برای شهر کباب‌ها و ماست‌ها!
˝موزه‌هایی در باد˝ که آه را از نهاد هرکسی بر می‌آورد
گلپایگان شهری با جاذبه‌های بسیار گردشگری است. اگر خواستید یک تور تاریخی و طبیعی بروید، به این شهر مرکزی ایران سفر کنید.
نامش را حتما زیاد شنیده‌اید، هر وقت سری به کباب‌خانه می‌زنید یا در سوپرمارکت‌ها به دنبال ماست یا پنیر می‌گردید. مشاهیر زیادی هم هستند که ادامه نام خانوادگی‌شان نام این شهر را یدک می‌کشد. شهری که شاید خیلی‌ها ندانند دقیقا کجا قرار دارد یا در کدام استان می‌شود؛ اما همه می‌دانند که آب و هوای خوبی دارد و خوردنی‌هایش حسابی خوشمزه‌اند!
گلپایگان شهری که از جنوبی‌ترین تا شمالی‌ترین شهر ایران نمی‌توان نامش را پشت شیشه‌های مغازه‌های کبابی و لبنی پیدا نکرد. می‌توان گفت در مرکزی‌ترین نقطه ایران در استان اصفهان واقع است. گلپایگان دشتی است که با کوه‌های زیادی که سراسر آن را پوشانده‌اند، احاطه شده است و روستاهای سرسبز اطراف تفریحگاه های طبیعی برای اهالی شهرند.
وارد شهر که می‌شوی، وقت از مردم شهر برای مکان‌های دیدنی می‌پرسی، اولین جایی که معرفی می‌کنند، "کوچری" است. کوچری نام روستای گردشگری گلپایگان است که زیبایی های طبیعی منطقه به شکلی در آن جمع‌اند.
طبیعت روستای گردشگری کوچری
بالای کوچری سد خاکی گلپایگان قرار دارد که آب شهرهای اطراف هم از این سد تامین می‌شود و رودی از این روستا به سمت شهر روان است. در یکی دو سال اخیر با قصد تاسیس یک صد دیگر که گویا یکی دو سال دیگر آغاز به کار می‌کند، ویلا سازی در حوالی این مسیر سرسبز که این روزهای بهاری تمام درختان مسیر را شکوفه پوش کرده است، بسیار دیده می‌شود. ویلاهایی با رنگ‌های متنوع و سقف‌های شیروانی که در این محوطه بزرگ سبز یکپارچه، سر از خاک بیرون آورده‌اند و زیبا شده‌اند.
آبی که در مسیر کوچری تا شهر گلپایگان روان است، این سال‌ها وارد زمین‌های کشاورزی می‌شود اما تا چندی پیش که آب‌سالی بود، ادامه همین رود که رودی قدیمی و خروشان مانند زاینده‌رود است از وسط شهر گلپایگان عبور می‌کرد. البته هنوز جای رودخانه برپاست و پارک ساحلی هم کار می‌کند تا دوباره آب صفای خود را به شهر بازگرداند.
رودخانه‌ای که از وسط شهر گلپایگان می‌گذرد در یک عکس قدیمی
دامداری و کشاورزی در کنار کار اداری، از مشاغل مردم این منطقه است. خیلی از خانواده‌ها گرچه در ادارات کار می‌کنند اما کار کشاورزی و دامداری را کنار نگذاشته‌اند و با مشارکت همه اعضای خانواده به باغ و حیوان‌هاشان هم رسیدگی می‌کنند. در همین مسیر البته گله‌های بزرگ گوسفندان هم گه گاه عبور می‌کنند و شیری که از آن لبنیات گلپایگان تولید و به سراسر کشور ارسال می‌شود در همین ییلاق‌ها تولید می‌شود. در هر کدام از روستاها ایستگاه‌های جمع‌آوری شیر وجود دارد و در همین ایستگاه‌ها شیر از مردم خریداری می‌شود و به کارخانه پنیر و لبنیات برده می‌شود.
مسیری سرسبز که تا چشم کار می‌کند شکوفه و درخت و باغ است، به این سادگی‌ها به پایان نمی‌رسد و با خودرو یک ساعت و نیم هم که بروی باز این مسیر سرسبز و زیبا ادامه دارد.
این زیبایی اما تنها جاذبه گردشگری گلپایگان نیست، گلپایگان شهری با قدمت تاریخی است که در آن بناهای تاریخی زیادی دیده می‌شود. این مکان‌ها را می‌توان از "مناره سلجوقی" که دقیقا در وسط شهر قرار دارد تا "موزه هایی در باد" که بی توجهی به آن، آه را از نهاد هر گلپایگانی و گردشگری که به مراجعه می‌کند در می‌آورد.
اول از "قلعه تاریخی گوگد" باید گفت. این قلعه سال‌ها مانند دیگر قلعه‌هایی که در محدوده شهرستان گلپایگان کم نیستند، به صورت مخروبه‌ای باقی مانده بود تا اینکه یک شرکت خصوصی آن را بازسازی کرد و این قلعه احیا شد.
در سرتاسر فضای این قلعه اشیا تاریخی که مربوط به شهرستان گلپایگان است چیده شده است و از ظروف تاریخی گرفته تا ابزارهای قدیمی کشاورزی و انواع کوزه در آن دیده می‌شود. این مکان اکنون یک هتل است و در فضای آن هم کافی شاپ و چایخانه سنتی قرار دارد و محوطه ارگ هم با میزها و نیمکت ها میزبان گردشگران است.
بازار، مناره و مسجد جامع گلپایگان مکان‌های تاریخی با معماری شگفت‌انگیزی هستند. مناره متعلق به دوران سلجوقیان است و از سراسر شهر می‌توان آن را دید.
مسجد جامع تاریخی گلپایگان
اما موزه ای در باد!
مردم محلی می‌گویند سال‌ها می‌شود که آنها منتظرند تا کسی فکری به حال این منطقه بکند. جایی که چندی پیش "داریوش ارجمند" برنامه‌ای را با همین عنوان در این منطقه ضبط کرد و چند باری هم از شبکه چهارم سیما پخش شد اما کسی هنوز هم فکری به حال آن نکرده است
این سنگ نگاره‌های گلپایگان در مکانی قرار دارد که مردم آن را "تنگ غرقاب" می‌نامند و به تیمره هم از آن نام می‌برند. این سنگ‌های بی‌نظیر دارای نقوشی از شکار هستند که همین‌طور در باد رها شده‌اند! و هیچ کس از آنها مراقبت نمی‌کند. گرچه هر از چند گاهی گزارش‌های خبری از این مکان در تلویزیون پخش می‌شود اما مردم محل می گویند که هیچ اتفاق مثبتی نمی‌افتد و اخیرا لوله کشی‌های انتقال آب هم از این مکان رد شده است.
تیمره، موزه‌هایی در باد، گلپایگان
کاروان‌سرا و کبوترخانه قدیمی در حوالی این شهر زیاد است. اما کاروان‌سرایی که در نزدیکی روستای "دُر" قرار دارد، جالب‌تر است. این کاروانسرای قدیمی هنوز تخریب نشده، البته هنوز هم احیا نشده است.
داخل کاروانسرای قدیمی عده‌ای آتش روشن کرده‌اند و با هم "چای آتشی" می‌خورند و بازدیدکنندگان هم از پله‌های این مسیر بالا و پایی میروند تا این فضای تاریخی را ببینند.
داخل شهر گلپایگان دو امام‌زاده هست که مردم شهر ارادت ویژه‌ای به این دو بقعه دارند. امامزادگان هفده‌تن و سید‌السادات از امامزاده‌های این شهر هستند. این شهر تاریخی یک سقاخانه قدیمی حضرت اباالفضل (ع) دارد که مردم این شهر ارادت ویژه‌ای به آن دارند و می‌گویند این سقاخانه دعاها را برآورده می‌کند.