح داخلی دندانهای پیش بالائی است. لذا عملکرد آن دقیقا به یک قیچی است .
گردن : مغرورانه نگه داشته می شود وبه خوبی عضلانی است. انحنای مناسبی دارد وبه سمت بدن وبه تدریج پهن می شود. کتفها برجسته وایجاد یک ناحیه برآمده درروی بدن می کند.
سینه : پهن وجلوسینه کاملا مشخص است. دنده ها به خوبی درناحیه ستون مهره ها ارتجاع دارد. اما قسمت پائین آن پهن می شود. شکم به خوبی بالا است وبه صورت یک خط منحنی اززیرسینه به سمت عقب شروع می شود کمرپهن وعضلانی است.
دم : تقریبا درحد دومین مفصل بریده می شود. به نظرمی رسد که دم درادامه ستون مهره واقع شده وتنها هنگامی که سگ درحالت هیجان وهوشیاری است کمی بالاترازخط افقی قرارمی گیرد.
دستها : ستیغهای کتف به سمت جلو وپائین تمایل داشته به طوری که بازمین زاویه 45 وبا بازو زاویه 90 تشکیل می دهند. طول ستیغ کتف وبازو برابراست. طول آرنج تا جدوگاه( بالای کتف) تقریبا با طول آرنج تا زمین برابرمی باشد. چنانچه به دستها ازجلو نگاه شود عمودی وازآرنج تا ابتدای پنجه با یکدیگرموازی هستند. انگشتان به خوبی انحنا دارند متراکم بوده وشبیه به پنجه گربه است. انگشتان به داخل یا خارج چرخش ندارند.
پاها : زاویه های اندام حرکتی خلفی درتعادل با اندامهای قدامی است. به طوری که استخوانهای اطراف مفصل رانی لگنی با ستون مهره زاویه 30 می سازد ودرنتیجه ایجاد یک کفل گرد وروبه خارج می نماید. ران طویل. پهن وبا لگن زاویه عمودی دارد. این قسمت ازهردوسو عضلانی است. مفصل زانو به خوبی مشخص است. ران وساق ازطول برابری برخوردارند. چنانچه ازعقب به حیوان نگاه شود پاها عمودی وموازی با یکدیگرند. پنجه ها نظیراندام قدامی وشبیه به گربه بوده وبه داخل یا خارج چرخش ندارند.
موها :صاف. کوتاه. سخت وضخیم هستند.
رنگ ولکه ها:رنگهای مجازعبارتندازسیاه. قرمز. خاکستری(آبی) وبرنز
لکه ها: لکه های زنگاری وکاملا مشخص که دربالای چشمها. روی پوزه. گلو. جلوسینه. برروی تمام اندامهای حرکتی. پنجه ها وزیردم مشاهده می شود. لکه های سفید روی سینه که از3 سانتی مترمربع بزرگترنباشند قابل قبول هستند.
رفتار: سگی است پرانرژی. دقیق. مصمم. هوشیار. نترس. اشرافی ومطیع ودرعین حال مهاجم.
اندازه : ارتفاع درناحیه جدوگاه درسگهای نر65 الی 70 سانتی مترو درسگهای ماده 60 الی 65 سانتی متر. این ارتفاع که ازناحیه جدوگاه تا زمین اندازه گیری می شود باید برابربا اندازه افقی جلو سینه تا زائده پشتی ران باشد
دوبرمن از پينچر آلماني مشتق شده است.
پوشش: نرم، كوتاه، ضخيم و شفاف
رنگ: سياه يكدست، قهوه اي، آبي و يا بلوطي با نقاط بلوطي روي سر و بدن و پاها
خصوصيات: چشمهاي بادامي، گوشهاي نوك تيز، گردن قوس مناسب، بدن مستطيلي، معمولاً دم را روي مفصل دومين مهره دمي قطع مي كند.
اندازه: نر: قد: inc 28-26 وزن: 88-66 پوند
ماده: قد: inc 26-24 وزن:
نگهداري: نيازمند ميزان زيادي تمرين و تحرك است و هر 2 روز يكبار بايد برس كشيده شود.
خصوصيات رفتاري: سگي فرمانبردار كه مي تواند حيوان دست آموز خوبي براي صاحبش باشد اما بايد به نگهداري و تربيت آن توجه شود
مشاء این نژاد ناحیه آپولدا((Apolda واقع درآلمان بوده ودرسال 1900 بطوررسمی شناسایی شد. این نژاد فوق العاده فداکاروبی نهایت حامی ومراقب صاحبش می باشد. وی دارای جثه متوسطی بوده وبلندی آن تقریبا 65 تا 75 سانتیمتردرنرها و60 تا 65 سانتیمتردرماده ها است. دوبرمن دارای بدنی توپرودندانها وفک خیلی قوی می باشد. ازمشخصات ظاهری حیوان می توان به چشمهای بادامی وگونه های پهن وعضلانی ونزدیک بودن لب ها به فکین وکتف های برجسته وپهن وعضلانی بودن سینه وکمراشاره کرد. سگهای این نژاد بسیارپرانرژی ودقیق وشجاع ونترس واشرافی می باشند نژاد دوبرمن بسیارخطرناک بوده وتنها سگی است که با ایما واشاره چشم وابرو مقاصد صاحبش را درک می کند. این نژاد درپاسبانی ومحافظت بی نظیراست بطوریکه اورا " ژاندارم" می نامند. وی به بیگانه ها با بدبینی خاصی می نگرد وموقعی خطرناک می شود که دشمن قصد ایستادگی ومقاومت دربرابراو داشته باشد دراین مواقع به نواحی بالای بدن( سروگردن) حمله می کند که دراین حالت تنها راه خلاصی دشمن ازدست حیوان شلیک گلوله به وی می باشد چراکه بکاربردن چوب وعصا چاقو دربرابرآن بیهوده خواهد بود وحیوان تا آخرین لحظه ای که جان دربدن دارد به دشمن حمله کرده وهرگزتسلیم نخواهد شد. دوبرمن نسبت به تنبیه های بی موقع صاحب خود حساس بوده وهرگزآن را ازیاد نخواهد برد ودرنهایت تلافی خواهد کرد. بنابراین اگراین نژاد را بعنوان سگ نگهبان برگزیده اید هرگزبا خشونت بی مورد با آن رفتارنکنید. این سگ درحال حاضردراغلب فروشگاههای بزرگ دنیا به منظورنگهبانی شبانه مورد استفاده قرارگرفته ودرپایگاه های نظامی نیزازآن برای امرمحافظت استفاده می شود. این حیوان طالب جست وخیزو دوندگی است واغلب تمایل دارد که اینکاررا با صاحبش انجام دهد.
نژاد
دابِرمَن
توضیحات
دابِرمَن سگی است با جثه متوسط ، بدنی تو پر ، عضلانی و قوی که جهت سرعت زیاد و استقامت طراحی شده است. از لحاظ ظاهری زیبا و از لحاظ رفتار و حرکات نجیب ، پرانرژی ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، مطیع و اشرافی می باشد. یک دابِرمَن اصیل و تربیت یافته ماهیت خود را بعنوان یک دوست و یک محافظ باوفا به اثبات رسانده است. چشمها بادامی شکل ، دارای عمق متوسط با حالتی قوی و پر انرژی که رنگ آن از قهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره در سیاه رنگ و قرمز و خاکستری و حنایی در سگهای لکه دار متغیر است. گوشهای کوتاه شده را بصورت افراشته نگاه می دارد. دندانها بسیار قوی و سفید هستند و عملکرد آن دقیقاً شبیه به قیچی است.
خلق وخو
سگی است پر انرژی ، دقیق ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، اشرافی و مطیع و در عین حال مهاجم. هوشیاری ، چاوکی و چالاکی عضلات و رفتار وجود آشکاری است که در چشم هر بیننده ای جلب توجه می کند. دابِرمَن سگی باوفا است و بیشتر از هر نژادی اثرات حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. حس شجاعت و کنجکاوی در چشمهای تیره و در هماهنگی با ویژگیهای بدن کاملاً مشخص است.
وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (30-40) ک.گ ، در ماده ها: (30-40) ک.گ
ارتفاع در نرها: (66-71) س.م ، در ماده ها: (61-66) س.م
مشکلات سلامتی
غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ، مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دابِرمَن نسبت به سرما حساس است بنابراین در مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.
فعالیت بدنی
دابِرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد
طول عمر بالای 13 سال.
آراستن
به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
تاریخچه
دابِرمَن در سال 1860 در ناحیه آپولدا در آلمان توسط شخصی بنام لویی دابِرمَن پرورش یافت. اجداد او را نژادهای German Pinscher ، Rottweiler ، Beauceron ، Grey Hound و English Grey Hound تشکیل می دهند. این نژاد در سال 1900 برای اولین بار به ثبت رسید
گروه سگهای نگهبان ، سگهای آموخته با تفنگ.
دسته: ماستیف
گروه: سگهای کاری
کشور: آلمان
زمان: 1800 میلادی
عملکرد: گارد
عملکرد امروزی: محافظ، پلیس، نظامی، نگهبان
اندازه و وزن نر: 68 تا 72 سانتی متر – 40 تا 45 کیلو گرم
اندازه و وزن ماده: 63 تا 68 سانتی متر – 32 تا 35 کیلو گرم
نام های دیگر : Dobermann
رنگ: مشکی و قهوه ای با خالهای روشن و صاف به رنگ قهوه ای روشن (زنگاری) بر روی گونه بالای چشم، جلوی سینه، دست و پا ها و قسمت پشت زیر دم به صورت تاج وارونه
طول عمر: 10 تا 12 سال
دوبرمن سگی عضلانی با ساختاری ظریف میباشد دارای جمجمه‌ای تخت و سری کشیده است و دندانهای قوی آن که در طول آرواره‌های قیچی‌مانند قرار گرفته اند. چشمها: سیاه، سرزنده و باهوش. گوشها:در صورت بریده شدن به طرف بالا قرار می‌گیرند. دم: بسیار کوتاه میشود. پاها: کاملا قائم، موها: کوتاه، ضخیم، زبر و چسبیده به بدن، رنگ‌ها: قهوه‌ای تیره، سیاه که لکه‌هایی به رنگ زنگ‌آهن یا بلوطی با خود حمل می‌کنند. راه‌رفتن دوبرمن باید الاستیک و ظریف باشد. قدم‌ها بایستی با استواری روی زمین گذاشته شوند.تفاوت رفتاری بین نرها و ماده‌ها وجود دارد.
ماده‌ها نسبت به اعضای خانواده آرام، باتوجه و پراحساس ولیکن نسبت به غریبه‌ها بی‌اعتماد و مشکوک هستند. نرها بسیار باهوش، لذا عجول و عموما مهاجم می‌باشند. به همین خاطر صاحبی پرانرژی را می‌طلبند.
طی بیش از دو قرن، دوبرمن در نقش سگ نگهبان و محافظ به خوبی انجام وظیفه نموده است. به عنوان سگ پلیس، نیز در ارتش (دوبرمن‌هایی جهت کشف کمین‌گاه‌های دشمن به کار رفته‌اند) و همینطور در مراقبت از هرگوه تأسیسات صنعتی ایفای نقش به سزایی داشته است. ماده‌ها در مقایسه با نرها خیلی بیشتر و بهتر با زندگی آپارتمانی عادت میکند. لازم است روزانه انرژی اضافی خود را با بازی و فعالیت تخلیه کنند. رشد تربیتی دوبرمن حتی بعد از دو سالگی نیز ادامه دارد. با این حال لازم است از 10 تا 12 ماهگی اقدام به تربیت فشرده حیوان نمود.
سلامت
• نگرانی عمده: سندرم وبلر، کاردیومیوپاتی (نقص در عضله قلب)
• نگرانی کم اهمیت تر: اختلال در انعقاد خون، جرب دمودکس، استئوسارکوما(تومور بدخیم استخوان)، نارکولپسی، پیچ خوردگی معده، بیماری قلبی مادرزادی
• گاهی دیده میشود: آلبینیسم
• آزمایشات پیشنهادی: قلب، (لگن)
WWW.PERSIANPET.NET
پینچر (سگ) که در آلمان در اواخر قرن ۱۹ پرورش داده شده است، در درجه اول به عنوان یک سگ نگهبان شناخته شد. اصل و نسب دقیق او ناشناخته است اما معتقد بودند که او ترکیبی از بسیاری از نژادهای سگ، از جمله روتویلر، تریر سیاه و قهوه ای مایل به زرد و پینچر آلمانی است.
دوبرمن با موی براق، بدن ورزشی و دم بلند، مانند یک اشراف زاده به نظر می رسد. او یک سگ بسیار پر انرژی و هوشمند است که برای پلیس و کار نظامی مناسب می باشد. او همچنین سگ ورزشی است و به عنوان یک سرپرست خانواده و همدم به شمار می رود.
آمار حیاتی نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
دسته بندی نژاد: سگ کاری
قد: ۷۱ سانتی متر
وزن: ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم
طول عمر: ۱۰ تا ۱۳ سال
نکات برجسته نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
دوبرمن دارای مقدار زیادی انرژی است و به مقدار زیادی ورزش نیاز دارد.
این نژاد می تواند محافظ خوبی باشد، بنابراین زمانی که او در نقش نگهبان خانگی ایفای نقش می کند تعجب نکنید.
برای سازگاری با خانواده آموزش این سگ در مراحل اولیه مهم است تا نقش خود را درخانواده بیابد.
دوبرمن به آب و هوای سرد حساس است و نیاز به سرپناه مناسب در فصل زمستان (حتی در خانه درکنار شومینه) دارد.
دوبرمن پینچر سگ خانواده است و نباید به تنهایی رها شود. او زمانی رشد می کندکه در فعالیت های خانواده گنجانده شود.
برای دریافت یک سگ سالم، هرگز یک توله سگ از یک صاحب غیر مسئول یا فروشگاه حیوان خانگی نخرید. به دنبال توله سگی باشید که آنها رابرای بیماری های ژنتیکی که ممکن است داشته باشد از روی صدایشان آزمایش کرده باشند.
سگ
دوبرمن پینچر فروش زیادی دارد. اگر سگ
دوبرمن پینچر فروشی می خواهید، به خاطر متفاوت بودن قیمت سگ
دوبرمن در ایران ، بهتر است از فروشگاه های مختلف برای سگ
دوبرمن قیمت بپرسید.
وزن و اندازه نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
وزن در نرها: (۳۰-۴۰) کیلوگرم، در ماده ها: (۳۰-۴۰) کیلوگرم.
ارتفاع در نرها: (۶۵-۷۰) سانتی متر، در ماده ها: (۶۰-۶۵) سانتی متر.
مشکلات و سلامتی نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
دوبرمن به طور کلی سالم است اما مانند همه نژادها، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری ها هستند. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.
بیماری فون ویلبراند: این یک اختلال ارثی می تواند باعث خونریزی خفیف تا نسبتا شدید که و خونریزی طولانی مدت شود. اگر شما گمان میبرید این سگ خود که بیماری فون ویلبراند دارد، از دامپزشک خود بخواهید یک آزمایش خون و اقدامات احتیاطی لازم را قبل از هر عمل جراحی انجام دهد .
دیسپلازی مفصل ران: دیسپلازی مفصل ران معمولادر سگهای این نژاد رخ می دهد. عوامل بسیاری از جمله رفتار ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی، به این تغییر شکل مفصل ران کمک می کند. سگ مبتلا ممکن است قادر به زندگی عادی و سالم باشد، اما برخی از آنها نیازمند عمل جراحی هستند. این یک بیماری ارثی است که در آن نسبت استخوان ران به مفصل ران متناسب نیست و به صورت چسبیده است. با اینکه درد و لنگش در یک یا هر دو پاهای عقبی بعضی از سگ ها نشان می دهد، اما شما هیچ نشانه ای از ناراحتی در یک سگ با دیسپلازی مفصل ران نمی فهمید. در سگ های سن بالا، ورم مفاصل می تواند ایجاد شود. سگ با دیسپلازی ران باید درمان شود. اگر شما در حال خرید یک توله سگ هستید، مطمئن شوید که پدر و مادر سگ برای این بیماری و مشکلات ارثی دیگر چک شده باشند. دیسپلازی مفصل ران ارثی است، اما رشد سریع آن را می توان ناشی ازعوامل محیطی از جمله یک رژیم غذایی دانست.
پیشروی شبکیه آتروفی (PRA): این اختلال چشم دژنراتیو در نهایت موجب کوری یا از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم است. PRA چند سال قبل ازاینکه سگ علایم کوری نشان دهد قابل تشخیص است. خوشبختانه، سگ ها می توانند حواس دیگر خود را در صورت نابینایی جبران کنند و یک سگ کور می تواند یک زندگی کامل و خوشحال داشته باشد. پس فقط او را عادت به حرکت در اطراف مبلمان ندهید. پرورش دهندگان معتبر سگ، سگ خود را سالانه به چشم پزشک برده و گواهی دامپزشکی که نشان دهد مبتلا به این بیماری نژادی نیست دریافت می کنند.
کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید اختلال غده تیروئید است. تصور می شود عامل حالاتی از قبیل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و دیگر بیماری های پوستی شود که با دارو و رژیم غذایی درمان می شود.
سندرم لنگ: مشکوک به یک بیماری ارثی در این سگ است. سگ آسیب دیده از فشرده سازی نخاع ناشی از بی ثباتی مهره های گردن یا از یک کانال نخاعی ناقص رنج می برد. علائم شدید درد گردن و فلجی پاها است. درمان آن جراحی است که به شدت مورد بحث است، چرا که در برخی موارد این شرایط می تواند حتی پس از درمان عود کند.
کاردیومیوپاتی: این یک بیماری عضله ای است، که قلب کوچک و ضعیف می شود یا اینکه در آن قلب غیر طبیعی بزرگ می شود. این بیماری در نهایت به نارسایی قلبی منجر می شود. درمان آن متفاوت است اما شامل اکسیژن، مایع درمانی و دارو درمانی است که باعث بهبود عملکرد قلب می شود.
آلوپسی جهش رنگی: این یک بیماری پوستی مرتبط با رنگ پوست آبی یا حنایی است. این بیماری بر
دوبرمن آبی و گاهی اوقات قرمز تاثیر می گذارد. اکثرا سگ با این بیماری با پوست طبیعی به دنیا می آید و علائم به تدریج از چهار ماهگی تا سه سالگی بروز می کنند. علائم ثانویه عفونت و التهاب است. شرایط غیر قابل درمان است، اگر چه شامپوهای درمانی ممکن است به کاهش پوسته پوسته شدن و خارش کمک کند.
حمله خواب: این اختلال عصبی ناشی از ناتوانی مغز در تنظیم الگوهای خواب و بیداری است. سگ با حمله خواب به طور ناگهانی ممکن است خواب آلود شود یا به خواب رود. تحقیق و پژوهش برای درمان در جریان است.
اتساع معده و ولولوس (GDV): همچنین به نام نفخ و یا چرخش معده. این یک بیماری تهدید کننده زندگی است که می تواند سگ پس از خوردن، به ویژه اگر به آنها یک وعده غذایی بزرگ در روز تغذیه داده شود یا به سرعت غذا خوردن، نوشیدن حجم زیادی از آب بعد از غذا خوردن و ورزش با شور و نشاط رخ بدهد. برخی فکر می کنند که تغذیه غذاهای مطرح شده و نوع مواد غذایی همچنین ممکن است عوامل در نفخ باشد. GDVدر میان سگ مسن تر شایع تر است، اما می تواند در هر سنی رخ دهد. GDV اتساع معده با گاز یا هوا است و سپسیک اسپین (چرخش) رخ می دهد. سگ به خودی خود قادر به آروغ زدن یا استفراغ ناشی از تجمع هوا بیش از حد در معده نیست، و بازگشت متوسط خون به قلب صورت نمی گیرد فشار خون پایین می آید و سگ به شوک می رود. بدون توجه فوری پزشکی، سگ می میرند. اگر شما به نفخ سگ خود یا اتساع شکم مظنون هستید، نشانه آن سرازیر شدن آب دهان بیش از حد و اغ زدن بدون تهوع است. ممکن است او بی قرار، افسرده، بی حال، و ضعیف یا دچارسریع شدن ضربان قلب شود. این مهم است که سگ خود را به دامپزشک در اسرع وقت برسانید.
تغذیه نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
توصیه می شود روزانه ۲.۵ تا ۳.۵ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید.
توجه: سگ بالغ هر چقدر که از مواد غذایی مصرف میکند، بستگی به اندازه، سن، سوخت و ساز بدن، سطح فعالیت او دارد. سگ ها، مانند انسان ها به همه میزان غذایی که انسان می خورد نیاز ندارند. این مسئله طبیعی است که یک سگ بسیار فعال از یک سگ گوشه نشین نیاز بیشتری به غذا خوردن دارد. کیفیت مواد غذایی سگ نیز تفاوتهایی دارد و هرچه مواد غذایی بهتری بخرید بیشتر سگتان را سیر می کند و برعکس. سگتان را عادت به زمان مناسب برای تغذیه بدهید و به جای آنکه غذا تمام وقت در اختیارش باشد، آنها را دو بار در روز غذا بدهید.
اگر شما مطمئن نیستید که آیا او اضافه وزن دارد، تست چشم و دست با اوبگیرید. نخست، نگاه کردن به او. شما باید برای دیدن او یک کمراز او بلندتر باشید. سپس دست در پشت او، شست در امتداد ستون فقرات قرار گیرد، با انگشتان رو به پایین امتداد دهید. شما باید مطمئن به احساس دنده های او بدون نیاز به فشار سخت باشید. اگر نتوانستید، بدانید که سگ کمتر مواد غذایی نیاز دارد و ورزش بیشتری می طلبد.
آراستن نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
موی سگ
دوبرمن اصیل کوتاه و براق است. او ممکن است یک زیر لایه کمی در اطراف گردن داشته باشد. رنگ موی او سیاه و سفید، قرمز، آبی و حنایی است. او بالای هر چشم بر روی پوزه، گلو و قفسه سینه و در پاهای خود خال رنگی دارد.
پوست براق
دوبرمن نیاز حداقلی به نظافت دارد. او یک سگ تمیز، با بوی حداقل است. برس زدن هفتگی موی او برای نظافت کاری کافی است اما نیاز به حمام حداقل دارد.
مسواک زدن دندان سگها را حداقل دو یا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری های داخل دهان از بین برود. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.
کوتاه کردن ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر شما صدای کشیده شدن ناخن بر روی زمین را میشنوید پس آنها بیش از حد بلند شده است. کوتاه نگه داشتن منظم ناخن پا در شرایط خوب، به شما کمک می کند وقتی سگ با شور و شوق میپرد تا به شما خوش آمد بگوید، به دست و تن شما خراش نیافتد.
درناخن پای سگ رگ های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخنش را بگیرید باعث خونریزی می شود و سگ شما ممکن است دفعه بعد که ناخن گیر را ببیند، با شما همکاری نکند. بنابراین، اگر شما پیرایش ناخن سگ را تجربه نکرده اید، اطلاعات کامل را از یک دامپزشک بپرسید.
عادت های سگ خود را زمانی که او یک توله سگ است آموزش دهید. به پنجه های او اغلب رسیدگی کرده زیرا این نژاد در برابر پاهای خود سگی حساس به شمار میرود. در داخل دهان و گوش او را نگاه کنید تا متوجه تمیز بودن آن بشوید نظافت سگ، زمینه را برای آزمایشات دامپزشکی آسان میکند.
داخل دهان اورا نگاه کنید همانطور که او را نظافت می کنید، علایم زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب روی پوست را در بینی، دهان، چشم و روی پاها بررسی کنید. چشم باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد. بررسی هفتگی دقیق به شما کمک میکند مشکلات بالقوه سلامتی او را در مراحل اولیه پیدا کنید.
گوش سگ باید در هفته برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند عفونت را نشان می دهد بررسی شود. هنگامی که شما گوش سگ خود را بررسی می کنید، پاک کردن آنها با یک توپ پنبه مرطوب با ملایم و pH متعادل گوش پاک کن برای کمک به جلوگیری از عفونت لازم است. اگر در امتداد لبه گوش خشک شد، با روغن بچه، روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هر چیزی به کانال گوش فرو نکنید؛ فقط تمیز کردن گوش خارجی کافی است.
میزان سازگاری نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher با کودکان و حیوانات خانگی دیگر
سگ
دوبرمن وحشی اگر به خوبی تربیت شود سگ خانواده فوق العاده ای است. او برای محافظت از کودکان در خانواده قابل اعتماد است.
مانند هر نژاد، شما همیشه باید به کودکان چگونگی رفتار و لمس سگ را آموزش داده و همیشه ناظر بر هر نوع فعالیت بین سگ ها و کودکان خردسال برای جلوگیری از هر گونه گاز گرفتن یا گرفتن گوش یا کشیدن دم توسط هر دو باشید. هرگز نگذارید فرزند خردسال تان برای سگ در حال آموزش غذا ببرد یا با او بازی کند یا مزاحم خواب او شود. سگ هر چقدر هم اهلی باشد هنگام بازی با کودکان باید مراقب او باشید و این سگ هرگز دوست ندارد تنها رها شود.
به طور کلی، این سگ حالت تهاجمی نسبت به سگ های دیگر ندارد، اگر چه در یک محیط سرباز به خصوص اگر سگ های کوچک در حال بازی در اطراف باشند در حالت تهاجمی قرار می گیرد. اگر این سگ آموزش ببیند می تواند با حیوانات دیگر حتی گربه ها هم بازی شود.
محل نگهداری نژاد
دوبرمن پینچر | Doberman Pinscher
این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.