دیده بان حقوق حیوانات ایران: بخت کسی را اگر تلخ بنویسند نوشته‌اند، انسان و حیوان هم ندارد. مدتی بود که برخی شاهدان عینی خبر می‌آوردند که ببر ماده اهل سیبری که بعد از مرگ زجرآور جفتش در باغ‌وحش ارم تنها مانده بود، در اتاقکی نه‌چندان دلچسب قرنطینه است و حال و روز خوبی ندارد.
جام جم آنلاین : آنها می‌گفتند ببر ماده خوش‌تراش، آب از دهانش می‌ریزد و به اندازه‌ای پریشان است که مدام در قفس‌اش راه می‌رود و خرناسه می‌کشد.
آنها ردپای مشمشه را در چشم‌های ببر دیده بودند، درست مثل جفتش که روزهای اول ورودش به کشور معلوم بود بیمار است ولی کسی نمی‌خواست بیمار بودنش را قبول کند.
آنهایی که شاهد مرگ ببر نر در باغ وحش ارم بودند، می‌گفتند او چند روز آخر عمرش مرتب خون بالا می‌آورد و زخم‌های عمیق پوستی‌اش خونابه پس می‌داد تا این‌که یک روز بالاخره تسلیم مرگ شد.
عده‌ای گفتند جسد او را برای تاکسیدرمی شدن به پارک پردیسان برده‌اند و عده‌ای گفتند که جسم رنجورش را برای تحقیقات بیشتر به کشوری اروپایی فرستاده‌اند و عده‌ای خبر دادند که او را با تدابیر شدید بهداشتی در اعماق زمین دفن کرده‌اند و رویش آهک پاشیده‌اند.
پرونده ببر نر سرانجام این‌گونه بسته شد، اما بسته شدن این پرونده، پرونده دیگری به نام ببر ماده را باز کرد.
مسوولان پروژه احیای ببر مازندران که این دو مسافر روسی را برای احیای نسل ببر منقرض شده در ایران به تهران آورده بودند، مخصوصا در بحبوحه انتشار مرگ ببر نر مطلبی جز سلامتی ببر ماده بر زبان نمی‌آوردند، اما در همان روزها مسوول باغ‌وحش ارم به خبرنگار جام‌جم توضیح داد که چقدر نگران ببر ماده است.
اینها همه گذشت و چند ماه بی‌خبری از ببر ماده نیز سپری شد، در حالی که به جز اخبار غیررسمی و گزارشات مخفیانه به خبرنگاران خبر دیگری از ببر ماده نمی‌رسید، تا آنجا که مسوولان سازمان حفاظت محیط‌زیست با اعتماد به نفس کامل از آماده شدن زیستگاه میانکاله برای انتقال ببر ماده به آن خبر می‌دادند.
اما حالا پرده‌ها افتاده است. دیروز خبرگزاری فارس شنیده‌های ما را رسمیت داد و اعلام کرد که ببر ماده سیبری بیماری مشمشه‌اش تایید شده و یک قدم بیشتر با مرگ فاصله ندارد. اگر این موضوع قطعی باشد بی‌شک تا چند روز دیگر خبر مرگ ببر مخابره خواهد شد.