مرغ ها در مقایسه با بقیه ی حیوانات تقریبا بیشترین عذاب را در زندگی خود می کشند.در آمریکا بیش از 7 میلیارد مرغ در هر سال به خاطر گوشتشان کشته می شوند و از تخم های 452 مرغ استفاده می شود.نود و نه درصد این مرغ ها زندگی سختی دارند،از بدو تولد تا لحظه ی زندگیشان.بیشتر مرغ ها فقط به خاطر گوشتشان نگهداری می شوند.تا به امروز،هیچ قانونی در برابر پرورش نادرست و عذاب آور مرغ ها به وجود نیامده است.

بعضی از مردم نمی توانند تشخیص دهند که مرغ ها حیوانات جالب و باهوشی هستند و هوش آن ها به اندازه ی خیلی از پستانداران مانند سگ ها و گربه ها زیاد است.آن ها بسیار اجتماعی هستند و از پیش هم بودن،جنگ زدن خاک برای پیدا کردن غذا،حمام کردن با گل،لانه سازی در درختان و دراز کشیدن زیر آفتاب لذت می برند.
دکتر Chris Evans ،مدیر آزمایشگاه رفتار شناسی حیوانات در دانشگاه مکواری استرالیا می گوید به عنوان یک ترفند در کنفرانس ها بعضی وقت ها کار هایی که یک حیوان (مرغ) می توند انجام دهد را توضیح می دهد بدون این که بگوید درباره ی چه حیوانی صحبت می کند و همه فکر می کنند او درباره ی میمون ها حرف می زند!
اما مرغ هایی که در مزارع پرورش داده می شوند هیچ وقت شانس این را پیدا نمی کنند که کار هایی را که برای آن ها مهم و طبیعی است انجام دهند.یک جوجه در یک کارخانه ی تولید مرغ خوراکی هیچ وقت نمی تواند با مادر و پدرش ارتباط برقرار کند.این مرغ ها هیچ وقت در زندگی خود نمیتوانند کار های مورد علاقه یشان مانند حمام کردن در گل،نشستن زیر آفتاب،تنفس در هوای آزاد و لانه سازی را انجام دهند.



ادامه دارد...

مترجم : Black wolf
منبع : peta
رغ هایی که به خاطر گوشتشان پرورش داده می شوند مرغ های گوشتی نامیده می شوند.آن ها همه ی زندگی خود را در سایبان های کثیف در کنار ده ها هزار مرغ دیگر می مانند و این شرایط زندگی باعث بیماری خیلی از مرغ ها می شود.این مرغ ها مجبور اند بیش از حد جفت گیری کنند و دارو های زیادی به آن ها تزریق می شود تا مرغ ها خیلی سریع بزرگ و چاق شوند و به همین دلیل پا های آن ها نمی توانند وزنشان را تحمل کنند و همیشه پایشان درد می کند.همچنین به خاطر چاق بودن این مرغ ها خیلی زود مشکلات قلبی پیدا می کنند.خیلی از این مرغ ها به خاطر اضافه وزن نمی توانند به ظرف آب دسترسی پیدا کنند و خیلی زود می میرند.وقتی این مرغ ها فقط 6 یا 7 هفته سن دارند به قفس های تنگی برده می شوند و برای مرگ آماده می شوند.



مرغ هایی که به خاطر تخمشان پرورش داده می شوند مرغ های تخمگذار نامیده می شوند.آن ها در قفس های سیمی کوچک نگهداری می شوند و جایشان ان قدر تنگ است که حتی نمی توانند بال هایشان را کمی باز کنند.این حیوانات نسبتا تمیز مجبورند در این قفس ها روی هم ادرار و مدفوع کنند.مقداری از نوک این مرغ ها که یکی از حساس ترین قسمت های بدنشان است بریده می شود تا درون قفس ها هم دیگر را گاز نگیرند.وقتی تخم های مرغ ها آماده می شوند،مرغ ها باید آماده ی مرگ شوند.معمولا از گوشت این مرغ ها برای درست کردن سوپ مرغ یا غذای سگ و گربه استفاده می شود زیرا آن ها بیش از حد کبود و زخمی هستند تا برای غذا های بهتر استفاده شوند.
از آن جا که جوجه های نر قادر به تخم گذاری نیستند و گوشتشان آن قدر زیاد نیست که به خاطر گوشتشان پرورش داده شوند،از همان اول کشته می شود.هر سال بیش از 100 میلیون جوجه ی نر زنده زیر زمین خاک می شوند یا در سطل های زباله انداخته می شوند تا بمیرند.
مرغ ها در هر آب و هوایی به زور درون قفس های کوچک نگهداری می شوند و سپس به کشتارگاه می روند.از میلیون ها مرغ،پا و بال هزاران مرغ به دلیل رفتار خشن مردم در میان راه می شکند و میلیون ها مرغ در میان راه به دلیل استرس زیاد جان خود را از دست می دهند.



در کشتارگاه،گلوی مرغ ها بریده می شود و مرغ ها درون آب بسیار داغی انداخته می شوند تا پر هایشان کنده شود زیرا هیچ قانونی در برابر آزار این مرغ ها وجود ندارد.وقتی گلوی این مرغ ها بریده می شود هنوز هم بدنشان حس دارد و خیلی از آن ها وقتی درون آب داغ می روند به خاطر دمای زیاد می میرند و دیگر به مرحله ی بریدن گردن نمی رسند.

حالا خودتان انتخاب کنید.هنوز هم می توانید مرغ بخورید؟

**پایان**

مترجم : Black wolf
منبع : peta

PersianPet Forum - www.mypet.ir http://persianpet.org/forum/thread126586.html#ixzz2ZJK399Gp 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @persianpet on Twitter | mypersianpet on Facebook