سگهای بالغ

زمان بلوغ جسمی درنژادهای مختلف متفاوت است اما بطورمتوسط درحدود یک الی یک ونیم سالگی رخ می دهد. دروضعیت بلوغ نیازهای غذایی تفاوت می کند. لذا باید بتدریج غذای زمان تولگی را با غذای متعادل زمان بلوغ عوض کرد. بخاطرداشته باشید غذای یک توله درحال رشد با یک سگ رشد یافته فرق می کند. درعوض سگهایی مثل پودل که موهای بلند دارند به غذای اضافی جهت رشد موها وحفظ زیبائی خود نیازدارند.

طبیعی است که سگهای تحت تعلیم. سگهای شکاری. سگهای کاروسگهای آبستن به چربی وپروتئین بیشتری درغذای خود نیازدارند. چنانچه سگ شما (چه نروچه ماده) عقیم شده اند باید مواظب بود که حیوان خانگی شما بیش ازحد چاق نشود. این امربه طرق مختلف قابل اجرا است.

1- این قبیل حیوانات را نظیرسگهای پیرتغذیه نمائید.(متعاقبا بحث می شود)

2- به سگ خود تمرینات بدنی کافی بدهید.

3- ازدادن تنقلات وجایزه خوراکی پرهیزنموده وفقط غذای روزمره را دراختیارش بگذارید.

    دراین زمان هم سگهای بالغ می بایست طبق برنامه مشخص روزانه تغذیه شوند وازهرگونه بی نظمی درصورت امکان خودداری گردد.

صاحبان دام باید ازغذا دادنهای مکرربه سگ درعرض روزاجتناب ورزند. سگ می بایست درحد امکان درساعات معین ویکسانی ازروزتغذیه شود. اگرآنها بدانند که درچه زمانی منتظرغذا باشند اززوزه کشیدن وپارس آنها جلوگیری می شود. غذا دادن به حیوان دربین دو وعده غذائی کارصحیحی نیست مگرآنکه به عنوان جایزه وپاداش باشد. بخصوص باید ازدادن تنقلات وخورده ریزاجتناب ورزید. به غلط شایع شده است که خوراندن شیرینی وشکلات باعث کوری سگها خواهد شد. اگرچه این قبیل مواد می توانند باعث تامین کالری وانرژی حیوان گردند ولی مصرف بیش ازحد آنها می تواند باعث چاقی وبروزضایعات دندانی گردد. خاطرنشان می گردد که سگهای مبتلا به بیماری دیابت یا مرض قند به علت آسیب هایی که برقرنیه وشبکیه وارد می آید درجاتی ازنقص بینائی را نشان می دهند واصولا مصرف مواد شیرین دراین قبیل بیماران ممنوع است وذکراین مطلب به لحاظ تفریق عوارض بیماری قند ازمصرف قند کاملا ضروری به نظرمی رسد. بنابراین قند ومواد شیرین باعث کوری نمی شود ومصرف آن درحد مجازکاملا بلامانع است. با این وجود توصیه می شود که مقدارمصرف آنها درسگهای پیرکاهش یابد. درتغذیه سگها باید دقت نمود که خوردن غذا نباید قبل ازتمرینات بدنی یا کارصورت گیرد. زیرا باعث اتساع معده وعوارض دیگری ازقبیل پیچ خوردگی معده می گردد. همچنین تغذیه دام نباید به صورتی انجام گیرد که سگ برای کسب آن مجبوربه جهش یا پریدن باشد. این اقدامات نیزبا مخاطرات مشابه فوق همراه می باشد. همیشه ظروف غذای نیم خورده را تمیزکنید وهیچگاه آنها را با غذای تازه مخلوط نسازید. غذای مانده بخصوص درگرمای تابستان ودخالت حشرات ومگسها به سرعت فاسد شده ومیکروبهای خطرناکی را منتقل می سازد. به علاوه سگ نیزخواهد آموخت که غذای خود را دریک نوبت بخورد وفکربازیگوشی وذره ذره غذا خوردن را ازسربیرون کند. اخیرا به دلایل اقتصادی سعی صاحبان سگ براین است که ازمابقی غذای خود درتغذیه سگها استفاده نمایند. اگرچه سگها ذاتا حیواناتی گوشتخوارمی باشند اما جهازهاضمه وگوارش آنها قدرت تطابق با همه چیزخواری را داراست. بنابراین مشروط برکنترل وضعیت چاقی وخارج ساختن استخوانهای ریزوتیزازخوراک آنها می توان ازاین قبیل غذاها بهره گرفت.

همچنین برخی ازصاحبان سگ برای ارزان تمام شدن قیمت غذا ازمازادهای کشتارگاهی نظیر ریه های گوسفند(جگرسفید). سیرابی. پا وسرمرغ استفاده می کنند. ازآنجائی که این مواد اغلب آلودگی های کشتارگاهی را کسب می کنند باید سعی شود که قبل ازمصرف آنها را به خوبی شست وتمیزنمود. هرگزتصورنکنید که چون مصرف کننده این غذاها یک سگ است پس می توان غذاهای آلوده وکثیف را به آنها خوراند. اگرچه مقاومت ذاتی دستگاه گوارش سگ ازانسان بیشتراست ولی مسمومیت وعفونت مواردی نیست که بتوان سهل انگاری درمورد آنها را موجه وقابل قبول دانست. ازسوی دیگرموادی نظیرریه های گاو وگوسفند درشرایط کشورما اغلب آلودگی های انگلی دارند که نهایتا باعث انتقال بیماریهای خطرناک ومشترکی به انسان می گردند. بنابراین توصیه می شود که حتی الامکان ازمصرف ریه های آلوده وحاوی کیست خودداری شود. ودرصورت مصرف حتما با حرارت بالا پخته شوند. اصولاپختن غذا علاوه برکاستن ازخطرآلودگی های میکربی وانگلی باعث سهم الهضم شدن آنها نیزمی گردد. پای مرغ نیزمشروط برشستن وحتی الامکان پختن آن می تواند برای مصرف سگها به کاررود ولی نمی تواند یک غذای همیشگی به حساب آید وهمان طورکه گفته شد مصرف مداوم آن می تواند منجربه یبوست گردد. روش دیگری که می توان برای تغذیه سگها به کاربرد پختن غذائی شبیه به آبگوشت برای آنها است که درآن علاوه بربه کارگیری گوشت واستخوان(بنابه شرایط اقتصادی) می توان ازسبزیجات وغده های گیاهی نظیرشلغم . هویج وسیب زمینی نیزاستفاده کرد. شایان ذکراست که سگ یک حیوان گیاه خوارنیست وچنانچه سگی را مجبوربه خوردن گیاهان نمائیم منجربه عوارض گوارشی وبروزاستفراغ یا اسهال خواهد شد. ولی شروع تغذیه با مقادیربسیارکم وسپس افزایش تدریجی آنها باعث تطابق دستگاه گوارش وتحمل آن خواهد شد. می توان به این آبگوشت نان نیزافزود وسگها با علاقه خاصی آن را خواهند خورد. اصولا سگها مزه ها را می شناسند وتنوع غذائی را می پسندند. لذا می توان هرازچند گاهی غذای حیوان را تغییرداد. سگها براساس فطرت خود تمامی غذای خود را دریک نوبت خواهند خورد واین کارشاید براساس این غریزه نهانی باشد که تا رقیب قدرتمندتری فرانرسیده است باید بهره کافی ازغذا برداشت نمود. لذا هرآنچه که برای غذای اودرنظربگیرند به یک مرتبه ویکجا خواهد خورد. به همین دلیل اگرحجم غذا بیشترازمقدارمورد نیازباشد سگ به آن توجهی نکرده وهمه آن را خواهد خورد وبه عوارض زودرس پرخوری یعنی اتساع معده ودردناکی آن وبروزاستفراغ وعوارض دیررس آن یعنی چاقی ومشکلات مربوط به آن ازقبیل بیماریهای مفاصل واستخوانها. بیماریهای قلب وتنفسی مبتلا خواهد شد. میزان حجم غذا بستگی به جثه. وزن ونژاد وسن سگ دارد. درصورت امکان تغذیه سگ را باید عصرها انجام داد. برخی ازسگها علیرغم برخورداری ازجیره مناسب دستخوش چاقی وافزای وزن می شوند. دراین صورت بهتراست که غذای این سگها صبح دراختیارشان قرارگیرد تا فعالیتهای بدنی روزانه به اتلاف انرژی وکاهش وزن درآنها کمک نماید. چنانچه ازچند سگ نگهداری می کنید بایستی ازظروف جداگانه استفاده شود تا ازایجاد درگیری بین آنها برای خوردن غذای بیشتر پیشگیری شود. این نکته بخصوص زمانی که یکی ازسگها بزرگتروقویترازسایرین می باشد اهمیت بیشتری می یابد. درمورد توله ها هم بهتراست که ازظورف جداگانه استفاده شود. بدین ترتیب حیوان خواهد آموخت که با ظرف غذای دیگران کاری نداشته باشد. برخی افراد وجود دارند که به طورهمزمان ازسگ وگربه نگهداری می کنند. درخصوص رفتارهای تغذیه ای مجددا خاطرنشان می کنم که سگها غذای خود را دفعتا وبه سرعت می خورند درصورتی که گربه ها با تانی و وسواس غذا می خورند. همین امرباعث می شود که سگ غذای خود را سریع خورده وبعد به سراغ غذای گربه بیاید. لذا بهتراین است که دراین قبیل موارد هم ازظروف جداگانه استفاده شود وترجیحا غذای گربه را برروی یک بلندی قرارداد تا ازدسترس سگهای شکم پرست درامان بمانند. آب آشامیدنی سگها باید آبی پاک وتمیزوتازه بوده ودرتمام اوقات دردسترس حیوان باشد. این آب باید حداقل روزی یک بارعوض شود. استفاده ازظروف با دیواره بلند(مثل قابلمه) باعث می شود که دسترسی احتمالی موشها وحشرات به آب آشامیدنی حیوان ازیک سو وخطرآلودگی آب با ادرارموشها ازسوی دیگرازبین برود. ادرارموشها می تواند منبع آلودگی وبیماریهای خطرناکی نظیرلپتوسپیروزباشد. لپتوسپیروز بیماری است که به انسان نیزسرایت می کند.