روزگارنو: امید نظری که پدری ایرانی و مادری فیلیپینی دارد، عضو باشگاه مالمو سوئد است اما از ابتدای فصل جاری فوتبال سوئد بصورت قرضی در یک دسته پایینتر در تیم انگلهولم بازی می‌کند.

 لیگ سوئد به دلیل سرمای زمستان دیر شروع می‌شود. نظری در ۷ بازی اخیر تیمش در ترکیب اصلی بوده و یک گل هم به ثمر رسانده است. طبق تایید کی‌روش، امید نظری برای حضور در دیدار دوستانه تیم ملی ایران مقابل آلبانی که روز 7 خرداد در استانبول برگزار خواهد شد، از سوئد به اردوی تیم ایران در ترکیه خواهد پیوست.

 

 به گزارش وطن امروز، اما پس از دعوت از این دو رگه، بی بی فارسی سراغ او رفت و مصاحبه ای را با او ترتیب داد که در مهمترین بخش گفتگو، نظری حرفی را زد که باید روی آن تامل کرد. او درباره حضور در تیم ملی ایران و ملیتش می گوید: «دیدار با کی‌روش افتخار بزرگی است. او با الکس فرگوسن کار کرده، سرمربی پرتغال بوده و بازیکنانی چون کریستیانو رونالدو را در اختیار داشته است. من از پدری ایرانی و مادری فیلیپینی در سوئد بدنیا آمده‌ام. دوستان من سوئدی هستند و خودم را سوئدی می‌دانم. اما ایران و فیلیپین هم در قلب من جا دارند. برای همین تصمیم گرفتم برای تیم ملی ایران بازی کنم» نظری بدون پرده و بدون آنکه توسط ایجنت های ایرانی توجیه شود خیلی صریح می گوید خودش را یک سوئدی می داند. حالا سوال از کی روش این است؛ بازیکنی که خودش را ایرانی نمی‌داند و مهمتر از آن از حیث فنی شاید در لیگ برتر ایران هم تیمی برای او پیدا نشود روی چه حسابی به تیم ملی ایران دعوت می شود؟

 

نظری تا آنجا از فضای ایران به دور است که نمی‌داند بعنوان بازیکن تیم ملی ایران حق مصاحبه با بنگاه خبرپراکنی انگليس را ندارد. البته شاید در این بین او چندان مقصر نباشد چون نه به ایران آمده و نه از فضای اینجا با خبر است. اما مسولان فدراسیون فوتبال که این روزها تمام قد برابر خواسته‌های معقول و نامعقول سرمربی تیم ملی،کرنش می کنند باید در این بین وارد عمل شوند. اینکه چرا بازیکنی در سطح نظری به تیم ملی دعوت می شود نظر مستقیم سرمربی تیم ملی است اما دست کم باید سراغ گزینه هایی مثل اشکان دژاگه رفت که در سطح اول فوتبال جهان(بوندس لیگا) بازی می کنند و مهمتر از آن خودشان را ایرانی می‌دانند نه سوئدی و آلمانی. این وظیفه فدراسیون فوتبال است که برای سرمربی تیم ملی روشن و شفاف کند که تیم ملی ایران جای بازیکنانی از جنس همین ایران است؛ اگر هم قرار به دعوت بازیکنان خارج از مرزهای ایران شد می بایست بازیکنانی به تیم ملی دعوت شوند از نوع دژاگه و زندی، نه یک سوئدی که از لحاظ فنی در هیچ لیگ معتبری بازی نکرده است.