محل زندگی (enclosure) :

تانک هایی که میتوانید برای نگهداری قورباغه های باتلاقی از آنها استفاده کنید تنوع زیادی دارند. این ظرف میبایست ضد آب و غیرسمی باشد. برای دیده شدن، شیشه و پلاستیک بهترین گزینه ها هستند اما از لحاظ زیبایی و طول عمر تانک، بهترین گزینه، یک تانک شیشه ای است. در هر صورت هر تانکی که انتخاب میکنید باید امن و غیر قابل فرار باشد و یک کاور چوبی یا آلومینیومی مشبک به عنوان سقف با تهویه ای مناسب داشته باشد. به عنوان سقف فقط از فایبرگلاس یا استیل یا آلومینیوم که کاملا ساییده شده و صیقلی باشد استفاده کنید تا قورباغه ها به خود صدمه نزنند. اندازه ی طول تانک باید به طور ایده آل ۳ فوت (نزدیک به یک متر) برای ۴ الی ۶ قورباغه ی باتلاقی خالدار یا ۳ الی ۴ قورباغه ی باتلاقی راه راه باشد.

دما / حرارت (temperature/heating) :

قورباغه های باتلاقی توانسته اند با تغییرات دمایی زیادی که بشر در طبیعت ایجاد کرده سازگاری یابند. آنها میتوانند در صورت دسترسی به آب های کم عمق نیز در همان جا تخمگذاری و زاد و ولد کنند. آنها باید در محیط های داخلی (indoors) نگهداری شوند تا در معرض تغییرات بالا یا پایین دمایی قرار نگیرند اما در صورتی که در قسمتی کاملا ایزوله در خانه باشند که دمای مناسبی داشته باشد نیازی به وسایل گرمایشی و برودتی (سرمایی) خاصی برای محیط زندگی خود ندارند. توصیه میشود که اجازه ندهید دما از ۸ درجه سانتیگراد کمتر یا از ۲۵ درجه سانتیگراد بیشتر شود. همچنین بهتر است قورباغه های جوان را در دماهای پایین نگهداری نکنید زیرا بهترین دما برای رشد قورباغه های جوان دمای ۱۵ الی ۲۰ درجه سانتیگراد است.

نوردهی (Lighting) :

قورباغه های باتلاقی حیواناتی شب فعال هستند اما در اسارت تا زمانی که نور روشن باشد به فعالیت میپردازند. این طور به نظر میرسد که آنها به قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش(UV) نیاز ندارند که نوری است که برای اکثر حیوانات استفاده میشود و منبع تامین ویتامینD3 و کمک به تامین کلسیم در متابولیسم بدن است. برای این قورباغه ها لامپ های سفید فلوئوسنت کاملا کفایت میکند. اگر قصد قرار دادن گیاه را در تانک خود دارید بهتر است برای طراحی نور لازم اقدام کنید. (به عنوان مثال گرولوکس یا بیولوکس) (Grolux or Biolux) تایمر (زمان سنج) نور باید برای روزی حداقل ۶ الی ۸ ساعت روشن باشد. اگر میخواهید قورباغه هایتان در محل زندگی خود (تانک) زاد و ولد کنند باید نوردهی روز را با توجه به تغییر فصل تنظیم کرده و در هر فصل با توجه به طول آن فصل تغییر دهید.

آب (water) :

قورباغه های باتلاقی به شدت آبزی هستند و نیاز به مقدار زیادی آب کم عمق با گیاهان نازک دارند. آبی که در شهر ملبورن برای استفاده شهری در دسترس است کاملا مناسب اینگونه قورباغه ها بوده و فقط باید کلورین آب (کلر) از بین برود. برای این کار دو روش وجود دارد. روش اول این است که آب را دو روز در فضای آزاد در معرض نور خورشید قرار دهید و روش دوم تهیه ی ماده زداینده ی کلر از آب است که در آکواریوم فروشی های در دسترس است. در صورتی که به جز ملبورن در شهر دیگری ساکن هستید میتوانید از یک مرکز فروش لوازم آکواریومی، اطلاعات لازم در خصوص آب منطقه و نحوه ی آماده سازی آن برای قورباغه را کسب کنید. این مورد همیشه صادق نیست اما معمولا شرایط آبی که قورباغه های باتلاقی در آن زندگی میکنند میتواند بسیار شبیه شرایط آبی باشد که ماهیان آکواریومی در آن هستند. این آب باید به طور منظم و هر زمان که آب کثیف شود تعویض شده و با توجه به تعداد و اندازه ی قورباغه ها و گیاهان آکواریومی و نیز بسته به نوع فیلتر، با آب تازه جایگزین شود. آب تازه ای را که میخواهید جایگزین کنید از شب قبل در ظرفی (ترجیحا پلاستیکی) در کنار تانک قورباغه هایتان قرار دهید تا آبهای این دو ظرف تقریبا هم دما شوند. با توجه به کیفیت آب محل زندگی خود، اضافه کردن مقداری نمک، به طور منظم و با استفاده از دستگاه مخصوص افزایش نمک به آب، میتواند به رشد گیاهان و پیشگیری از عفونت های قارچی بچه قورباغه ها (tadpole) کمک کند، البته همواره باید نرخ میزان ورود نمک به آب توسط دستگاه به طور دقیق کنترل شود. رشد سالم گیاهان در هر محیط آبی، آن آب را سالم نگه میدارد و نیاز به تعویض آب را کاهش میدهد، قرار دادن فیلتر در آب هم، نیاز به تعویض آب را کاهش میدهد. گونه های مختلفی از فیلتراسیون قابل استفاده هستند اما باید دقت کنید که فیلتر، باعث ایجاد تلاطم در آب نشود زیرا تلاطم آب، بچه قورباغه های شناگر و بدون دست و پا (tadpole) را به دام انداخته و ممکن قورباغه های جوان را غرق کند. نکته ی مهم دیگری که باید در نظر گرفته شود این است که حتما میبایست چند راه فرار از آب در گوشه ها برای قورباغه تعبیه شود. این کار شما را مطمئن میکند که قورباغه تان در گوشه ای خسته نشده و از خستگی غرق نمیشود. میتوانید برای این کار از یک سطح شیبدار(Ramp) از جنس شیشه که با سنگریزه پوشیده شده باشد استفاده کنید. (سنگریزه ها باید به سطح شیشه ای پرس شده باشند) این سطوح باید جای پای امنی برای قورباغه ها داشته باشد.

گیاهان و بستر (Plants & Substrates) :

موادی که برای کف محل زندگی قورباغه ها از آنها استفاده میکنید باید مقاوم در برابر فشار و دارای ابقای رطوبتی خوبی باشد، یعنی رطوبت را تا حدی در خود نگه دارد. تمام نواحی غیرآبی (خشکی) حتما باید خوب خشک شوند. شن های آکواریومی معمولا آب زیادی را درون خود جمع میکنند و این آبگیری باعث غرق شدن گیاهان و ایجاد محیطی مناسب برای رشد باکتری ها خواهد شد که میتواند به شدت سلامت قورباغه ها را به خطر بیاندازد. یک گزینه ی خوب، ایجاد کردن سوراخ هایی به وسیله ی مته (درل) در هر خشکی است که میتوان روی آن را با الک ریز یا سنگریزه پوشاند و روی آنها از سنگ های درشت تر یا تکه های کوچک و شکسته سنگ استفاده کرد. در زیر الک یا سنگریزه ها، یک ظرف پلاستیکی قرار دهید تا آبهایی که از لابه لای سنگریزه ها خارج شده و نفوذ میکنند در آن جمع شوند. یکی از گزینه های ممکن برای استفاده در کف تانک، این است که از جنس بلوک های آجری مخصوص باغچه استفاده کنید که در فروشگاه های گیاهان و لوازم گیاهی یافت میشود. این بلوک ها تمیز، نسبتا ارزان قیمت و استریل هستند و با اضافه کردن مقداری آب، رطوبت محیط را تامین میکنند. زغال نخل هم میتواند با کیفیتی خوب، آب را جذب کرده و باید هفته ای ۲ تا ۳ بار شسته شود تا بتواند محیط خوبی را برای رشد و فعال بودن قورباغه ها فراهم بیاورد. روی زغال نخل باید با لایه ای از سنگریزه، خرده چوب درختان، صخره یا تکه های شاخ و برگ پوشانده شود. این عمل باعث میشود که زغال نخل در دسترس و در تماس با قورباغه ها نباشد تا به طور اتفاقی همراه با غذا در بدن آنها هضم نشود، زیرا هضم این مواد باعث ایجاد مشکلات شدید گوارشی میشود. بهترین گیاه برای تانک قورباغه های شما گیاهی است که به طور همزمان در برابر رطوبت زیاد مقاوم باشد (رطوبت محیط برای قورباغه ها ضروری است) و به نور کمی نیز نیاز داشته باشد. این خصوصیات معمولا در گیاهان جنگل های بارانی دیده میشود. گونه های فیکاس (Ficus)، اسپاتوفیلام (Spathophyllum)، موندوگراس (Mondograss)، بعضی از ارکیده ها (Orchids) و بروملیادس(Bromeliaeds) به خوبی در داخل چنین محیطی زندگی میکنند و فضا را زیبا میکنند. اگر شما از شن های شسته شده استفاده کنید گونه های اسپاتوفیلام و موندوگراس به خوبی در آب رشد میکنند.

غذا دادن :

در طبیعت، بیشتر قورباغه ها کاملا حشره خوار هستند. عمومی ترین مشکل در رژیم غذایی قورباغه ها مربوط به فقدان کلسیم و همچنین زیاد بودن پروتئین در رژیم غذایی آنهاست. برای بیشتر گونه های قورباغه از لامپ های UV درجهت کمک به متابولیسم کلسیم استفاده میشود اما قورباغه های باتلاقی علاقه چندانی ندارند که در معرض نور لامپ UV قرار بگیرند و تمایل بیشتری به دریافت کلسیم از طریق رژیم غذایی شان دارند. برای این کار باید به طور منظم بر روی غذای آنها پودر کلسیم/مولتی ویتامین بپاشید. پودر کلسیم در تمامی مراکز فروش حیوانات در دسترس است که باید با نسبتی مناسب با پودر مولتی ویتامین، میکس شده و قبل از غذا دادن روی غذاها پاشیده شود. حشره ی موردنظر را در کیسه ای پلاستیکی که محتوی پودر کلسیم و ویتامین باشد قرار دهید و خوب تکان دهید تا حشرات کاملا به پودر آغشته شوند. با انجام مکرر این عمل، از کمبود کلسیم قورباغه ها جلوگیری به عمل می آید. دقت کنید که هردفعه که میخواهید این ترکیب را بسازید باید مقدار کمی از آن را (فقط به اندازه ی یک وعده ی غذایی) برای قورباغه ها آماده کنید زیرا نمیتوانید این ترکیب را در فریزر یا یخچال نگهداری کنید و در این حالت، خاصیت خود را از دست میدهد یا روند این پروسه را کند خواهد کرد. بیشتر قورباغه ها از عهده ی هضم رژیم های غذایی که پروتئین زیاد داشته باشند برنمی آیند و تمایل به خوردن گوشت خالص دارند زیرا پروتئین زیاد میتواند باعث کشش عضلات و ایجاد مشکل در کلیه های آنها شود. این پدیده در نهایت ممکن است به بیماری «نقرس» و در برخی موارد به مرگ منجر شود. طبق مطالب ARC برای قورباغه های باتلاقی باید رژیم غذایی متنوعی از حشرات و بی مهرگان با پاشیدن گرد کلسیم فراهم شود تا از مشکل کمبود کلسیم جلوگیری شود. قورباغه های جوانتر با خوشحالی از حشرات و مگس های میوه و مگس های کوچک و بچه ملخ ها و مگس های خانگی معمولی تغذیه میکنند و همیشه باید از این قبیل خوراکی ها در دسترس داشته باشند. اگر قورباغه های جوان در محیطی گرم و شرایط توصیه شده ی قسمت های قبلی نگهداری شوند میتوانند برای رسیدن به سن جفتگیری در قورباغه های خالدار در ۳ تا ۴ ماهگی و در قورباغه های راه راه در ۴ تا ۵ ماهگی، آماده شوند. قورباغه های بالغ تقریبا هرچیزی را که تکان بخورد میبلعند یا آن را به زور در دهان خود قرار میدهند : مگس خانگی، خرمگس، ملخ، جیرجیرک و هرچیز دیگر در همین اندازه ها ! آنها باید بیش از ۲ یا ۳ بار در هفته غذاهایی در اندازه %۱۰ تا%۲۰ حجم بدن خود را بخورند. حشرات غرق شده در آب را از محیط زندگی قورباغه ها خارج کنید تا آب پر از جسد آنها نشود یا میتوانید حشراه را با موچین نگه دارید تا قورباغه تان آن را بخورد.