هنگامی که بحث گوشت​خواری و حقوق حیوانات به میان می​آید، بسیاری از مردم به طبیعت استناد می​کنند: مگر نه آنکه در طبیعت هم کشتن و کشته شدن، خوردن و خورده شدن وجود دارد؟
هیچ شکی در بازی مرگ و زندگی، کشتن و کشته شدن یا خوردن و خورده شدن طبیعت وجود ندارد ولی قضیه این است که نظام خلق شده توسط انسان هیچ شباهتی به نظام طبیعت ندارد. در طبیعت، هیچ حیوانی برای شکنجه شدن پا به جهان نمی​گذارد. هر حیوان آزاد و رها به دنیا می​آید، می​تواند از نور و هوای طبیعی، محبت مادر، هم​زیستی با هم​نوعان، ارضاء غرایز، محبت به فرزندان و ... لذت ببرد، آزادانه حرکت کند، هنگام احساس خطرحداقل سعی کند از خود دفاع یا فرار کند. در طبیعت، هیچ حیوان شکارچی شکار خود را چند ماه یا چند سال آزار و شکنجه نمی​دهد، شاخ​ها یا دم یا نوک یا دندان​هایش را نمی​کند، به او داغ نمی​زند، فرزندانش را در دو روزگی از او نمی​گیرد، با تغییرات ژنتیکی وزنش را آنقدر زیاد نمی​کند تا دچار دردهای شدید قلبی و دردهای پا شود، با تلقیح مصنوعی او را پی در پی باردار نمی​کند، مواد شیمیایی و هرمونی به او نمی​خوراند، او را در بدترین شرایط ممکن، در سرما وگرمای طاقت​فرسا، ساعت​ها و روزها و هفته​ها در جاده​ها یا اقیانوس​ها نگه نمی​دارد تا او را در نقطه​ای دیگر بکشد... در طبیعت، هیچ حیوانی لزومآ برای مرگ زودرس به دنیا نمی​آید. یک حیوان ممکن است یک دقیقه، چند روز، چند ماه پس از تولد بر اثر گرسنگی، تشنگی یا بیماری بمیرد یا شکار شود ولی این امکان نیز وجود دارد که همین حیوان سال​های سال زندگی کند و از زندگی خود لذت برد. اگر کسانی که دم از قانون طبیعت می​زنند تنها چند ساعت از وقت خود را صرف تحقیق در مورد زندگی حیوانات پرورشی کنند دیگر هرگز آنچه را در صنعت تولید گوشت و یا حتی در دامداری​های سنّتی اتفاق می​افتد با طبیعت مقایسه نخواهند کرد.
علاوه بر تمام مسائل اخلاقی مربوط به آزار و شکنجۀ حیوانات پرورشی، یک سوال اساسی دیگر باقی می​ماند: در زمانی که بیشتر متخصصان تغذیه و پزشکان سرشناس دنیا و نتایج صدها تحقیق و آمارهای ارائه شده ثابت می​کنند افراد گیاه​خوار و وگان از سلامتی و طول عمر بیشتر برخوردار هستند، آیا اصرار افراد گوشت​خوار برای ادامۀ این رویه قتل از روی عیش و نوش نیست؟ در مراحلی از تاریخ، انسان برای حفظ بقا خود به خوردن گوشت نیاز داشته است. برای نمونه، تصور این که بشر در عصر یخ می​توانسته است بدون شکار ماموت​ها به زندگی ادامه دهد واقع​بینانه به نظر نمی​رسد. در زمستان​های بسیار سرد و طولانی و در محیطی خالی از گیاهان و میوه​جات انسان نمی​توانسته است بدون گوشت و پوست و چربی حیوانات جان سالم به در برد.
اما در زمانی که انواع غلات، میوه​جات و سبزیجات گرمسیری و سردسیری از سرتاسر دنیا در هر مغازۀ سبزی​فروشی یا سوپر اغذیه​فروشی موجود است، آیا روا داشتن این همه شکنجه و آزار و بیداد غیر اخلاقی نیست؟ آیا زمان تغییر فرا نرسیده است؟
hoghooghe-heivanat.com