بیماریهای قارچی (میکوز)

Resigzed Image Click this bar to view the full image.
بیماریهای قارچی (میکوز)
 
قارچها موجودات زنده ای هستند شبیه گیاهان با این تفاوت که فاقد گل و کلروفیل می باشند ولی مانند آنها دارای ریشه، ساقه و برگ هستند و بر حسب آنها که ساختمانشان را تشکیل می دهند طبقه بندی شده اند. اندازۀ آنها از یک موجود میکروسکپی تا یک انسان بلند قد می باشد که بعضی نیز زائدۀ کلاه مانندی به سر دارند. انواع قارچها بسیار زساد و برای انسان از جهات مختلف با اهمیت هستند. قارچها شامل مخمرها، زنگها، سیاهک غلات، کپکها، قارچهای خراکی و انواع دیگر هستند.
عده ای از قارچها برای انسان و حیوانات نافع و برخی مسموم کننده و بیماریزا هستند که بحث اصلی ما پیرامون قارچهای بیماریزا برای انسان و حیوانات می باشد.
قارچها بی نهایت متغیرالشکل و متنوع هستند و چنانکه گفته شد اندازۀ آنها از یک موجود میکروسکپی که باید برای دیدن آنها از میکروسکوپ استفاده کرد تا موجودی دارای قد و قامتی بلند می باشد و بخوبی در جنگلها، مراتع و جاهای گرم و مرطوب به فراوانی یافت می شوند. 
قارچها در گروه میکوتا (Mycota) جای گرفته اند و بعلت آنکه نه گیاه هستند و نه حیوان ولی چون شباهت بیشتری به گیاهان دارند در میان گیاهان، جدا از سایرین با طبقه بندی خاص خود جای دارند.
اگرچه انسان از فعالیت و کار روی قارچها سود برده ولی هم چنین دانسته است که چگونه به ضرر و خساراتی که به سلامت انسان وارد می سازد توجه نماید. تعداد زیادی مثال در مورد زیانها، بیماریها و مرگ وجود دارد مانند آنچه بارها گزارش شده است که سیاهک غلات چگونه تعداد زیادی از افراد را به کام مرگ کشانده است.
قارچها تعداد بسیاری از بیماریها را در انسان، حیوانات و حتی گیاهان سبب می شوند. در این بحث مختصرا به بیان تعدادی از قارچها که موجب بیماریهای مشترک بین انسان و حیوانات هستند بسنده می شود.

میکوز (Mycosis)
بیماریهای قارچی را که در انسان و حیوانات در درون نسوج تولید می شوند و به آهستگی پیش می روند را میکوز می گویند. این بیماریها را بسهولت می توان تشخیص داد اما به سختی می شود ریشه کن نمود.
عوامل قارچی بصورت گندرو در خاک، گیاهان پوسیده، گود، مدفوع انسان و حیوانات و هم چنین در لانۀ حیوانات یافت می شوند. خاک مخزن اصلی و نشاء اولیۀ کلیۀ بیماریهای قارچی است. آلودگی از طریق تنفس، زخمهای سطحی در اثر زمین خوردن، بریدن با وسایل برنده و بالاخره به هر شکلی که جراحتی در پوست انسان و یا حیوان تولید شود مرکزی برای رشد، گسترش و فعالیت قارچها خواهد بود زیرا از این طریق اسپر قارچها وارد بدن حیوان و انسان می شود و تولید عفونت می کند. 
قارچها معمولا بسیار موقع شناس هستند و همواره به دنبال محل مناسب برای رشد و تکثیر خود یا یک موجود ضعیف که قدرت مقاومت نداشته باشد می گردند و به محض یافتن چنین موقعیتهایی فورا حمله را آغاز می کنند و به سرعت روبه رشد و تکثیر می گذارند. چنانکه گفته شد زخمهای جلدی محل مناسبی برای رشد و تکثیر آنها می شود، تغذیه بد و ناکافی و امثال این گونه کمبودها و عوارض سبب می شوند که قارچها به فعالیت بپردازند. مصرف آنتی بیوتیک که موجب از بین رفتن باکتریها می شود بخصوص در دستگاه گوارش، محیط مناسبی را برای قارچها ایجاد می کنند که رشدی سریعتر داشته باشند و بستر بوجود آمدن بیماریهای دیگر را تولید کنند. نتیجتا باید بعد از درمان آنتی بیوتیکی به عوارض و آلودگیهای قارچی نیز توجه نمود.