هیپرپلازی و پرولاپس واژن در سگ ها به توده ای که از محل واژن بیرون زده باشد اشاره دارد. ماهیت این بیماری شبیه به بافت پر از مایع (ادم) می باشد. اگر پرولاپس واژن جدی باشد، می تواند از دفع ادرار جلوگیری کند. هیپرپلازی واژن سگ در تمام سنین ممکن است رخ دهد. با این وجود معمولا در حیوانات جوان شاهد آن خواهیم بود. نتیجه درمان این بیماری برای بسیاری از حیوانات مثبت است. اما ابتلای یک باره به آن، شانس عود مجددا را افزایش می دهد.

در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت شما را با علائم، علل، روش های تشخیص و روش های درمان هیپرپلازی و پرولاپس واژن در سگ ها آشنا می کنیم.

علائم هیپرپلازی و پرولاپس واژن در سگ ها
هیپرپلازی نوع ۱ زمانی رخ می دهد که یک برآمدگی کمی وجود داشته باشد. این نوع از هیپرپلازی، معمولا از فرج خارج نمی شود. از سوی دیگر هیپرپلازی نوع ۲، وقتی رخ می دهد که بافت واژن، کمی دچار بیرون زدگی شده است. هیپرپلازی نوع ۳ نیز به حالتی اشاره دارد که بافت واژن شبیه به یک شیرینی دونات و به شکل توده از حالت طبیعی خود خارج شده و کاملا دچار بیرون زدگی باشد.

سایر نشانه هایی که ممکن است همراه با این اختلال ایجاد شود عبارتند از:

حیوان نواحی اطراف واژن را لیس می زند.
حیوان تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارد.
هنگام دفع ادرار دچار سوزش و درد می شود.
علل ایجاد هیپرپلازی و پرولاپس واژن در سگ ها
این اختلال تقریبا می تواند تمام نژادها را تحت تاثیر قرار دهد. اما نژادهای زیر بیشتر تحت تاثیر این عارضه قرار دارند:

پیشنهاد می کنیم این مطالب را از دست ندهید:
رابطه بین فیلم های پورنوگرافی و عملکرد جنسی
آشنایی با غذاهایی که در رژیم لاغری نباید خورد
راه هایی برای کاهش وزن بدون رژیم لاغری
چرا زنان ژاپنی لاغر و جوان می مانند؟
۵ پوزیشن رابطه جنسی به کمک توپ پیلاتس
بهترین پوزیشن های رابطه جنسی
نژاد لابرادور
نژاد چساپک بی رتریور
نژاد ژرمن شپرد
نژاد اسپرینگر اسپانیل
نژاد واکر
نژاد آیردل تریر
نژاد پیت بول تریر آمریکایی
تشخیص پرولاپس واژن در سگ ها
پس از معاینه فیزیکی، توده کاملا مشخص است و از روی این نشانه پزشک می تواند اختلال را تشخیص دهد. برای تعیین شدت و نوع بیماری از آزمایش واژن استفاده می شود. زمانی که پزشک بافت واژن را لمس می کند، احساس خشکی دارد.

درمان پرولاپس واژن در سگ ها
درمان این اختلال معمولا به صورت سرپایی انجام می شود. در صورتی که توده بیرون زده وجود داشته باشد، برای مشاهده مشکلات ادرای باید منطقه تمیز و خشک نگهداری شود. زیرا معمولا مشکلات ادراری در این حیوانات شایع است. میزان عود این اختلال نیز بالا است. ۶۶ الی ۱۰۰ درصد حیوانات بعد از بهبودی کامل مجددا ایجاد توده را تجربه می کنند.

اگر حیوان قادر به ادرار کردن نباشد نشانه خوبی نیست و باید فورا درمان آغاز شود. درمان به موقع این اختلال نتایج مثبت و مفیدی دارد. اما عوارض زمانی رخ می دهد که مجرای خروجی مثانه درگیر در این بیماری می شود. متاسفانه در حال حاضر هیچ روشی برای جلوگیری از پرولاپس واژن در سگ ها وجود ندارد. همان طور که گفته شد وقوع این اختلال در برخی از نژادها شایع است.