قبر «موناليزا» براي كشف هويت واقعي‌اش شكافته مي‌شود.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محققان ايتاليايي خبر داده‌اند كه قصد دارند براي كشف هويت واقعي زني كه الهام‌بخش خبرسازترين نقاشي «لئوناردو داوينچي» - نقاش معروف دوره‌ي رنسانس ايتاليا - بوده است، دست به نبش قبر بزنند.

اين محققان سعي دارند صورت اين زن را دوباره بسازند تا پي به هويت حقيقي او ببرند.
بسياري از آن‌ها معتقدند تابلوي «موناليزا» كه در فرانسه به «ژكوند» معروف است، پرتره‌اي از «ليزا ژرارديني» است. وي عضوي از خانواده‌اي تقريبا اشرافي برخاسته از روستا بوده است كه با «فرانچسكو دل ژكوندو» - تاجري ثروتمند - ازدواج كرد.
«ژيزپ پالانتي» فردي كه تحقيقات وسيعي روي زندگي اين زن رنسانسي انجام داده است،‌ گفت: زندگي او ديگر يك راز نيست.
«پالانتي» كه در پروژه‌ي نبش قبر «موناليزا» شركت ندارد، زندگي اين زن ايتاليايي را از زمان تولدش (15 ژوئن 1479) تا زمان مرگش در سن 63 سالگي بررسي كرده است. او كشف كرده است كه «ليزا» در صومعه‌ي «سن اورسولا» درگذشته و دفن شده است.

تحقيقات بر روي استخوان‌هاي باقي‌مانده از الهام‌بخش نقاشي جنجال‌برانگيز «داوينچي» اواخر ماه جاري ميلادي آغاز مي‌شود.
«سيلوانو وينستي» يكي از مسوولين اين پروژه‌ي تحقيقاتي، گفت: استفاده از رادار نفوذ زيرزميني در مراحل اوليه‌ي تحقيق نشان داد كه احتمالا دخمه‌اي زير كليساي اين صومعه قرار دارد. ما فكر مي‌كنيم «ليزا ژرارديني» درآن دفن شده است.

هدف اين پروژه شناسايي استخوان‌هاي «ليزا» و در صورت امكان، دوباره‌سازي صورت وي با استفاده از آزمايش‌هاي dna ، كربن و روش‌هاي پزشكي قانوني است.

يك متخصص مردم‌شناسي از دانشگاه «پيزا» در اين‌باره گفت: ما مي‌توانيم dna فرزندان «ليزا» - «بارتولوميو» و «پيرو» - كه در كليسايي در فلورانس دفن شده‌اند را با dna او مقايسه كنيم.
وي در ادامه گفت: اگر به اندازه‌ي كافي از جمجمه‌ي اين زن باقي مانده باشد، مي‌توانيم خصوصيات چهره او را دوباره‌سازي كنيم و ببينيم كه آيا همان ويژگي‌هاي نقاشي موجود در موزه‌ي «لوو» پاريس را دارد يا نه.

اين تحقيقات معماي هويت صاحب لبخند «ژكوند» را روشن مي‌كند. طي سال‌هاي متمادي حدسيات بسياري درباره‌ي هويت اين زن ايتاليايي زده شده است؛ از جمله اينكه او مادر «داوينچي»، زني اشرافي و يا در اصل يك مرد بوده است.

به گزارش ديسكاوري، اين تحقيقات سوال‌هاي بسياري را پاسخ خواهد داد كه يكي از آن‌ها مي‌تواند اين باشد كه چرا او، كه چهار سال پس از مرگ شوهرش درگذشت، در قبرستان خانوادگي در كنار همسرش دفن نشده است.

«لئوناردو داوينچي» در سال 1452 ميلادي در شهر فلورانس ايتاليا متولد شد. او پس از آموختن هنر مجسمه‌سازي به ميلان رفت و پس از بازگشت به فلورانس در مدت چهار سال، تابلوي معروف «موناليزا» را خلق کرد که اكنون در موزه‌ي «لوور» شهر پاريس نگهداري مي‌شود.

وي طراح اوليه صدها اثر معماري و هم‌چنين طراح اوليه‌ي هواپيما محسوب مي‌شود. يکي از طرح‌هاي ابتکاري او لباس غواصي و زيردريايي جنگي است. او همچنين مسلسل، تانک نظامي، ساعتي که به ساعت «داوينچي» معروف است، کيلومترشمار و چيزهاي ديگر را اختراع کرد.

«داوينچي» همچنين طراح صدها شاهکار معماري دوره‌ي‌ رنسانس است. از ديگر تابلوهاي مشهور «داوينچي» مي‌توان به تابلوي معروف «شام آخر» اشاره کرد.

آغاز به کار «داوينچي» براي کشيدن اين تابلو در سال 1503 بود و تا 1507 اتمام آن به طول انجاميد. اين تابلوي نقاشي با ابعاد 77 در 53 سانتيمتر است. نسخه‌اي را که او تهيه کرده بود از نسخه فعلي، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفين چپ و راست اين تابلو بريده شده ‌است. به همين دليل به هيچ وجه مشخص نيست که «موناليزا» در اين تابلو نشسته ‌است. همچنين بايد اشاره کرد که بسياري از قسمت‌هاي اين تابلو به مرور زمان خراب و يا دوباره نقاشي شده ‌است،‌ اما با اين وجود شخصيت اصلي نقاشي همچنان محفوظ مانده‌است.

در 21 اوت سال 1911 تابلوي «موناليزا» توسط يک دزد ايتاليايي دزيده مي‌شود و به ايتاليا آورده مي‌شود. پس از گذشت دو سال اين تابلو در زادگاه خود يعني فلورانس ديده مي‌شود و پس از انجام برخي فعاليت‌هاي اداري و قانوني تابلو دوباره به موزه «لوور» بازگردانده مي‌شود.

در سال 1956 شخصي اقدام به پاشيدن اسيد به قسمت پاييني تابلو كرد که مرمت آن سال‌ها به طول انجاميد. در دهه‌هاي 60 و 70 ميلادي شهرهاي نيويورک، توکيو و مسکو ميزبان اين تابلو بودند .