لباس‌های فضایی مجهز به تیوب تجهیز اکسیژن هستند و از ترکیبی از کتان، نایلون، آلومینیوم و پلاستیک ساخته شده‌اند. تصور می‌شود این لباس‌ها توسط سگ‌های فضایی به نام «بلکا» و «استرلکا» و در طول جلسات آموزشی برای ماموریت Korabl-Sputnik 2 آژانس فضایی شوروی پوشیده شده‌اند. در جلوی کلاه این لباس یک قلاده و تیوب تجهیز اکسیژن نیز در قسمت پایین‌تر قرار دارد. 




لباس‌ها توسط بزرگ‌ترین تولیدکننده اجزای فضاپیما و ایستگاه فضایی روسیه به نام RSC Energia تولید شدند و اندازه‌ آن‌ها 28*10*21 سانتی‌متر گزارش شده است. فقط تعداد معدودی از لباس‌های فضایی سگ‌ها باقی مانده‌اند و گفته می‌شود لباس‌های حاضر در حراج برلین در شرایط خوبی قرار دارند. 




آمریکا از شمپانزه‌ها برای مطالعه اثرات گرانش استفاده کرد در حالی که روسیه سگ‌ها را انتخاب کرد زیرا آن‌ها می‌توانند برای زمان طولانی آموزش داده شوند. سگ‌ها نقش کلیدی در هموارکردن راه برای سفر کیهان‌نوردان انسانی به فضا ایفا کردند و در دهه 1950 لباس‌هایی با فشار بالا به منظور آزمایش اثرات پرتاب‌هایی با سرعت بالا روی این حیوانات، طراحی شدند. 




در این میان، سگی به نام Laika نخستین حیوانی لقب گرفت که در سال 1957 حول زمین مدارگردی کرد؛ اما در طول این ماموریت به دلیل حرارت بیش از اندازه و استرس جان باخت. با این حال، بلکا و استرلکا در سال 1960 پس از سپری شدن یک روز در فضا به سلامت به زمین بازگشتند. در این سفر یک خرگوش خاکستری، 42 موش، دو موش صحرایی، مگس‌ها و مجموعه‌ای از قارچ‌ها و گیاهان نیز آن‌ها را همراهی کردند که تمامی آن‌ها زنده ماندند. 







لباس سگ‌های فضایی چوب حراج می‌خورند لباس‌ فضایی سگ‌های فضانورد



لباس سگ‌های فضایی چوب حراج می‌خورند لباس‌ فضایی سگ‌های فضانورد



لباس سگ‌های فضایی چوب حراج می‌خورند سگ‌های بلکا (چپ) و استرلکا (راست)