چین که در شرق آسیا واقع شده است حدود شش میلیون کیلومترمربع مساحت دارد و سومین کشور بزرگ جهان است. علاوه بر این یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های بشر متعلق به این ناحیه است. تاریخ چین حداقل دویست‌وپنجاه هزار سال قدمت دارد. بسیاری از امپراطورهای چین به سگ‌ها علاقه داشتند و آن‌ها را پرورش می‌دادند. پس عجیب نیست اگر بسیاری از سگ‌های دنیا از نژادهای چینی باشند. آیا می‌دانید کدام نژادهای سگ چینی هستند؟

1. شارپی چینی (Chinese Shar Pei):
شارپی چینی

یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ چینی ، شارپی چینی است با ویژگی‌های سگ‌ های روزگار کهن: زبان آبی-بنفش، چشمان کوچک گودرفته، گوش‌های کوچک مثلثی، پوست شل و افتاده و چروکیده بر روی صورت و گردن و شانه‌ها، دمی باریک و موهای کوتاه زبر و زمخت. قدمت او به حدود سال 200 پیش از میلاد مسیح، در روستای تای‌لین (Tai Lin)، می‌رسد. از او برای شکار، ردیابی و نگهبانی استفاده می‌کردند. چینی‌ها معتقد بودند زبان بنفش و چروک‌های پوست او ارواح شریر را دور می‌کند. شارپی چینی صدوسی‌وچهارمین نژادی است که موسسۀ امریکایی پرورش سگ (AKC) ثبت کرده است.

ویژگی‌های شخصیتی: صاحبانش را بسیار دوست دارد، ولی رابطه‌اش با غریبه‌ها خوب نیست.

مقدار انرژی: نسبتا فعال است، ولی نه زیاد. یکی- دو روز پیاده‌روی در هفته برای او کافی است.

رابطه با بچه‌ها: رابطه‌اش با بچه‌های بزرگ‌تر بهتر است.

رابطه با سگ‌های دیگر: خوب نیست.

مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: گاهی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیتشان باید صبور بود.

قد: 46 تا 51 سانتی‌متر.

وزن: 20 تا 27 کیلوگرم.

طول عمر: 8 تا 12 سال.

2. شیتزو (Shih Tzu):
سگ نژاد شیتزو

یکی از نژادهای سگ چینی ملقب به «شیرسگ» است. نژادی محبوب برای زندگی در کنار افراد خانواده. قدمت او، تقریبا، به سال 624 میلادی می‌رسد. او سگ سلطنتی امپراطوران چین بود که دالایی‌لاما پرورششان می‌داد. برای همین خریدوفروش نژاد شیتزو ممنوع بود. تا اینکه حدود سال 1930 میلادی که انگلستان رفت و بعد در سرتاسر دنیا پخش شد.

ویژگی‌های شخصیتی: خوش‌برخورد، مهربان و جذاب. او هوشیار، قابل‌اعتماد و سرزنده است.

مقدار انرژی: زیاد نیست.

رابطه با بچه‌ها: خوب، ولی بر رابطه‌شان نظارت کنید.

رابطه با سگ‌های دیگر: حتما بر رابطه‌شان نظارت کنید.

مقدار ریزش مو: کم.

نیاز به شانه زدن: گاهی.

تربیت‌پذیری: آموزش‌ها را زود یاد می‌گیرد.

قد: 20 تا 28 سانتی‌متر.

وزن: 4 تا 7 کیلوگرم.

طول عمر: 10 تا 16 سال.

3. چاینیز کرستد (Chinese Crested):
سگ نژاد چاینیز کرستد

یکی دیگر از نژادهای سگ چینی ، سگ‌های بی‌موی کوچکی هستند که دوست دارند کنار صاحبانشان باشند و آن‌ها را خوشحال و سرگرم کنند. او، مثل گربه‌ها، دوست دارد روی جاهای بلند، مثل دستۀ مبل، بنشیند. گفته می‌شود که ملوانان آن‌ها را در کشتی نگه می‌داشتند تا حشرات موذی را، که عامل بیماری بودند، شکار کنند. آن‌ها می‌توانند ساعت‌ها بی‌حرکت کنار شما دراز بکشند. سگ‌های چاینیز کرستد علاقه‌ای به گردش و پیاده‌روی ندارند. خیلی اجتماعی نیستند و به غریبه‌ها روی خوش نشان نمی‌دهند. از طرف دیگر، صاحبانشان را بسیار دوست دارند و به آن‌ها وابسته‌اند.

ویژگی‌های شخصیتی: سرزنده، هوشیار و احساساتی.

مقدار انرژی: خیلی فعال نیستند و اهل بیرون رفتن از خانه نیستند. ترجیح می‌دهند دنبال صاحب خود از اتاقی به اتاق دیگر بروند.

رابطه با بچه‌ها: باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

رابطه با سگ‌های دیگر: باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

مقدار ریزش مو: کم. موهایشان آلژی‌زا نیست.

نیاز به شانه زدن: آن‌ها مو ندارند. برای همین باید مراقب پوستشان باشید که زخم نشود یا آفتاب آن را نسوزاند.

تربیت‌پذیری: آموزش‌ها را زود یاد می‌گیرد.

قد: 28 تا 33 سانتی‌متر.

وزن: 4 تا 6 کیلوگرم.

طول عمر: 13 تا 18 سال.

4. چاوچاو (Chow Chow):
سگ‌ نژاد چاوچاو

سگ‌ های نژاد چاوچاو از جمله نژادهای سگ چینی هستند که از چند نظر کم‌نظریند: زبان‌ آبی-بنفش، موهای مثل یال شیر اطراف سر، پاهای صاف که طرز راه رفتنشان را، از سگ‌های دیگر، متمایز می‌کند. چاوچاو تقریبا قدمتی هم‌پای نژاد شارپی دارد و بیش از 2000 سال است که شناخته شده است. آن‎‌ها مغرورند و باید با آرامش و صبوری با آن‌ها رفتار کرد. افسانه‌های چینی می‌گویند که وقتی آسمان را رنگ می‌کردند یک قطره از رنگ به زمین چکید و چاوچاو آن را لیسید و رنگ زبانش به همین سبب آبی است.

ویژگی‌های شخصیتی: جدی، موقر و منزوی.

مقدار انرژی: پرانرژی نیست، ولی به مقداری پیاده‌روی روزانه نیاز دارد.

رابطه با بچه‌ها: با بچه‌های بزرگتر بهتر است.

رابطه با سگ‌های دیگر: خوب نیست.

مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: هفتگی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیت کردنشان باید صبور بود.

قد: 43 تا 59 سانتی‌متر.

وزن: 18 تا 32 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 15 سال.

5. جاپانیز چین (Japanese Chin):
سگ نژاد جاپانیز چین

این سگ‌های بغلی، بر خلاف اسمشان، ژاپنی نیستند، بلکه اصل و نسب چینی دارند. آن‌ها حساس و باهوشند. صاحبشان را بسیار دوست دارند و می‌خواهند همدم و رفیق خوبی برای او باشند. چنان به آن‌ها وابسته‌اند که اغلب دچار اضطراب جدایی هستند. آن‌ها سگ بانوهای اشرافی امپراطوری‌های چین و ژاپن بودند و از آن‌ها برای گرم کردن پاهایشان استفاده می‌شده است.

ویژگی‌های شخصیتی: آن‌ها وفادار و مهربانند.

مقدار انرژی: نسبتا فعال هستند. پیاده‌روی را دوست دارند، اما محبوب‌ترین ورزش آن‌ها پریدن روی پای صاحبش است.

رابطه با بچه‌ها: رابطه‌اش با بچه‌های بزرگتر بهتر است.

رابطه با سگ‌های دیگر: خوب.
مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: گاهی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیت کردنشان باید صبور بود.

قد: 20 تا 28 سانتی‌متر.

وزن: 20 تا 28 کیلوگرم.

طول عمر: 10 تا 12 سال.

6. لهاسا آپسو (Lhasa Apso):
سگ نژاد لهاسا آپسو 

از دیگر نژادهای سگ چینی ، سگ کوچکی با موهای بلند از سرزمین‌های تبت است. آن‌ها برای نگهبانی، در داخل خانه، پرورش داده می‌شدند. همان‌طوری که ماستیف تبتی را برای نگهبانی در بیرون از خانه پرورش و تربیت می‌شدند. به آن‌ها لقب شیرسگ تبتی (Tibet lion dog) هم داده‌اند. هدف او، در زندگی، خوشحال کردن صاحبش نیست، بلکه فعالیت‌های چالش‌برانگیز را دوست دارد. برای همین باید خیلی مراقب باشید تا او رئیس شما نشود.

ویژگی‌های شخصیتی: باهوش و بااعتمادبه‌نفس. گریزان از غریبه‌ها.

مقدار انرژی: نسبتا فعال.

رابطه با بچه‌ها: رابطه‌اش با بچه‌های بزرگتر بهتر است.

رابطه با سگ‌های دیگر: باید بر روابطشان نظارت داشته باشید.

مقدار ریزش مو: کم.

نیاز به شانه زدن: هفتگی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیت کردنشان باید صبور بود.

قد: 25 تا 28 سانتی‌متر.

وزن: 4 تا 6 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 15 سال.

7. پکینیز (Pekingese):
سگ نژاد پکینیز

یکی از نژادهای سگ چینی سگی است که نام خود را از شهر پکن (Peking) گرفته است و برای اولین بار در قرن هشتم میلادی پرورش داده شد. در آن زمان، فقط خانواده‌های سلطنتی می‌توانستند سگی از نژاد پکینیز داشته باشند. مجازت خریدوفروش و دزدیدن پکینیز ممکن بود اعدام باشد. وقتی سربازان انگلیسی، در سال 1860 میلادی، قصرهای امپراطوران چین را اشغال کردند، سگ‌های پکینیز را با خودشان به اروپا و امریکا بردند.

ویژگی‌های شخصیتی: سگ‌هایی ساکت با رفتاری شاهانه. مهربان و باوفا.

مقدار انرژی: زیاد نیست و می‌شود، درون خانه هم، با بازی، انرژی او را تخلیه کرد.

رابطه با بچه‌ها: رابطه‌اش با بچه‌های بزرگتر بهتر است.

رابطه با سگ‌های دیگر: باید بر روابطشان نظارت داشته باشید.

مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: هفتگی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیت کردنشان باید صبور بود.

قد: 15 تا 22 سانتی‌متر.

وزن: تقریبا 6 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 14 سال.

8. پاگ(Pug):
سگ نژاد پاگ

یکی از نژادهای سگ چینی ، سگ‌های شاد و بامزه‌ای هستند که قدمتشان به 400 سال پیش از میلاد، در معابد بودایی تبت، می‌رسد. گفته می‌شود جوزفین، پیش از ازدواج با ناپلئون، سگی از نژاد پاگ داشته است که اجازه داشته در زندان به دیدن جوزفین برود و به‌وسیلۀ او جوزفین با بیرون از زندان ارتباط برقرار می‌کرده و پیغامش را درون قلادۀ او می‌گذاشته است. پاگ‌ها به رابطه‌ای پایدار با انسان نیاز دارند. اگر شما می‌خواهید صاحب یک پاگ شوید، آماده باشید که همه جا دنبال شما راه برود، روی پای شما بنشیند و بخواهد که کنار شما بخوابد.

ویژگی‌های شخصیتی: جذاب، مهربان و بانمک.

مقدار انرژی: تقریبا فعالند و به ورزش روزانه احتیاج دارند.

رابطه با بچه‌ها: بر رابطۀ آن‌ها نظارت کنید.

رابطه با سگ‌های دیگر: باید بر رابطۀ آن‌ها نظارت کنید.

مقدار ریزش مو: کم نیست و ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: روزانه.

تربیت‌پذیری: آموزش‌ها را زود یاد می‌گیرد.

قد: از 25 تا 36 سانتی‌متر.

وزن: از 6 تا 8 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 15 سال.

9. ماستیف تبتی (Tibetan Mastiff):
نژاد سگ ماستیف تبتی

قدیمی‌ترین اشاره‌ها به این سگ بزرگ به حدود سال 1100 پیش از میلاد برمی‎گردد. آن‌ها را برای نگهبانی از خانه‌ها و دام‌ها نگه می‌داشتند و پرورش می‌دادند. آن‌ها هنوز هم محبوب و گرانند. سال گذشته، در چین، یک تولۀ ماستیف تبتی به قیمت دو میلیون دولار فروخته شد. گفته شده است که در سپاه چنگیزخان مغول سی هزار ماستیف تبتی بوده است. مارکو پولو دربارۀ آن‌ها نوشته است که به بزرگی الاغند و صدایی مثل غرش شیر دارند.

ویژگی‌های شخصیتی: مهربان و آرام با آشنایان و سخت و خشن با غریبه‌ها. یگ نگهبان فوق‌العاده.

مقدار انرژی: ورزش و فعالیت را دوست دارد، ولی بیش‌فعال نیست.

رابطه با بچه‌ها: خوب، ولی باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

رابطه با سگ‌های دیگر: باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: گاهی.

تربیت‌پذیری: آن‌ها مستقلند و برای تربیت کردنشان باید صبور بود.

قد: 66 تا 76 سانتی‌متر در نرها و 61 تا 71 سانتی‌متر در ماده‌ها.

وزن: 45 تا 73 کیلوگرم در نرها و 34 تا 54 کیلوگرم در ماده‌ها.

طول عمر: 12 تا 15 سال.

10. اسپانیل تبتی (Tibetan Spaniel):
اسپانیل تبتی

سگ‌های کوچکی که عاشق لم دادن روی تخت‌خواب و مبل هستند، تا آنجا که به آن‌ها لقب «سگ‌های اتاق‌خواب» داده‌اند. قدمت آن‌ها به 2500 سال پیش، در کوه‌های هیمالیا، می‌رسد. وقتی حوصله‌شان سر می‌رود، پارس کردن یکی از کارهای محبوبشان است. آن‌ها صاحبانشان را خیلی دوست دارند و مراقبشان هستند. هوش زیاد، شنوایی قوی و عشقی که به صاحبانشان دارند، از آن‌ها سگ‌های مراقب فوق‌العاده‌ای می‌سازد.

ویژگی‌های شخصیتی: بااعتمادبه‌نفس، بازیگوش، باهوش و مهربان.

مقدار انرژی: بسیار فعال.

رابطه با بچه‌ها: خوب، ولی باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

رابطه با سگ‌های دیگر:  باید بر رابطه‌شان نظارت داشته باشید.

مقدار ریزش مو: ریزش فصلی دارد.

نیاز به شانه زدن: گاهی.

تربیت‌پذیری: آموزش‌ها را زود یاد می‌گیرد.

قد: حدود 25 سانتی‌متر.

وزن: 4 تا 7 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 15 سال.