دستاوردهاي فضايي محققان کشورمان امسال هم ادامه دارد به طوري که به گفته معاون وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات و رئيس سازمان فضايي چند ماهواره جديد با تلاشهاي در دست انجام در نيمه دوم سال 89 رونمايي خواهند شد و دو ماهواره به فضا پرتاب مي شود.
اين ماهواره‌ها در کلاس ريز
ماهواره قرار دارند و تمام مراحل مطالعات، طراحي و ساخت آنها توسط دانشمندان
ايراني انجام شده است. ماهواره‌هايي که امسال به فضا فرستاده مي‌شوند داراي قابليت عکسبرداري و ارسال تصوير به زمين را دارا هستند و در مدار لئو قرار خواهند گرفت.
طراحي و ساخت
ماهواره هاي مخابراتي بزرگ "قائم" و "ايران ست" نيز از ديگر برنامه‌هاي تدوين شده است که کار طراحي و ساخت آنها در سال جاري آغاز شده است.
رئيس سازمان فضايي ايران پيش از اين نيز از سازماندهي و انسجام مراکز صنعتي فضايي کشور خبر داده و گفته بود: تدوين استانداردهاي فضايي، استقرار شبکه پالايش اجرام و سيگنال‌هاي فضايي و آماده‌سازي و پرتاب چند
ماهواره جديد از برنامه‌هايي است که تا پايان امسال عملياتي مي شود.
از
ماهواره هاي
ايراني صحبت کرديم اما بياييد سري هم به دو کاوشگر در سياره مريخ بزنيم و از موقيعيت آن ها نيز مطلع شويم.
تصاوير جديد تاييد مي کنند کاوشگر مريخي فونيکس طي زمستان مريخي به شدت تخريب شده و به طور کامل از کار افتاده است.
اين کاوشگر ساکن، که به منظور مطالعه بر روي مناطق قطبي
سياره سرخ ماموريت خود را آغاز کرده بود در اواخر سال 2008 ارتباط خود را با زمين از دست داد. لايه اي از دي اکسيد کربن منجمد، سطح فونيکس را پوشانده است و ناسا هميشه بر اين باور بوده که چنين ماموريتي در شرايط مهلک مريخي مي تواند براي کاوشگرش مخرب باشد. آخرين تصاويري که از مدار اين کاوشگر به ثبت رسيده نشان مي دهد فونيکس از نماي دور بسيار کوچکتر از گذشته شده و اين به معني وارد آمدن خسارات جبران ناپذير به اين کاوشگر است.
به گفته "مايکل ملون" از دانشگاه کلرادو و عضو علمي تيمهاي فونيکس و دوربين HiRISE بر روي مدارگرد کاوشگر مريخي، تصاويري که از گذشته از اين کاوشگر در اختيار است تفاوت قابل توجهي با تصاويري دارد که به تازگي از آن به ثبت رسيده است. فونيکس در تصاوير جديد کوچکتر به نظر مي رسد و تنها گزينه اي که مي تواند تفاوت ميان تصاوير قبلي و کنوني را توضيح دهد، پوشانده شدن سطح آن به واسطه توده هايي از غبار و نامشخص بودن و غير قابل تشخيص بودن سطح کاوشگر نسبت به محيط اطراف است.
برترين دستاورد فونيکس طي ماموريتش يافتن نمونه هايي از آب منجمد بر روي خاک مريخ بوده است. دوربينهاي فونيکس قبل از خراب شدن شاهد تبخير شدن توده هاي بزرگ يخي در اين سياره بوده اند.
اگرچه عمر
فونيکس پايان يافت و گفته مي شود از کار افتاده است اما ستاره شناسان همچنان به راه خود ادامه مي دهند و از اين شکست ها مايوس نمي شود. آن ها هم چنان به تحقيقات خود ادامه مي دهند و چيزهاي جالبي را براي ما بيان مي کنند مثل همين خبري که در زير مي خوانيد.
گروهي از اخترشناسان اروپايي و آمريکايي به تازگي با استفاده از تلسکوپ فضايي سوزاکوي ژاپني ها به مطالعه تشعشعات ساطع شده از سياهچاله اي پرداختند که جرمي 10 ميليون برابر خورشيد دارد اين سياهچاله عظيم الجثه در هسته کهکشان مارپيچي NGC 1365 قرار گرفته و 56 ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد.
با کمک گرفتن از انطباق تصادفي مسير تلسکوپ فضايي و سياهچاله اخترشناسان توانستند ابرهاي عجيب به شکل ستاره هاي دنباله داري را رديابي کنند که در نزديکي سياهچاله با سرعتي وحشتناک برابر هزاران مايل بر ثانيه در حرکتند.
"جيمز ريوز" از دانشگاه کيل معتقد است
ستاره هاي دنباله دار رصد شده با ستاره هاي دنباله دار يخي عظيمي که در منظومه خورشيدي يافت مي شوند متفاوت بوده و از بقاياي داغ و گازي ستاره اي که توسط اين سياهچاله از هم دريده شده، به وجود آمده اند.
اين کشف غير طبيعي احتمال وجود ابرهاي گازي ستاره مانند در اطراف تمامي سياهچاله هاي بزرگ را مطرح مي کند، احتمالي که مي تواند شيوه مدلسازي چگونگي بلعيده شدن ستاره ها را توسط اين شکارچيان کيهاني تغيير دهد.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافيک، با وجود اينکه محققان تنها دو ابر را در مدار سياهچاله NGC 1365 مشاهده کرده اند، بر اين باورند توده اي از اين ابرها در اطراف اين سياهچاله وجود دارد. به گفته "ريوز" با وجود اينکه تنها چند نمونه از اين ابرها در مسير ديد ما قرار گرفته و امکان رصد آنها به وجود آمده است، احتمال وجود بيش از 10 ميليون نمونه ديگر از اين ابرها در مدار سياهچاله وجود دارد.
.