گستره طبیعی
گکوی نقاب دار (Geckonia chazaliae) یکی از گونه ها خاص خزندگان است که در سواحل کشور مراکش و سنگال و موریتانی زندگی میکند. آنها را میتوانید در حین پناه گرفتن در زیر صخره ها و خرده سنگ ها در طول روز بیابید. این خزندگان دارای تنوع رنگی جالبی هستند و قدرت استتار زیادی در محیط های سنگی و شنی را دارند. همانند دیگر گکوهای زمینی، پنجه های این مارمولک ها نیز به شکلی است که قادر به صعود از سطوح صاف و مسطح نیستند.
اندازه
این مارمولک های در هنگام تولد فقط ۲٫۵ الی ۴ سانتی متر طول دارند و گونه بالغ آنها میتواند تا ۱۰ سانتی متر طول داشته باشد. البته با توجه به ضخامت بدن آنان و نیز دم کوتاهی که دارند، بدنشان تا حدی بزرگتر به نظر می آید.
لمس کردن
گکوهای نقاب دار به ندرت تمایل به گاز گرفتن دارند اما امکان این نیز هست که آنها از برداشته شدن به وسیله شما امتناع کنند. آنها را کاملا محترمانه در دست بگیرید و اکیدا از فشار دادن و نیشگون گرفتن آنان خودداری کنید. به پاهای ظریف آنان اجازه دهید که به راحتی بر روی دستان شما حرکت کنند. گاهی ممکن است آنها بر روی دستان شما حالت سکون به خود بگیرند که این طبیعی است و ناشی از مشکلات لمس آنان نیست
قفس
گزینه های مختلفی در این خصوص قابل استفاده هستند. برای یک جفت گکوی نقاب دار بالغ، یک تانک به اندازه ۱۰ گالن کاملا کفایت میکند. با توجه به طبیعت مرموز این حیوانات، باید مطمئن شوید که چند محل برای پنهان شدن آنان در نظر گرفته شده باشد. سوراخ های درون صخره ها و درز و شکاف های بین سنگ ها که به اندازه ورود این خزندگان بزرگ باشند میتوانند گزینه های خوبی برای این منظور باشند. البته محل های بزرگتری را باید به عنوان خانه اصلی آنها در نظر بگیرید. استفاده از کوزه های سفالی میتواند مکان های مناسبی را برای گکوها فراهم کند.
بستر
گستره وسیعی از موارد مختلف میتواند به عنوان بستر برای گکوها استفاده شود. روزنامه و حوله های کاغذی گزینه های مناسبی محسوب میشوند. به یاد داشته باشید که همواره باید بستر را تمیز و خشک نگه دارید.
غذادهی
غذادهی به گکوهای تازه از تخم درآمده را باید با جیرجیرک های کوچک آغاز کنید. به تدریج با رشد آنها، باید طعمه های بزرگتری نیز به آنها بدهید. این شکارچیان کوچک به این سبک شکار میکنند که برای طعمه های خود کمین میکنند و به ندرت ممکن است که زمان زیادی را صرف تعقیب و گریز با آنها کنند. درمقابل، آنان در گوشه ای می نشینند و منتظر نزدیک شدن طعمه میشوند. بدون شک طعمه هایی که از طبیعت گرفته شده باشند سعی در پنهان شدن در پناه سنگ ها و صخره ها خواهند داشت تا از دسترس گکو ها در امان باشند.
رطوبت و آب
همواره آب تمیز و صافی را در ظرفی کوچک در اختیار گکوها قرار دهید. رطوبت محیط باید نسبتا بالا باشد و معمولا در مناطق ساحلی با رطوبت بالا زندگی میکنند. در زمانی که میخواهید یک قفس برای گکوی خود انتخاب کنید حتما به فراهم کردن رطوبت مورد نیاز توجه کنید، زیرا در بعضی محفظه، با اعمال تهویه قوی، ممکن است رطوبت کافی در محیط تامین نشود. توصیه میشود که از محفظه های پلاستیکی دارای درپوش استفاده کنید (سوراخ هایی در کناره های آنها ایجاد کنید) و درون آن را با خزه اسفاگنوم مرطوب شده پر کنید. یک پیاله به صورت واژگون میتوانید محل مناسبی برای ایجاد محیط مرطوب و مناسب برای گکوهای شما باشد.
گرمادهی و نوردهی
طیف دمایی مناسبی را با قرار دادن یک پد گرمایی (فقط در یک سمت محفظه) در قسمت زیرین محفظه ایجاد کنید. دمای گرم ترین قسمت برای زندگی گکوها باید حدود ۲۹ تا ۳۲ درجه سانتیگراد باشد، این در حالی است که دمای قسمت خنک باید بین ۲۳ الی ۲۶ درجه سانتیگراد باشد. در هر دو سمت خنک و گرم، باید مکان هایی برای پنهان شدن این حیوانات در نظر بگیرید تا شرایطی مساعد برای زندگی آنان فراهم آید ودر هر دو قطب دمایی، احساس امنیت کنند. دما در طول شب میتواند تا حدی کاهش پیدا کند. مطالعات صورت گرفته این طور نشان میدهد که استفاده از لامپ های UVB برای این مارمولک ها مفید است. آنها معمولا در هنگام صبح آفتاب میگیرند. برخی از صاحبان گکوها مشکلاتی را گزارش کرده اند که پاسخ آنان میتواند نوردهی مناسب باشد. در این خصوص باید مطالعات بیشتری صورت گیرد تا پاسخ قطعی ارائه شود.
تکثیر
ظاهر دم گکوها، تعیین کننده جنسیت آنهاست. قسمت دم در جنس نر نسبت به ماده ها حالت برجستگی خاصی دارد. آشکار شدن این حالت به سرعت در نرها رخ میدهد و یک نر ۶ ماهه کامل توانایی جنسی لازم برای جفتگیری را دارا است. تخم ها در فواصل ۶ هفته ای و نهایتا ۴ بار در سال گذاشته میشوند. محدوده زمانی جوجه کشی از تخم ها بسیار متفاوت است به شکلی که تجربه هایی از ۳۰ روز الی ۱۷۵ روز نیز گزارش شده اند! این گونه از گکوها در طیف دمایی گسترده ای که از ۲۶ الی ۳۵ درجه سانتیگراد است میتوانند به شکل سالم از تخم خارج شوند و تکثیر موفقیت آمیزی داشته باشند. البته دمایی که بیشترین تعداد بچه های از تخم درآمده را به عنوان یک رکورد ثبت کرده است دماهای پایین تر از ۲۸ درجه سانتیگراد بوده است.
رنگ ها و الگوهای بدن
گوناگونی های مختلفی در طرح ها و رنگ های بدن این حیوانات دیده میشود. پراکندگی عجیب الگوهای بدن، از حالت بدون طرح (!!) شروع شده و میتواند طرحی پیچیده مانند ترکیبی از خطوط و خال ها روی بدن یک گکو باشد. میتوان ترکیباتی از رنگ های مختلف نظیر خاکستری، قهوه ای، سبز-قهوه ای و حتی قرمز و رنگ های دیگر را روی بدن گکوها مشاهده کرد. با ترکیبات که از این رنگ ها در محل های پرورش گکوها به وجود آورده شده اند، هم اکنون رنگ های پرطرفدار و زیبای زیادی از آنها در دسترس است.
مترجم : محمد مسعود کشوری
منبع : vmsherp.com