سرمازدگی و افت حرارت بدن سگ
وقتی دمای هوا برای انسان پائین می آید، باید ایمنی حیوانات خود را در نظر داشته باشیم، آنها نیز مانند انسان ها از هیپوترمی (افت دمای بدن) و سرمازدگی رنج می برند. گاهی اوقات ما در زمستان نیاز سگ ها را به محیطی گرم به این علت که بدنشان از خز پوشیده شده است فراموش می کنیم. اما آنها از سرمای هوا و حرکت بر روی پیاده روهای یخبسته و پوشیده شده از برف، احساس ناخوشایندی پیدا می کنند. شاید حیوانات بهتر از انسان قادر به مقاومت در برابر سرما باشند، اما آنها از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای انجماد دچار سرمازدگی و افت حرارت بدن شده که سبب آسیب دیدگی یا مرگ بافت بدن می شود و حیوان را در معرض خطر جدی قرار می دهد.
دو واژۀ سرمازدگی و هیپو ترمی (افت حرارت بدن) در واقع معادل هم نیستند ولی میتوانند در کنار هم برای تمام نژادهای سگ مشکل ایجاد کنند. از عبارت سرمازدگی برای اندام‌های مختلف بدن استفاده میشود. افت دمای بدن حالتی است که حرارت بدن سگ از ۳۷٫۲ درجه سانتی‌گراد کمتر شود.
چه سگ هایی بیشتر در معرض سرمازدگی قرار دارند؟
سگ هایی که در خارج از منزل نگهداری می شوند مخصوصا نژادهایی که دارای جثۀ کوچک هستند، توله ها، نژادهایی که پوشش بدن آنها کوتاه و کم می باشد و سگ های مسن بیشتر در معرض سرمازدگی قرار دارند.
به یاد داشته باشید: سگ های باردار و یا سگ هایی که از برخی داروها (آنتی بیوتیک) استفاده می کنند و در شرایط درمانی قرار دارند حساسیت به سرمازدگی در آنها افزایش بیشتری دارد.
این گروه از سگ ها هرگز نباید در فصل زمستان که دمای هوا بسیار کاهش می یابد بدون نظارت صاحب در خارج از منزل بمانند و یا به فعالیت مشغول شوند.
سرمازدگی بیشتر در کدام بخش های بدن سگ رخ می دهد؟سرمازدگی در سگ ها اغلب در بخش هایی که از حداقل مو برخوردار هستند ایجاد می شود. که این مناطق عبارتند از: دم، گوش، پد پاها، انگشتان پاها و کیسه های بیضه.
به طور معمول جریان خون این نقاط بدن سگ را گرم نگه می دارد. در زمستان هنگامی که این مناطق از بدن به شدت سرد می شوند، رگ های خونی برای حفظ گرمای بدن خود را منقبض می کنند، در این حالت خون کمتری به بافتهای بدن می رسد و در نهایت بدن سرد شده و بافت ها یخ زده و می میرند. در سرمازدگی شدید آب درون سلولی یخ می بندند و در سلول گسترش یافته و منجربه پارگی سلول و ایجاد زخم برروی بدن می شود.
علائم سرما زدگی در سگ چیست؟
بافت سرمازده در ابتدا پریده رنگ، سفید، خاکستری و یا آبی به نظر می رسد و سخت و سرد می شود. در صورت گرم شدن بدن مناطق سرما زده قرمز رنگ می شوند و متورم و دردناک می گردد که می تواند سبب ایجاد تاول و به احتمال زیاد زخم و عفونت شود. در این زمان تنفس و ضربان قلب حیوان آرام می شود و دمای بدن سگ کمتر از ۸/۳۸ سانتی گراد یا ۹۹ درجۀ فارنهایت می رسد و اگر سرمازدگی شدید باشد بافت منجمد شده بسیار دردناک شده و سرانجام میمیرد و پوستۀ خارجی بافت به رنگ سفید یا سیاه تغییر رنگ پیدا می کند که در این زمان ممکن است قطع عضو لازم گردد.
در سرمازدگی کیسه بیضه: پوست ناحیه سرد و سخت شده و تغییر رنگ پیدا می کند.
در سرمازگی گوش: شکل گوش از حالت طبیعی خارج شده (گوش ایستاده حالت افتاده پیدا می کند) و آب از دهان
سگ بیشتر از حد طبیعی سرازیر می شود.
در سرمازدگی پا و پنجه ها: ترک خوردن پد کف پا درد شدیدی ایجاد می کند و سبب می شود سگ پا را بالا نگه دارد و لنگش در راه رفتن نمایان می گردد و به صورت مداوم پنجه ها را می لیسد.
در سرمازدگی دم: شکل ظاهری دم از حالت طبیعی خارج شده و حرکات آن بسیار محدود می شود و
سگ رفتاری عصبی مانند گاز گرفتن و جویدن دم نشان می دهد.
علل سرمازدگی در سگ ها
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما.
نداشتن لانه ای گرم و دور از وزش باد.
فعالیت بیش از حد معمول در برف.
سرد و مرطوب ماندن بدن سگ.
در صورت سرمازدگی سگ چه اقداماتی باید انجام شود؟زمانی که علائم سرمازدگی را در سگ مشاهده گردید، بلافاصله حیوان را به محیطی گرم انتقال دهید. به کمک فردی سگ را مهار کرده و میزان هیپوترمی بدن سگ را با دماسنج رکتوم (چرب کردن دماسنج به وسیلۀ وازلین و قرار دادن در مقعد به مدت ۳ دقیقه) مورد بررسی قرار دهید، اگر دمای بدن سگ کمتر از ۸/۳۸ سانتی گراد یا ۹۹ درجۀ فارنهایت باشد به این معنی است که حیوان بیش از حد در معرض سرما قرار گرفته و در حالت اورژانس است و هرچه سریعتر باید به دامپزشکی انتقال داده شود.
کمکهای اولیه ای که صاحبان در این زمان می توانند انجام دهند عبارت است از:
اگر سرمازدگی در ناحیۀ گوش و بیضه های سگ صورت گرفته باشد، پارچه یا حولۀ لطیفی را که در آب گرم قرار داده در حالی که آب از آن می چکد برروی عضو یخزده به مدت ۲۰ دقیقه قرار می دهید و هر چند دقیقه پارچه را با پارچۀ گرم دیگری تعویض می کنید.
اگر مشاهده کردید که تنفس
سگ ضعیف یا قطع شده، سریعا با یک یا دو دست دهان
سگ را بسته نگاهداشته و به آرامی در حفره های بینی حیوان می دمید و به
سگ تنفس مصنوعی می دهید. در زمان تنفس مصنوعی در هر دقیقه ۵_۱۰ تنفس برای سگهای بزرگ و برای سگهای کوچک ۱۰ _۲۰ تنفس در هر دقیقه می دهید و هربار تنفس دادن قفسۀ سینه باید کاملا بالا بیاید و این عمل تا زمان بازگشت تنفس و یا رسیدن
سگ به دامپزشکی باید ادامه پیدا کند. در طی مسیر رسیدن به دامپزشکی دمای ماشین باید بالا باشد.
به آرامی مناطق سرمازده را با کمپرس آب گرم (نه آب داغ) به مدت۱۵ تا ۲۰ دقیقه گرم نگهدارید حتی می توانید
سگ را در این مدت در وان آب گرم قرار دهید که دمای آب نباید بیشتر از ۷۵ درجه سانتی گراد باشد و در این صورت با یک سشوار بدن
سگ را به خوبی گرم کنید. علاوه براین می‌توانید یک بطری حاوی آب گرم که در ملحفه ای پیچیده شده است در کنار و یا روی شکم
سگ قرار دهید و یا با استفاده از پتو یا تشک برقی به خوبی بدن حیوان را گرم نگهدارید.
به یاد داشته باشید: از ماساژ دادن و تحت فشار قرار دادن بافت سرمازده باید جدا خودداری نمود. بدن سگ باید به آرامی گرم شود. در موارد سرمازدگی، طی روزهای آینده بدن سگ را مورد معاینه قراردهید و اندام‌های سرمازده را بررسی کنید. در صورتی که نشانه‌ای از تغییر رنگ، سیاه شدگی ملاحظه کردید، حتما حیوان را نزد دکتر دامپزشک ببرید.
در تمام موارد یاد شده مراجعۀ فوری به دامپزشک از اولویت بیشتری برخوردار است. دامپزشک هیپوترمی سگ را چک کرده و مناطق آسیب دیده را مورد بررسی قرار می دهد زیرا ممکن است به علت سرمازدگی بافت بدن تاول، ترک و یا زخم شده باشد. سپس برای آنها داروی مسکن و آنتی بیوتیک تجویز می کند. اگر بافت براثر سرمازدگی مرده باشد، منطقۀ مبتلا شده نیاز به قطع عضو دارد. اما معمولا دامپزشکان پیشنهاد می کنند ابتدا درمان صورت گیرد تا بتوانند میزان آسیب را کم کنند. دامپزشک با تجویز آنتی بیوتیک و یا پانسمان ناحیۀ سرمازده درمان را آغاز می کنند که ممکن است چند روز سگ طول درمان و نیاز به مراقبت های ویژه داشته باشد. در این زمان صاحبان برای به حداقل رساندن میزان آسیب های احتمالی توصیه های دامپزشک را باید به دقت انجام دهند.
چگونه از سرمازدگی سگ پیشگیری به عمل آوریم؟
انتخاب مکان مناسب درفصل زمستان برای سگ
در زمانی که دمای هوا ۱۵ درجه سانتی گراد است سگ ها کمتر فعالیت می کنند و دیگر به بازی و گردش نمی پردازند در این زمان باید آنها را در محیطی امن و گرم نگاهداشت و اجازه نداد از منزل خارج شوند چون در این زمان احتمال سرمازدگی برای سگ ها زیاد است.
اگر وسیلۀ گرمایشی منزل شما شومینه یا بخاری است حتما باید دارای حفاظ امنیتی باشد، زیرا امکان دارد زمانی که بدن سگ سرد است یا احساس سرما می کند بیش از حد به این مانع گرمایشی نزدیک شود و به طور تصادفی با آنها برخورد کرده پوست، سبیل و بدنش بسوزد.
بیاد داشته باشید: سگهای که در خارج از منزل نگهداری می شوند حتما به لانه نیاز دارند تا از سرما و باد و باران در امان باشند و شب نتواند از آن خارج گردند.
لانه ای که خارج از منزل برای
سگ انتخاب می کنید باید به اندازه ای بزرگ باشد که
سگ به راحتی بتواند در آن بنشیند و بخوابد اما نباید بیش از نیاز حیوان بزرگ باشد چون دمای داخل آن پائین بوده و سریع گرم نمی شود. لانه باید ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر از زمین فاصله داشته باشد تا آب باران، گل و برف به راحتی داخل آن وارد نشود و سرما از زمین به کف لانه انتقال نیابد. داخل لانه باید همیشه خشک و گرم بماند، با قرار دادن علف خشک، پوشال، رختخواب سگ، پتو و یا موکتی در کف لانه می توانید مکان بسیار مناسبی در فصل سرد برای
سگ خود فراهم سازید.
به یاد داشته باشید: هربار که سگ وارد لانه می شود می تواند با خود مقدار زیادی رطوبت، برف و گل را به داخل انتقال دهد، به همین علت باید به طور منظم لانه مورد بررسی قرار گیرد و در صورت مرطوب شدن، کف پوش تعویض شود تا از سرد شدن محیط جلوگیری گردد مخصوصا در هنگام شب که دمای بیشتر کاهش می یابد.
لانۀ
سگ باید در جهتی مخالف وزش باد بنا شود (جنوب و یا جنوب شرقی) و دارای دری پلاستیکی و متحرک باشد که با ورود و خروج
سگ بسته شود. حرکت در پلاستیکی آسانتر است و مدخل ورودی را می پوشاند و از ورود باد و باران در روزهای سرد جلوگیری می کند. بهتر است در لانۀ
سگ دماسنجی قرار گیرد تا از میزان برودت دمای داخل لانه اطلاعی دقیق داشته باشید. با قرار دادن بطری آب گرم در بستر
سگ به جای قرار بخاری در لانۀ
سگ می توانید از خطر احتمالی آتش سوزی و یا سوختگی بدن حیوان جلوگیری به عمل آورید.
اگر شما نمی توانید در فصل زمستان سگ را داخل منزل نگهداری کنید، حیوان را به پارکینگ یا پاسیو انتقال دهید و برای سگ لانه ای مشابه توضیحات داده شده فراهم سازید.
به یاد داشته باشید: اگر
سگ را در
زمستان به پارکینگ انتقال داده اید هرگز نباید ماشین خود را در پارکینگ گرم کنید زیرا مونواکسید کربن می تواند به راحتی سبب مسمومیت و مرگ
سگ شود. زمانی که
سگ در پارکینگ نگهداری می شود احتمال مسمومیت آنها با خوردن ضدیخ بسیار زیاد می شود.
ضدیخ دارای طعمی شیرین است که
سگ را جذب خود می کند و خوردن مقدار کمی از آن نیز می تواند برای
سگ کشنده باشد، به همین علت صاحبان باید ظرف ضدیخ را در جایی دور از دسترس
سگ قرار دهند و اگر مشاهده کردن سطوحی از پارکینگ به ضدیخ آلوده شده است اگر سطح قابل شستشو بود محیط را کاملا بشویند در غیر این صورن با ریختن مواد جذب کننده مانند شن، ماسه و خاک گربه بر روی زمین آلوده از لیس زدن
سگ جلوگیری به عمل آورند. هرگاه که احتمال میدهید سگتان ضدیخ خورده است باید بلافاصله حیوان را به دامپزشکی انتقال دهید، زیرا ممکن است زمان برای دریافت پادزهر ضدیخ هنوز وجود داشته باشد.
حفاظت از پای سگ از سرمازدگیهمیشه بازی و گردش در برف برای
سگ ها و صاحبانشان لذت بخش بوده و هست، آیا این لذت می تواند برای سگها مشکل ساز باشد؟
نخستین مشکل، آشکار شدن گلوله های یخی در میان موهای مابین پنجه های
سگ می باشد. این مشکل غالباً اتفاق می افتد چرا که گرمای بدن سگ، برف را آب کرده و متعاقباً پنجه های حیوان خیس شده (خصوصاً فاصله میانی انگشتها) و دوباره یخ می زند و برف بیشتری را به خود جذب میکند. به تدریج تودۀ برف بیشتر و بیشتر شده و موجب ناراحتی
سگ در حین راه رفتن و سرمازدگی پنجه ها می گردد. این مساله با لیس زدن و جویدن پنجه ها توسط حیوان برای از بین بردن تجمع برف و گرم کردن آنها وخیم تر میگردد.
توصیه: برای جلوگیری از ایجاد گلوله های یخی باید به صورت مداوم پنجه های
سگ را مورد معاینه قرار دهید و موهای بین پد پنجه ها را کوتاه کنید این عمل باعث می شود توده های یخی کمتری دربین پنجه های
سگ ایجاد شود. همچنین در فصل
زمستان باید ناخن ها را نیز همیشه کوتاه نگهدارید زیرا در زمان راه رفتن ناخن های بلند ترک خورده و یخ در بین فضای خالی ناخن گسترش یافته و می تواند باعث عمیق شدن ترک ها شده و سبب ایجاد درد شدید و حتی خونریزی گردد.
مشکل بعدی زمانی است که برف می آید و خیابانها و پیاده روها از برف پوشیده می شوند و شهرداری مناطق برای آب شدن هرچه سریعتر برف و یخ از سنگ نمک و مواد شیمیایی چون ضد یخ ها استفاده می کنند که هر دوی این مواد برای سگ خطرناک است و باعث مسمومیت شدید در حیوان می شود.
زمانی که سگها بعد از بازی و جستوخیز بر روی برفها به خانه باز می گردند برای گرم کردن دست و پاها و همچنین پاک کردن توده های یخ و برفی که مابین فرورفتگی های پنجها، باقی مانده مشغول به لیسیدن آنها می شوند و همین عمل سبب میشود که این مواد شیمیایی را ببلعند و دچار مسمومیت شده و علایم اسهال و استفراغ در آنها نمایان می شود.
همچنین به علت وجود موهایی که بین پنجه های پا قرار دارد همیشه مقداری از این مواد باقی می ماند که سبب ایجاد التهاب، آلرژی (خارش) و خشکی پنجه و بالشتکهای کف پای سگ می شوند.
توصیه: حال برای جلوگیری از این موارد صاحبان باید قبل از راه رفتن سگ بر روی یخ و برف موهای بین پنجه ها را کاملا کوتاه کنند علاوه بر کوتاه کردن موهای بین پنجه های پای سگ، در هنگام پیاده روی با حیوان، از نقاطی که نمک پاشی شده اجتناب نمایند. نمک اطراف منزل خود را پاک کرده و اطمینان حاصل نمایند که رسوب نمک بخوبی زدوده و محو شده است.
برای آب کردن برف محوطۀ شخصی خود از روشهای دیگری چون پارو کردن برف، شن و ماسه ریزی و یا از مادۀ (de_icer) که ۱۰۰% بدون نمک است استفاده کنند. در صورتی که عدم تماس پنجه های سگ با نمک اجتناب ناپذیر است، بعد از پایان گردش روزانه پاهای حیوان را با یک پارچۀ نرم و مقداری آب نیمه گرم شستشو دهند. البته می توان کل پنجۀ سگ را در ظرف آب نیمه گرمی که کمی شامپوی سگ در آن ریخته شده است قرار داده و به آرامی بین پنجه ها را شستشو داده و سپس با حوله پنجه و فرو رفتگیهای کف پا را کاملا خشک کرده و سپس برای جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردن بالشتکهای کف پا آنها را با وازلین و یا کرم کف پای سگ کاملا چرب کنند.
استفاده از کرم های نرم کنندۀ پای سگ خود روش دیگری برای جلوگیری از سرمازدگی پنجه های پا می باشد این کرم ها مانند (Perfct Care و Musher’s Secret) دارای یک ترکیب ضد آلرژی و طبیعی می باشند که از سرمازدگی پنجه ها، ترک خوردن پد پا و ناخن ها جلوگیری به عمل می آورند و آنها را می توانید از پت شاپ ها تهیه کرد.
اگر شما سگی دارید که بعد از بازی در برف به شما اجازۀ این اعمال را نمی دهد بهتر است از آسانترین راه که همان پوشاندن کفش است، سگ را از این خطرات احتمالی دور کنید تا این بازی و گردش در برف برای شما هم به همان اندازه لذت بخش باشد.
امروزه کفشهای راحتی در پت شاپ ها عرضه می شود که پوشاندن آنها به
سگ بسیار آسان می باشند. اگرچه بسیاری از سگها آنها را دوست ندارند اما شما می توانید قبل از شروع فصل
زمستان سگ را به پوشیدن کفش ها عادت دهید. زمانی که
سگ متوجه شود پوشیدن کفش به معنی گردش و بازی در محیط خارج از منزل است به سرعت آنها را قبول خواهد کرد. در صورت مشاهده لنگیدن یا آسیب دیدگی پنجه های
سگ مانند توام با ایجاد خراشیدگی پوست و یا مشکلات جدی تری از جمله ورم مفاصل، یا عفونتهای پوستی مراجعه به دامپزشک الزامی است.
توجه: در فصل زمستان به هیچ عنوان به سگ اجازۀ راه رفتن برروی حوضچه یا دریاچۀ یخ زده را ندهید چون در صورت شکستن یخ و فرو رفتن در آب سرد به علت هیپوترمی سریع امکان مرگ حیوان بسیار زیاد است. همچنین لغزش برروی یخ و زمین خوردن نیز می تواند برای سگ خطرناک باشد و صدمات جدی ارتوپدی را به حیوان وارد کند.
لباس زمستانی
لباسهای زمستانی فقط برای زیبایی
سگ نیست، بلکه می تواند از
سگ در برابر سرما محافظت به عمل آورد. پوشاندن لباسهای زمستانی به توله ها و سگهایی که دارای نژاد کوچک هستند و دمای بدنشان پایین است الزامی می باشد. همچنین با پوشاندن کفش از سرمازدگی پنجه ها جلوگیری می شود.
سگهایی که دارای موهای کوتاهی هستند، معمولا در سرما تمایلی به بیرون رفتن و بازی نشان نمی دهند و برای گرم کردن بدن، به دور خود حلقه می زنند، گرما تا زمانی ادامه دارد که حیوان در این حالت بماند و همین امر سبب می شود سگها در
زمستان گوشه گیر شده و فعالیت بدنی کمی از خود نشان دهند. اما در صورت پوشیدن لباس
سگ هیچ یک از این رفتار را نشان نداده و مانند دیگر فصلهای سال شادابی خود را حفظ کرده و به بازی و فعالیت بدنی ادامه می دهد و در محیط داخل و خارج از منزل تعادل دمای بدنش حفظ می شود.
موی بدن سگ بهترین عایق حرارتی برای حیوان می باشد اما اگر سگ در شرایطی خواص پوشش بدنی خود را در فصل سرما از دست داد، مانند: تراشیده شدن موها به علت نمدگونه شدن و یا جراحی، ضعیف شدن سیستم ایمنی و مبتلا شدن به بیماریهایی که باعث اختلال در رویش موها شده است (مانند: بیماری کوشینگ، کم کاری تیروئید) به طور معمول نیاز به منبع اضافی برای گرما دارد که صاحبان می توانند با پوشاندن یک ژاکت و لباس مناسب زمستانی جایگزین آن کرده و از بدن حیوان در برابر سرمازدگی محافظت به عمل آورد.
سگهای بزرگ جثه ای که دارای پوشش بدنی متراکم هستند در
زمستان نیازی به پوشیدن لباس ندارند و حتی پوشاندن لباس به این گروه از سگها می تواند باعث گره خوردن موها و ناراحتی حیوان شود. خز بدن آنها به طور ژنتیکی مخصوص تولید گرما در سرمای شدید است مانند نژادهای سیبرین هاسکی، سنت برنارد و مالاموت. این نژادها نمونه هایی عالی از سگهایی هستند که به راحتی می توانند در درجه حرارت بسیار پایین به راحتی زندگی کنند.
به یاد داشته باشید: هر سگی با هر نژاد و پوشش بدنی نباید دمای بدنش کمتر از ۸/۳۸ سانتی گراد یا ۹۹ درجۀ فارنهایت باشد.
غذای مناسب در فصل زمستان
در زمستان باید جیرۀ غذایی سگ ها ۲۵% بیشتر از فصل گرم شود. این غذای اضافی برای سگ ها لازم و حیاتی است و باعث تولید حرارت نسبتا بالایی در بدن می شود.
سگ هایی که در خانه زندگی می کنند به علت دمای مناسب محیط و فعالیت بدنی کم نیاز به غذای کمتری به نسبت سگ هایی که در خارج از خانه نگهداری می شوند دارند.
تغذیه نقش موثری بر پوست و موی بدن سگ دارد. با افزودن روغن بذر کتان، روغن زیتون و یا مکمل های غذایی مانند: (Missing Link، Nupro و Solid Gold Seameal) به سالم نگهداشتن پوشش بدنی سگ کمک کنید زمانی که پوشش بدنی سگ سالم باشد مقاومت بیشتری در برابر سرما خواهد داشت.
به یاد داشته باشید: برای تغییر جیرۀ غدایی سگ خود و تنظیم کالری دریافتی مورد نیاز حتما باید با دامپزشک مشورت داشته باشید.
آیا خوردن برف برای سگ برابر با آشامیدن آب است؟
شاید این سوال برای خیلی از صاحبانی که سگهای خود را در زمستان خارج از منزل نگهداری می کنند پیش آمده باشد و یا گمان کنند که چون اطراف سگ پر از برف است نیازی به آب ندارد. درصورتی که کاملا اشتباه است و جواب منفی است.
در حقیقت خوردن برف در وهلۀ اول نیاز به مصرف مقدار زیادی انرژی دارد تا حرارت بدن باعث ذوب شدن برف شود و این امر برابر است با از دست دادن دمای بدن سگ در هوای سرد.
مقدار آبی که سگ از خوردن یک سطل برف بدست می آورد چندین برابر کمتر از آب مورد نیاز روزانه اش می باشد. با این تفاوت که سگ انرژی بسیار بالایی نیز صرف ذوب کردن آن می کند.
باید بیاد داشته باشید: سگ در زمستان به علت فعالیت بالایی که بدنش برای سوخت انرژی و بدست آوردن گرمای مورد نیاز انجام می دهد به آب بیشتری نیازمند است.البته این موارد تنها برای سگهایی که خارج از خانه زندگی می کنند نیست، بلکه سگهای داخل منزل نیز در زمستان آب بیشتری نیازمند هستند و باید همیشه آب تازه در دسترس داشته باشند.
آیا خوردن برف موجب مسمومیت سگ میشود؟
جواب مثبت است. مخصوصا اگر در شهرهای بزرگی ساکن باشید که از آب و هوای آلوده برخوردار باشد. زیرا در زمان بارش برف آلاینده های معلق در هوا با آن برروی زمین مینشیند و دارای درصد بالایی از سرب می باشد که برای تمام موجودات زنده مضر است.
این مسمومیت بیشتر در سگهایی دیده می شود که در زمستان خارج از منزل زندگی می کنند و به علت نداشتن آب، یخزدگی آب داخل ظرف و گل آلود بود آب های محیط تشنه مانده و مجبور به خوردن برف شده اند.
صاحبان باید این نکتۀ مهم را که قبلا هم ذکر کردیم به خاطر داشته باشند که سگها در زمستان به آب بیشتری نسبت به دیگر فصلها نیازمند هستند و باید در هر شرایط آب و هوایی آب شیرین و سالم در دسترس داشته باشند تا از خوردن برف پرهیز کنند.
برای جلوگیری از یخ زدگی ظرف آب سگ، صاحبان باید در طی روز، چندبار به ظرف آب سگ سربزنند و مطمئن شوند که حیوان به آب کافی دسترسی دارد.
البته برای سهل شدن کار صاحبان ظروف آبی به همین منظور ساخته شده است که حتی در پائین ترین درجۀ هوا، از یخ زدگی آب داخل ظرف جلوگیری می کند. (البته نمیدونم در ایران همچین ظرفی وجود دارد یا نه)
توصیه: در فصل زمستان از ظروف پیرکس و پلاستیکی به جای ظروف فلزی برای آب و غذای سگ استفاده کنید زیرا در هوای سرد زبان سگ به فلز منجمد شده می چسبد.
خوردن برف می تواند همان تاثیراتی که بر روی انسان دارد مانند: سرما خوردگی، گلو درد و سرفه کردن، برای
سگ نیز به همراه داشته باشد. در این فصل صاحبان دقت زیادی باید داشته باشند و
سگ را تنها در محیطهای باز رها نکنند زیرا افراد در این زمان از ضدیخ در خودرو ها استفاده می کنند که برای
سگ کشنده می باشد و احتمالش زیاد است که برروی زمین مخصوصا در اطراف اتومبیل ها و پارکینگ ها ریخته شود و
سگ برف آلوده شده به این مواد را بخورد.
همانطور که قبلا هم اشاره شد وجود مواد شیمیایی و سنگ نمک در خیابانها و پیاده روها در فصل زمستان عجیب نیست و همیشه این امکان وجود دارد که اجسام تیز و خطرناکی در زیر برف پنهان شده باشد و سگ با خوردن برف این مواد را نیز ببلعد و دچار مسمومیت و آسیب دیدگیهای شدید شود. در این زمان دقت و احتیاط صاحب و آموزش نخوردن مواد از روی زمین تنها روشهای جلوگیری از این خطرات احتمالی است که سگ را در یک روز برفی می تواند تهدید می کند.
۵ نکته مهم برای روزهای سرد زمستان
۱_ همانطور که ماشین شما نیاز به چکاب زمستانی دارد، سگ شما نیز نیاز به چکاب زمستانی دارد. حتما در فصل زمستان سگ خود را برای معاینۀ زمستانی نزد دامپزشک ببرید تا از سلامت جسمی حیوان مطمئن شوید، یک سگ سالم بدنش مقاومت بیشتری در برابر سرما خواهد داشت.
۲_ هرگز سگ را در هوای سرد داخل ماشین تنها قرار ندهید زیرا ماشین شما در زمستان به معنای واقعی کلمه یک یخچال فلزی است. نگهداشتن سگ در هوای سرد داخل ماشین بی شک منجربه منجمد شدن و مرگ سگ می شود.
۳_ هیچگاه موهای بدن سگ را در زمستان کوتاه نکنید و بطور منظم به آنها رسیدگی کنید، شانه زدن روزانه باعث قوی نگهداشتن پوشش بدن سگ می شود و هرچه این پوشش قوی تر باشد احتمال سرمازدگی در سگ کمتر می شود. پوشاندن لباس بدن سگ را دربرابر سرما ایمن می کند اما به هیچ عنوان جایگزین پوشش بدن حیوان نخواهد بود.
۴_ در ماه های سرد سگ خود را کمتر شستشو دهید و در صورت حمام کردن حتما قبل از بیرون رفتن سگ از منزل و قدم زدن در محیط سرد از خشگ بودن کامل بدن مخصوصا پاها و زیر شکم مطمئن شوید.
۵_ حتما در زمستان به قلادۀ سگ تگ مشخصات که روی آن شماره تماس شما نوشته شده است نصب کنید و بهتر است دارای میکروچیپ باشد. زیرا آمار نشان میدهد سگ های زیادی در زمستان گم می شوند. آنها از منزل خارج می شوند و در زمان بازگشت برف و باران بوی مسیر خانه را پاک می کند و آنها قادر به ردیابی خانه نمی شوند.
_____________________