از درآوردن اشک داوران تا حضور شل کردن سر کیسه
این مطلب نشریه «توتال» در مرز جدی و شوخی نشان می دهد که رقابت اسکار معمولا چقدر کلیشه ای و تکراری است...بی هیچ اغراقی، او یکی از پارامترهای موثر برای دریافت اسکار است. به دلایلی نامعین او همیشه موردتوجه آکادمی بوده، طوری که در پرونده کاری 30ساله اش تاکنون 16 بار کاندیدای دریافت مجسمه طلایی اسکار شده است.
این مطلب نشریه «توتال» در مرز جدی و شوخی نشان می‌دهد که رقابت اسکار معمولا چقدر کلیشه ای و تکراری است.
1- کارگردان درست را انتخاب کنید
بعضی از کارگردان ها برای آکادمی جذابیتی غیرقابل مقاومت دارند. اگر علاقه ای به اینکه فیلمان را خودتان کارگردانی کنید ندارید، می‌توانید لیستی از کارگردانانی که تاکنون بیشترین تعداد نامزدی و همین طور بیشترین دفعات برد جایزه اسکار را در پرونده کاری شان دارند درست کنید. لیست زیر می تواند راهنمای خوبی برای یافتن کارگردانان محبوب آکادمی اسکار باشد:
استوین اسپیلبرگ، برادران کوئن، کلینت ایستوود، مارتین اسکورسیزی
و...
2- نقشی به «مریل استریپ» بدهید
بی هیچ اغراقی، او یکی از پارامترهای موثر برای دریافت اسکار است. به دلایلی نامعین او همیشه موردتوجه آکادمی بوده، طوری که در پرونده کاری 30ساله اش تاکنون 16 بار کاندیدای دریافت مجسمه طلایی اسکار شده است.
حتی اگر چندان به قابلیت های او در بازیگری معتقد نیستید (که البته بعید است) می‌توانید نقشی به او بدهید که چندان مرکزیت نداشته باشد و در اوایل فیلم او را از دور خارج نکنید،
مثلا نقش بیماری که بر اثر ابتلابه بیماری حادی در شرف مرگ است، حتی با چنین نقشی می‌توانید مطمئن باشید که استریپ توجه آکادمی را به خود جلب خواهد کرد.
3- اشک داوران آکادمی را دربیاورید
آکادمی اسکار شیفته فیلم های پرسوز و گداز و اشک انگیز است، به عنوان شاهد می‌توانید به استقبال آکادمی از فیلم هایی مانند
«پیانو»، «فیلادلفیا»، «مردم عادی»
و آثاری از این دست نگاه کنید. در نتیجه
اگر می‌خواهید یک قدم دیگر به مجسمه طلایی نزدیک شوید، فیلمتان را پر کنید از مرگ، سرطان، فاجعه و انواع تراژدی.
4- سر کیسه را شل کنید
بدون گشاده دستی در ساخت فیلم بهتر است به بردن اسکار چندان امیدوار نباشید. نگاهی به آمار بیندازید:
«تایتانیک»
با 200 میلیون دلار هزینه ساخته شد اما 8/1 میلیارد دلار سود خالص روانه جیب تهیه کننده اش کرد. فیلم های
«گاندی»، «ارباب حلقه ها: بازگشت پادشاه»
و
«بن هور»
هم در همین دسته بندی می‌گنجند و این تصادفی نیست که همین فیلم ها بیشترین تعداد نامزدی آسکار را نیز در کارنامه شان یدک می کشند.
از چشم آکادمی، «بزرگ زیباست» پس فیلم های پرهزینه و عظیم شانس بیشتری دارند
.
5- زندگی نامه گذشتگان را فیلم کنید
هیچ چیز برای آکادمی جذاب تر از داستانی تاریخی و واقعی نیست که از زاویه نگاه شخصی و غیرتاریخی تعریف شود و خصوصا اگر این داستان به ماجرای خانواده سلطنتی کشوری بپردازد، احتمال بسیار کمی برای ناکام ماندن در کسب اسکار باقی می ماند. اگر تردیدی دارید، نگاهی به تعداد جایزه هایی بکنید که در جشن های سالانه آکادمی نصیب فیلم هایی مانند
«جنون پادشاه»، «آخرین امپراتور»، «خانم براون»، «الیزابت»، «شیرهای زمستان»، «هنری پنجم»، «ملکه»
و البته
«سخنرانی پادشاه»
شده است. اگر باز هم باور ندارید، می توانید امتحان کنید و در فیلم تان اشاره ای منفی نسبت به خانواده سلطنتی بگنجانید تا ببینید اسکار چطور از شما رو برمی گرداند.
6- موسیقی فیلمتان را به «آلن منکل» بسپارید
اگر بناست در اسکار شرکت کنید بد نیست حاشیه امنیتی داشته باشید، یعنی کسی را در تیم تان جای بدهید که تاکنون بارها اسکار را برده، حضور او تاثیر روانی بسیار خوبی روی داوران خواهد گذاشت و شما را قدمی به جایزه اسکار نزدیک تر خواهد کرد –
آلن منکل
یکی از این افراد است که تاکنون هشت بار جایزه آکادمی را بابت کارتون های دیزنی از قبیل
«پری دریایی کوچک»
و
«علاءالدین»
به خانه برده است. او را برای ساخت موسیقی متن به کار بگیرید.
7- به «جک نیکلسون» نقشی بدهید
ممکن است کارکردن با او چندان آسان نباشد، اما نمی توان انکار کرد که بازیگری است سختکوش – دست کم آکادمی بر این باور است زیرا او تاکنون سه جایزه اسکار ار از آن خود کرده است و بابت نقش دیگر هم کاندیدای این جایزه شده؛ در نتیجه
او همیشه یکی از بهترین شانس های برد اسکار است.
8- فیلمنامه تان را برای مشاوره به «وودی آلن» بدهید
او دوبار برنده اسکار و 9بار کاندیدای آن شده است. تا حد ممکن فیلمتان را به استانداردهای سینمای او نزدیک کنید و از او بخواهید بازبینی فیلمنامه را برعهده بگیرد،
سعی کنید یک مرد میانسال خودشیفته و اندکی روان نژند را به تصویر بکشید که در برقراری ارتباط با زن ها مشکل دارد و در تمام فیلم ها درصدد حل این مشکل است و نتیجه یک فیلم «وودی آلنی» تمام عیار و همین طور محبوب داوران اسکار خواهد بود.
9- چند بچه در فیلم تان بگنجانید
کودکان یکی از نقاط ضعف آکادمی محسوب می شوند، هرچند در آخرین جایزه اسکار، آکادمی اندکی از کودکان غفلت کرد اما با بررسی دوره های پیشین می بینید که
ستارگان خردسال به راحتی می‌توانند دل آکادمی را به دست بیاورند و جایزه را از آن شما کنند.
«تام اونیل»
در 1973 در 10 سالگی برنده بهترین بازیگر مکمل شد و
«جاتسنی هنری
» در هشت سالگی بابت ایفای نقش در
«کرامر علیه کرامر»
کاندیدای جایزه شد. حتی در سال 1934 آکادمی جایزه ای غیررقابتی را به
«شرلی تمپل»
شش ساله داد، در نتیجه بهتر است یکی، دو بازیگر کودک در فیلمتان بگنجانید.
10- در مجله «ورایتی» تبلیغ کنید
اگر کسی فیلم تان را نشناسد، در هیات داوران اسکار هم رای نخواهید آورد، در نتیجه نماینده ای دارید که بهترین وجه امور تبلیغاتی فیلمتان را سامان بدهد. «ورایتی» بهترین فرصت شماست چون تقریبا همه دست اندرکاران سینما آن را می خوانند.
سعی کنید با مجله سخاوتمندانه برخورد کنید: مثلا
به آنها یک آگاهی تمام صفحه سفارش بدهید که یکی از زیباترین صحنه های فیلم هم در آن گنجانده شده، فیلم «سخنرانی پادشاه» این کار را کرد و همانطور که دیدید نتیجه رضایت بخشی در اسکار سال گذشته گرفت.