صفحه-نخست » جذاب

مهر: "دوگری" متخصص زیست پزشکی امراض ناشی از پیری در انجمنی که به تحقیقات مرتبط با طول عمر اختصاص یافته معتقد است پزشکان در طول مدتی که وی زنده است می توانند به تمامی ابزارهایی که برای درمان پیری و بیماری های ناشی از آن مورد نیاز است دست پیدا کرده و طول عمر را برای مدت نامحدودی افزایش دهند.

به گفته وی شانس اینکه بتوان طی 25 سال آینده سالخوردگی را تحت کنترل قطعی درآورد پنجاه-پنجاه است، منظور از کنترل قطعی استفاده از شیوه های کنترل پزشکی است که امروزه برای درمان بیماری های عفونی به کار گرفته می شوند.

دوگری دورانی را پیش بینی می کند که انسانها برای ترمیم و تعمیر منظم به پزشکان خود مراجعه کرده و با کمک گرفتن از شیوه های درمانی از قبیل ژن درمانی، سلول درمانی، شبیه سازی سیستم ایمنی و دیگر تکنیکهای پیشرفته پزشکی بدن خود را در وضعیت مطلوبی نگه دارند.

وی پیری را یک عمر انباشتگی آسیبهای سلولی و مولکولی در سرتاسر بدن توصیف می کند. به گفته وی هدف این است که با استفاده از آنچه پیرپزشکی پیشگیرانه خوانده می شود، آسیبهای مولکولی و سلولی پیش از اینکه به مرحله فراوانی بیماریزا برسند را درمان و ترمیم کرد.

چالش طول عمر و امید به زندگی

امروزه موضوع بسیاری از بحث و جدلها این است که در آینده امید به زندگی تا چه اندازه و با چه سرعتی افزایش خواهد یافت، اما گرایش کلی در برابر این موضوع مشخص است. سالانه سه ماه به میزان امید به زندگی در جهان افزوده می شود و متخصصان پیش بینی می کنند تا سال 2030 در حدود یک میلیون انسان بیش از 100 ساله در جهان خواهند بود.

تا به امروز، رکورد بالاترین طول عمر در جهان به فردی 122 ساله اختصاص یافته است، در عین حال در کشور ژاپن به تنهایی تا پایان سال 2010 بیش از 44 هزار نفر با سنی بالای 100 سال زندگی می کردند. با این همه برخی از متخصصان بر این باورند گرایش موجود به سوی افزایش طول عمر به واسطه پدیده چاقی همه گیری که جوامع ثروتمند و در حال توسعه را تحت تاثیر خود قرار داده، دچار اختلال خواهد شد.

شاید نظریه دوگری کمی تخیلی و غیر واقعی به نظر برسد، اما از سویی دیگر هنوز فردی موفق به دریافت پاداش 20 هزار پوندی MIT برای بیولوژیست مولکولی که بتواند نادرست بودن این نظریه را به اثبات برساند، نشده است. در عین حال گروهی از دانشمندان نیز این نظریه را "علم کاذب" خوانده و معتقدند نظریه دو گری ایده ای است که هنوز در مرحله ابتدایی آزمایش و بررسی قرار دارد.

سلول درمانی و احیای سلولهای زنده

برای برخی از انسانها 100 سال زندگی کردن امر جذاب و جالب توجهی نیست زیرا تصویری از جامعه ای سالخورده و بیمار را در ذهن آنها تداعی می کند اما دوگری می گوید این تصور چیزی نیست که وی در نظر دارد، بلکه تمرکز اصلی وی کنترل بیماری های ناشی از کهولت سن است.

دو گری می گوید: ایده من زنده نگه داشتن افراد در شرایط نامناسب سلامت نیست، بلکه جلوگیری از بیمار شدن انسانها در اثر سالخوردگی است. شیوه های درمانی که بر روی آنها مطالعه می کنیم طول عمری برای انسانها به ارمغان خواهد آورد که در نتیجه سلامتی آنها حاصل شده است.

وی آسیبهای ناشی از سالخوردگی را به هفت دسته اصلی تقسیم می کند که تکنیکهای درمانی باید بر اساس این دسته بندی بسط داده شوند. به گفته وی در حالی که علم در برخی از این دسته بندی ها هنوز در مرحله آغازین خود به سر می برد، برخی از علوم در این دسته بندی ها به مرحله مورد نظر تکامل دست پیدا کرده اند. دوگری برای مثال به درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادین اشاره می کند که به گفته وی ویژه احیای نوعی خاص از آسیبهای سلولی طراحی شده اند. درمانی که اکنون در مرحله آزمایش بالینی به سر می برد و می تواند سلول مرده را احیا کند.

درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادین در حال حاضر دوره های آزمایشی خود را برای ترمیم آسیبهای نخاعی در انسانها پشت سر می گذارد و دوگری معتقد است به زودی می توان از این شیوه های درمانی در ترمیم آسیبهای قلبی و مغزی نیز استفاده کرد.

قلبهای سالم و عمر بدون محدودیت

بیماری های قلبی عروقی در حال حاضر بزرگترین قاتل انسانها در سرتاسر جهان به شمار می روند و دوگری می گوید غلبه بر این بیماری با وجود اینکه دانشمندان راههایی را برای کنترل آن یافته اند، به زمان زیادی نیاز دارد.

بیماری های قلبی که منجر به نقصال عملکرد قلب می شوند، ایستها و حمله های قلبی در نتیجه انباشته شدن نوعی خاص از آنچه دوگری آنها را "زباله های مولکولی" خطاب می کند، به وجود می آیند، پسماندهای فرایند سوخت و ساز بدن که بدن انسان قادر به مصرف یا نابودی آنها نیست.

دوگری در حال مطالعه بر روی آنزیمهایی در بدن دیگر جانداران است که می توانند این زباله های مولکولی را از بین برده و محیط سلولها را پاک کنند تا در نهایت با استفاده از ژن درمانی این توانایی را به انسانها انتقال دهد. در صورت موفقیت در این پروژه می توان از بروز بیماری های قلبی در انسان جلوگیری کرد.

بر اساس گزارش رویترز، وی از پیش بینی دقیق و قاطع طول عمر انسانها در آینده خودداری می کند اما معتقد است هرنوع پیشرفت بزرگی که در زمینه طول عمر انسانها رخ دهد مدت زمان بیشتری برای انجام مطالعات علمی بیشتر فراهم خواهد شد. از دیدگاه وی این به آن معنی است که اولین انسانی که هزار سال عمر خواهد داشت، 20 سال دیگر متولد می شود و در آینده هیچ محدودیتی برای طول عمر وجود نخواهد داشت.