صفحه نخست » جزییات-خبر » روزانه های پرشین پت

والدین دختر ۱۶ ساله ای که در پی حادثه رانندگی دچار مرگ مغزی شده بود، اعضای بدن او را در اقدامی خداپسندانه به ۴ بیمار نیازمند اهدا کردند.

جام جم آنلاین: اولین روز زمستان امسال دختر ۱۶ ساله ای به نام زهرا توانا و دوستش رقیه وقتی از دبیرستان دخترانه شهید اکبری در ملک آباد شهرستان ساوجبلاغ بیرون آمدند، به سمت حاشیه جاده رفتند تا در آن سوی جاده با سوار شدن به خودرویی به خانه هایشان بروند.

آنها دستان یکدیگر را گرفته بودند و با شادی در حال عبور از کنار جاده بودند که ناگهان یک خودروی پیکان وانت که سرعت بالایی داشت با آنها تصادف کرد و صدای خنده های دختران دانش آموز به یکباره خاموش شد. راننده با ترس و وحشت از خودرو پیاده و با پیکر غرق به خون هر دو دختر دانش آموز مواجه شد. آن دو به کمک مردم، به بیمارستان انتقال یافتند.رقیه صدمه کمتری دیده بود و زنده ماند اما زهرا با مرگ دست و پنجه نرم می کرد تا این که پزشکان به خانواده اش گفتند او دچار مرگ مغزی شده است. خانواده زهرا مرگ او را باور نمی کردند تا مسوولان مدرسه شهید اکبری با والدین او به گفت و گو پرداختند تا آنها را راضی کنند با اهدای اعضای بدن دخترشان، به افراد دیگری زندگی ببخشند. تلاش آنها به ثمر نشست و والدین او در اوج ایثار، اجازه دادند تا اعضای بدن دخترشان اهدا شود و به این ترتیب به ۵ بیمار نیازمند زندگی دوباره هدیه کردند.

با خاطرات دخترم زندگی می کنم

در این ارتباط با مادر فداکار زهرا به گفت وگو پرداختیم که می خوانید.

کی متوجه تصادف زهرا شدید؟

روز اول دی بود. ظهر پس از تعطیلی مدرسه زهرا به خانه نیامد. نگران او بودم که فردی با خانه مان تماس گرفت و خبر داد که او زخمی شده است. با شنیدن این خبر، سراسیمه به سمت مدرسه اش به راه افتادم و متوجه شدم او را به بیمارستان منتقل کرده اند. همراه یکی از همسایه ها خود را به بیمارستان رساندم.

پزشکان در مورد وضعیت زهرا چه نظری داشتند؟

او روی تخت بیمارستان بود. با التماس از پزشکان می خواستم تنها دخترم را نجات دهند. آنها می گفتند تمام تلاش های خود را به کار می گیرند اما باید یک شبانه روز صبر کنیم.

چطور متوجه مرگ مغزی دخترتان شدید؟

۴۸ ساعت از وقوع حادثه گذشت، اما دخترم همچنان بی هوش بود. فقط دعا می کردم و از خدا می خواستم او را دوباره به من بازگرداند. اما پزشکان گفتند دیگر امیدی برای نجات او نیست و بهتر است اعضای بدنش را اهدا کنید.

چرا اعضای بدن دختر ۱۶ ساله تان را اهدا کردید؟

اوایل تمایلی برای این کار نداشتم و امیدوار بودم او زنده بماند. اما وقتی خانم راستگو معلم مدرسه دخترم با من صحبت کرد و گفت برای شادی روح زهرا این ایثار را انجام دهید، چند روزی فرصت خواستم تا من و همسرم در این باره فکر کنیم. در این مدت وقتی به یاد حرف های دخترم افتادم که می گفت چقدر خوب است انسان اعضای بدنش را اهدا کند و همیشه وصیت می کرد این کار را برایش انجام دهیم، تصمیم گرفتیم اعضای بدن او را اهدا کنیم.

از این که اعضای بدن زهرا را اهدا کردید چه احساسی دارید؟

خیلی خوشحالم. ۲ کلیه، کبد و قلب او به بیماران نیازمند اهدا شده است. قلب دختر مهربانم در سینه یک زهرای ۱۳ ساله می تپد. خیلی دوست دارم او را ببینم و در آغوش بگیرم. از همه افراد دریافت کننده عضو بخصوص زهرایی که قلب دخترم در سینه اوست، می خواهم همیشه برای فرزندم قرآن و فاتحه بخوانند. دخترم درسخوان و عاشق نماز خواندن بود. او می خواست امسال در المپیاد زبان برترین فرد شود، اما…

زهرا چرا دوست داشت اعضای بدنش را اهدا کنند؟

وقتی در روزنامه ها می خواند که دختران و پسران کوچولو به خاطر بیماری در آرزوی دریافت اعضا هستند یا در تلویزیون بیماران نیازمند را می دید خیلی ناراحت می شد و گریه می کرد. او می خواست اعضای بدنش را اهدا کنیم تا خواهر و برادر ایرانی بیمارش زنده بمانند. از ۲ ماه پیش مدام این حرف ها را تکرار می کرد. اکنون به آرزویش رسیده و خیلی خوشحال هستم.

زهرا چه آرزویی داشت؟

او سال دوم رشته ریاضی بود و علاقه زیادی به پزشکی داشت. همیشه می گفت دوست دارم پزشک شوم و بیماران نیازمند را رایگان درمان کنم. آرزو داشت با اولین حقوقش من و پدرش را به کربلا بفرستد. درست است که او برای همیشه از ما دور شده، اما خاطراتش همیشه با ماست.