روش حاکمیت بر سگ توسط صاحب

رهبریت بر سگ به این معنی نیست که آموزشها با زور و خشونت همراه باشد.

سگسانان از قدیم موجوداتی اجتماعی بوده اند و تا حال این حالت در آنها حفظ شده است و همیشه احتیاج به رهبری و رهبر داشته و دارند. قویترین فرد گروه همیشه نقش رهبر را بر عهده دارد. رهبری باید بصورت یک حاکمیت آرام و متین باشد مانند رهبری گروه در یک گله گرگ، وقتی به یک گله گرگ نگاه کنید میبینید که این حاکم بی علت از خود صدا  و آشوب  تولید نمی کند.

رهبر گله گرگها یک حاکم واقعی، قوی و با درایت است و فقط موقعی خودش را درگیر رفتار گروه می کند که به او احتیاج باشد، و در آخر کار هم خاطی را می بخشد و به کارش ادامه می دهد.

شما هم باید حکم یک حاکم را برای سگتان داشته باشید. شما باید برای آموزش و تربیت سگ دیکتاتوری محض نبوده اما دیکتاتوری مهربان باشید! شما بهترین دوست سگتان هستید و اگر از دید او فردی ترسناک باشید در آن واحد نمی توانید نقش بهترین دوست را نیز داشته باشید و مسلما او هم از شما فاصله خواهد گرفت و این رابطه ای نیست که ما برای آموزش سگ به آن نیاز داریم.

در اینجا این سئوال مطرح می شود پس از چه راهی می توانیم حاکمیت خود را برای سگ تثبیت کنیم؟

اگر شما رهبر هستید باید اولا تمام نیازها تحت کنترل شما باشد. این به چه معنی است؟

یعنی رفتار شما باید مانند والدین باشد، آنها تا زمانی برای فرزندان امکاناتی مانند پول توجیبی، استفاده از اتومبیل، رفت و آمد با دوستان و خیرید لوازمی که دوست دارند و غیره را فراهم می کنند که فرزندان از آنها حرفشنوی داشته باشند، یعنی به نوعی رفتارشان را  با در اختیار قرار دادن امکانات تحت کنترل در می آورند.

شما منابعی مانند غذا، جای خواب، گردش روزانه، خوراکی های تشویقی و … را در اختیار سگتان قرار می دهید و در مقابل رفتارش را تحت کنترل در می آورید.

غذا عامل مرگ و زندگی برای سگ است و او این را خوب میداند و درک می کند. غذا نباید همیشه از آن ظرف غذای جادویی سگ بصورت رایگان تامین شود بلکه سگ باید درک کند که این لطفی از طرف شما برای او است.

پس کاری که شما باید انجام دهید این است که به سگتان دو بار در روز غذا بدهید ( اگر سگ توله است سه تا چهار بار در روز) اما شما نباید همینطور غذا را در ظرف ریخته و همیشه در دسترسش قرار دهید!

این روش برای سگهایی مناسب است که کمی جسور و خود رای هستند و سعی دارند به چیزهایی که می خواهند به هر طریق دست پیدا کنند و سعی در کنترل شما دارند و اگر این اتفاق صورت گیرد برای همیشه حرف حرف آنها خواهد شد و این سگتان است که رهبری گروه را بدست می گیرد.

کاری که شما می توانید در این رابطه انجام دهید این است که کنترل ظرف غذای سگ را در اختیار داشته باشید. مثلا در زمان غذا، شما می توانید سگ را صدا بزنید و روی صندلی بنشینید و ظرف غذا را روی پای خود قرار دهید و زمانی که سگ نزد شما آمد به او فرمان بشین داده و غذا را به عنوان پاداش کار در اختیارش قرار دهید.

بله درست است، سگ را برای خوردن هر تکه از غذا وادار به انجام کاری کنید و زمانی که غذا را در اختیارش قرار دادین با لحنی مهربان او را تشویق کنید. اگر مشاهده کردید که سگ لجباز شما ترجیح میدهد که غذا نخورد، تا فرمان شما را انجام دهد، به این باور برسید که احتمالا گرسنه نیست و در برابرش تسلیم نشوید.

روش دیگری برای تثبیت رهبری شما در مقابل سگتان این است که برای چیزها و یا کارهایی که از شما توقع دارد شما هم از آن کاری بخواهید. سگ شما در روز پاداشهای زیادی به صورت رایگان از شما دریافت می کند بدون آینکه شما متوجه آن باشید مانند: غذا، بیرون رفتن و قدم زدن، توپ بازی، نوازش و… .

حتی اگر سگ شما فقط یک فرمان ساده اولیه مانند بیا را آموخته باشد، کافی است تا شما از آن استفاده کنید و ازش بخواهید قبل از اینکه یکی از پاداشهای ذکر شده را بخواهد باید فرمان بیا را اجرا کند و بعد به خواسته اش برسد. این اعمال باعث می شود که شما رهبر گروه باشید.

بیاد داشته باشید که شما باید تاثیر قویتر بودن را روی سگ داشته باشید تا اینکه سگتان بر روی شما تاثیر بگذارد و این را فقط با تثبیت رهبری بدست خواهید آورد.

صاحب باید در هر شرایطی قدرت خود را ثابت کند و از فرمان خود کوتاه نیایند و به دلخواه سگ عمل نکند، اما نباید هیچگونه تنبیه بدنی انجام شود، زمانی سگ فرمان پذیر است که ترسش از صاحب به علت قدرت و علاقه باشد.

صاحب باید خود اولین فردی باشد که به قوانین تعیین شده عمل کند و تمام افراد خانه نیز باید از آن پیروی کنن، چند نمونه از اعمالی که سبب می شوند صاحب در حالت رهبر قرار گیرد:

۱_ سگ باید از ۲ ماهگی قلادۀ گردنی بصورت مداوم داشته باشد.

۲_ محدود کردن سگ در سن ۲ ماهگی (هر زمان که توله وارد منزل می شود) برای آموزش دفع و شناخت محدوده و قبول تنها ماندن برای چندین ساعت در خانه و یا اطاق.

۳_ تغذیه سگ در ظرف، زمان و مکان مشخص.

۴_ تغییر ندادن غذای سگ در زمان لجبازی و غذا نخوردن.

۵_ غذا ندادن به سگ در هنگام غذا خوردن صاحب و دیگر افراد منزل.

۶_ از بین نبردن قانونهای مشخص شده برای سگ یعنی اگر قرار است سگ برروی مبل نشیند در هیچ حالتی این اجازه نباید داده شود.

۷_ ندادن جایزه و خوراکی تشویقی بدون انجام فرمان (سگی که همیشه بصورت رایگان تشویقی دریافت می کند، دلیلی نمیبیند که بخواهد فرمانی را برای گرفتن تشویقی انجام دهد)

۸_ سرسختی و مقابلۀ صاحب در زمانی که سگ رفتارهای خشن از خود برای ترساندن و بدست آوردن قدرت نشان میدهد. مثلا زمانی که درحال شانه کردن سگ هستید وقتی حیوان خرناس می کشد و دندانش را نشان میدهد، اگر شما دست خود را عقب بکشید سگ می فهمد که از شما قوی تر است و بصورت مداوم از این روش سواء ستفاده می کند و حتی ممکن است شما را گاز بگیرد.

۹_ سگ باید بیاموزد همقدم با صاحب حرکت کند، سگی که رها شود و یا اجازه پیدا کند جلوتر حرکت کند و به هر سمت که می خواهد صاحب را دنبال خود بکشد، این رفتار سبب خودمختاری و سرکشی حیوان می شود.

۱۰_ سگ باید نسبت به صاحب حرف شنویی مطلق داشته باشد، اما این اطاعت نباید همراه با ترسی نمایان در فیزیک ظاهری حیوان باشد. یعنی نباید در زمانی که سگ همراه صاحب است و یا فرمانی داده می شود گوش افتاده (در سگهایی که گوشها افراشته دارند) دم در بین پاهای عقب، سر پایین و بدن به زمین نزدیک باشد. این حالات زمانی ایجاد می شود که سگ اطمینان لازم را به صاحب خود ندارد و علت آن بیشتر تنبیه بدنی و فریادهای مداوم است.

تنبیه تنها باید همراه با بیان محکم و قوی اسم سگ، کلمه نه و در نهایت اسپری کردن آب با آبپاش به صورت سگ است و این ۳ حرکت باید درپی هم انجام شوند تا نتیجۀ مطلوب بدست آید.

مجموعۀ این باید و نباید ها سبب تسلط صاحب بر سگ می شود.