زمانی که شروع به فعالیت کرد، مرد بازنشسته‌ای بود که طرز سرخ کردن مرغ را می‌دانست ، همین و بس! او مالک رستوران کوچکی بود و چون مسیر بزرگراه اصلی را تغییر داده بودند، داشت ورشکست می‌شد. اولین چک تامین اجتماعی‌اش را که گرفت به این فکر افتاد که شاید بتواند از طریق فروش دستورالعمل سرخ‌کردن مرغ، پولی به دست آورد.
او مردی بود که فقط درباره‌ی انجام کارها فکر نمی‌‌کرد بلکه دست به عمل می‌زد. او به راه افتاد و هر دری را زد، به هر صاحب رستورانی، داستانش را می‌گفت: "من یک دستورالعمل عالی برای طبخ جوجه در اختیار دارم و فکر می‌کنم اگر از آن استفاده کنید، میزان فروش شما بالاتر خواهد رفت و می‌خواهم که درصدی از افزایش آن فروش را به من بدهید."
البته خیلی‌ها به او خندیدند و گفتند: "راهت را بگیر و برو." اما او مایوس نشد و به کارش ادامه داد. هر بار که صاحبان رستورانی، دست رد به سینه‌اش می‌زدند، به‌جای این‌که دلسرد و بدحال شود، به سرعت به این فکر می‌افتاد که دفعه بعد چگونه داستان خود را بیان کند که مؤثر واقع شود و نتیجه‌‌ی بهتری به‌دست آورد. او ۱۰۰۹ بار جواب رد شنید تا سرانجام یک نفر به او پاسخ مثبت داد.
او ۲ سال وقت صرف کرد و با اتومبیل کهنه خود، شهرهای کشورش را گشت. با همان لباس سفید آشپزی شب‌ها روی صندلی عقب اتومبیل خود می‌خوابید و هر روز صبح با این امید بیدار می‌شد که فکر خود را با فرد تازه‌ای در میان بگذارد.
به نظر شما چند نفر ممکن است در مدت ۲ سال، ۱۰۰۹ بار پاسخ منفی بشنوند و باز هم دست از تلاش برندارند؟! خیلی‌کم؛ به این‌دلیل که در دنیا فقط یک "سرهنگ ساندرس" وجود دارد.
اگر به موفق‌ترین مردان تاریخ بنگرید یک وجه مشترک در میان همه‌ی آنان پیدا می‌کنید، " آنان از جواب رد نمی‌هراسند، پاسخ منفی را نمی‌پذیرند و اجازه نمی‌دهند هیچ عاملی، آنان را از عملی‌کردن نظرها و هدف‌هایشان باز دارد."
اولین اقدام آقای ساندرس نصب تابلویی بر روی رستوران بود که بر آن نوشته بود
در اینجا مرغ را درست درست می‌کنیم افرادی که رد می‌شدند، کنجکاوی می‌کردند امتحان کنند که
مرغ را چگونه درست می‌کنند. آنها راز پودر سوخاری را نمی‌دانستند همین تاثیر شگرف موجب شد
امروز مرغ سوخاری کنتاکی در 120 کشور جهان نمایندگی داشته باشد.
"سرهنگ ساندرس" شخصی بود که یک امپراطوری بزرگ که او را میلیونر کرد، بنا نهاد و عادت‌های غذایی ملتی را تغییر داد.
و حالا در این طرف جهان در ایران هم یک نفر عادات غذایی ملتش را تغییر داده و شیوه‌ای جدید برای طبخ
مرغ یافته است.
علی سرجی متولد 1333، موسس شرکت تولیدکننده و بسته‌بندی مواد غذایی است که مدت 30 سال از تاسیس این شرکت، به عنوان یکی از کارآفرینان بزرگ کشور در بابلسر به حساب می‌آید.
وی در سال 1333، در یك خانواده متوسط از نظر مادی و مذهبی به دنیا آمد. از كودكی به كار با مواد غذایی علاقه‌مند بوده است.
در رشته مكانیك ابزار، فوق دیپلم گرفته و پس از پایان خدمت سربازی در سال 1357 مغازه‌ای کوچک با كمك پدرش خرید. برای اولین بار در شهر بابل و در آن مغازه،
پیتزا و مرغ سوخاری با آرد سوخاری كنتاكی آمریكایی فروخته است.
پس از مدتی تصمیم گرفته به جای استفاده از آرد سوخاری كنتاكی، با توجه به ذائقه ایرانی‌ها، با ادویه‌جات مختلف یك آرد سوخاری تولید كند. او با پشتکار فراوان و تلاش و كوشش توانسته به فرمولی دست یابد كه بسیار مورد استقبال مشتریان قرار بگیرد. بعد از این‌که این آرد سوخاری منحصر به خودش را به بازار عرضه کرد، مشتریان بسیاری جذبش شدند.
جالب این است که بعد از این اتفاق، نماینده فروش كنتاكی در ایران وقتی مواد ساخته شده او را دید، با وی وارد مذاكره شد تا آن را بخرد و در كل كشور پخش كند، اما به گفته سرجی، موافقت نكرده و خودش به تنهایی به این كار اقدام كرد و موفقیت‌های زیادی دست یافت.