صفحه-نخست » گریت دین

گریت دین دلقک (Horlequin) چه نوع گریت دینی است؟

Horlequin بودن یکی از الگوهای منحصر به فرد در گریت دین می باشد. این گونۀ رنگی اولین بار در آمریکن کنل کلوب (AKC) یکی از ۶ رنگ به رسمیت شناخته شده است برای گریت دین می باشد.
به نقل از استاندارد AKC در مورد رنگ بندی Horlequin :
شامل رنگ خالص به عنوان رنگ پایه (رنگ بدن) همراه با لکه های سیاه است که نظم و چگونگی توزیع این خالها و لکه ها بر روی بدن گریت دین مورد بررسی قرار گرفته است.

ترجیح داده می شود که گردن سگ سفید خالص باشد و لکه ها در کل بدن پخش باشد. لکه های سیاه باید به اندازۀ کافی بزرگ بوده و در کل بدن قابل رویت باشد. لکه ها نباید انقدر کوچک باشند که به نظر لکه های رنگی بیایند (خاکستری، کرم، آبی) و مشخص نباشد که رنگ آنها سیاه است. این نوع خالها نیز قابل قبول می باشند اما از مطلوبیت کمتری برخوردار هستند و گاهی تنها یک لکۀ خاکستری دیده می شود و با اینکه حالت بانمکی به سگ می دهد اما بیشتر به نظر می آید که حیوان کثیف شده است. وجود این گروه از لکه های رنگی هرچه تعدادشان بیشتر باشد باید به منزلۀ کاستی دانست و در درون طبقه بندی رنگی سبب رد صلاحیت گریت دین می شود.

به نقل از سایت باشگاه گریت آمریکا: برطبق گستردگی زیادی که در نوع خالها وجود دارد، با این حال سگهایی که بدنشان با خالهای بسیار زیادی پوشیده شده باشد که مساحت کمی از سفیدی زمینۀ آنها مشخص باشد و به سختی بتوان رنگ بدن سگ را تشخیص داد خارج از محدودۀ مورد نظر قرار می گیرند.

هنگامی که تمام نشانه گذاری ها به شکل خالهای گرد باشند و به خوبی اطراف آنها مشخص باشد (خالها مانند نقطه بوده و دارای لبه های گرد باشد) این گروه از خالها سبب ارتقاع سگ در طبقه بندی می شود و هرچه خالها دارای لبه های نامنظم (حالتی پاره شده) باشد سبب سقوط سگ در طبقه بندی گریت دین می شوند.

اگرچه ترجیح داده شده است که خالهتی مناسب آنهایی هستند که لکه های سیاه بر روی قفسۀ سینه و پاها باشد، اما وجود این لکه های سیاه بر روی گردن را نباید به عنوان کاستی در نظر گرفت.

تصویر زیر چگونگی وجود خالها و لکه ها در گریت دین Horlequin استاندارد را نمایش می دهد:

1_ بهترین نوع خالها و لکه ها را در گریت دین Horlequin نمایش می دهد.
۲_ این نوع از لکه ها در مسابقات قابل قبول است اما از ارزش کمتر نسبت به شمارۀ ۱ برخوردار است و دارای لکه های کمتری می باشسد.
۳_ این نوع از لکه ها در مسابقات قابل قبول است اما به علت وجود لکه های بزرگ و خالهای پراکنده با سختگیری بیشتری مورد بررسی قرار می گیرند.
۴_ با توجه به لکه های بزرگی که دارد در مسابقات کمتر قابل قبول می باشد. (اغلب از این گروه گریت دین های Horlequin به عنوان حیوان خانگی خالدار (pet marked Horlequin) یاد می شود.
۵_ به علت لکه های کمتر و روشنی که دارد در مسابقات کمتر مورد قبول قرار می گیرد.

چرا به این نوع از از رنگ بندی گریت دین Horlequin گفته می شود؟
این نام گذاری ممکن است از Arlecchino (دلقک به زبان انگلیسی) دلقکی فقیر در انگلستان بود که به علت تنگدستی سوراخهای لباسهایش را با پارچه های کهنه وصله می کرد و تعداد این وصله ها به قدری زیاد بود که رنگ اصلی لباسش مشخص نبود. در آن زمان دلقکها افراد کم درامد جامعه بودند که قادر به خواندن و نوشتن نبودند و زندگی خود را از طریق بند بازی، اکروبات و لودگری می گذراندند و دلقکهای دیگر نیز از گونۀ لباس پوشیدن عجیب او تقلید کردند. گروه زیادی معتقد هستند که گریت دین Horlequin بعد از Arlecchino به این نام نامگذاری شده است.

چند واقعیت دربارۀ گریت دین Horlequin :
_ گریت دین Horlequin تنها نژادی در سگها است که با این الگوی رنگی شناخته شده است.
_ ممکن است از جوفتگیری دو گریت دین Horlequin توله ای بوجود آید که Horlequin نباشد.
_ از جوفگیری دو گریت دین Horlequin ممکن است تولۀ سفیدی بوجود آید که اغلب این توله ها ناشنوا و یا نابینا هستند.
_بعضی از گریت دین های Horlequin خالهای سنگین ( زیاد و بزرگ) دارند و به جای اینکه توله ها یشان Horlequin شود Mentle (که نوعی از رنگ بندی در گریت دین است و معروف به Bostons است که الگوی مشایهی در رنگ بندی با بوستون تریر دارد)تبدیل و بعضی هم به Merle (دارای لکه های خاکستری) تبدیل می شوند.
_ غالبا Horlequin توسط عموم مردم با دالمیشن اشتباه گرفته می شود!

گریت دین منتل (mantle) چه نوع گریت دینی است؟

منتل یک نوع طرح و رنگ مشخص در گریت دین ها است که به علت شباهت رنگی آنها به بوستون تریر در سال ۱۹۹۸ در آمریکا به نام گریت دین بوستون نیز معروف گشت.

به نقل از استاندارد AKC در مورد رنگ بندی mantle:
اینگروه از گریت دین ها به رنگ مشکی و سفید هستند. پشت کاملا مشکی می باشد همچنین جمجمۀ سر. پوزه و فاصلۀ بین دو چشم سفید است، در گروهی دور گردن سفید و در گروهی دیگر دور گردن سفید نیست. و این رنگ سفید در زیر بدن از سینه تا تا پاهای عقب ادامه دارد. و نوک دم نیز دارای لکه ای سفید است. وجود لکه های سفید برروی پشت قابل قبول می باشد.

در تصویر زیر مدل شمارۀ ۱ قابل قبول ترین نوع منتل می باشد.

چرا به این مدل رنگی منتل گفته می شود؟
منتل به معنی لباس بلند جلو باز، مانند رب دوشام که بدون آستین است گفته می شود.

حقایقی دربارۀ گریت دین منتل:

_ منتل ها کاملا سفید و مشکی هستند و در رنگبندی آنها نباید لکه های خاکستری وجود داشته باشد.
_ در دنیا این گروه رنگی بیشتر به نام بوستون شناخته شده اند.
_ معمولا منتل ها از جفتگیری هارلی کوئین ها به دست می آید.
_ منتل ها می توانند بدون هیچ ریسک متولد شدن تولۀ سفید با هارلی کوئین ها جفتگیری کنند.
_ از جفتگیری دو منتل باهم هیچگاه هارلی کوئین متولد نمی شود.

گریت دین مرل (Merle) چه نوع گریت دینی است؟

نوعی مدل رنگبندی در گریت دین است که همان رنگ خاکستری می باشد که دارای لکه های سیاه است. که این رنگ جزء ۶ رنگ (ابلق، ببر، بلو، سیاه، منتل، حنایی) مورد قبول در AKC و FCI نمی باشد. قابل قبول نبودن رنگ مرل در مسابقات سگ به معنی ثبت نشدن این نوع رنگ در AKC نمی باشد.

مرل ها دارای انواع مختلفی هستند که هیچ یک در مسابقات مورد تایید نمی باشند.
رنگ پایه در مرل خاکستری می باشد و همراه با لکه های سیاه و یا سفید (حتی رنگهای دیگر) است. پایه رنگ مرل می تواند شامل رنگ نقره ای کمرنگ تا تیره و خاکستری تا سایه های مشکی و سایر رنگها و سایه های گوناگون باشد.
تنوع رنگی همانطور که قبلا گفته شد در مرل ها بسیار زیاد است مانند:

زمینۀ رنگی حنایی و یا رنگ قهوه ای مایل به زرد به جای خاکستری که باز به عنوان مرل شناخته می شوند. که به فان مرل (fawn merle) معروف می باشند.

رنگهای خاکستری و آبی، خاکستری و آجری، خاکستری با لکه های سفید و یا حتی می تواند دارای زمینۀ سفید با لکه های خاکستری و قهوه ای باشند که بیشتر به عنوان مرلی کوئین معروف می باشند.

و یا دارای نشانه های خاص سفید برروی پوست داشته باشند که اغلب با عناوین منتال با نشانه های مرل (mantle marked merle)، منتل مرل (mantle merl) یا بوستون مرل شناخته می شوند.

با اینکه نامهای آنها متفاوت می باشد در اصل همه در گروه مرل ها قرار دارند.

حقایقی دربارۀ گریت دین مرل:
_ نژادهای دیگری در سگها وجود دارند که مرل هستند مانند» استرالین شپرد، کولی، ولش کرکی.
_ بسیاری از افراد پرورش مرل را توصیه نمی کنند.
_ جفتگیری دو گریت دین مرل با یکدیگر اغلب می تواند سبب ایجاد توله گریت دین سفید شود که امکان نابینایی و ناشنوایی در آن بالا است.

ببری یا بریندل (Brindle)

رنگ بریندل از ۶ رنگ اصلی مورد تایید در گریت دین می باشد و به علت شباهتی که در رنگبندی و خطوط با پوست ببر دارد به آن ببری گفته می شود. در این رنگبندی رنگ زمینه طلایی، قهوه ای و حنایی تیره تا روشن می باشد و همواره با نوارهای مشکی واضح که از پشت تا روی دنده ها امتداد یافته است مشخص می شوند. هر چه خطوط واضح تر باشند و سگ دارای ماسک مشکی بر روی صورت باشد رنگبندی مطلوب تر است.

وجود لکه ها و مشخصه های سفید یا کرم روشن (ایزابل) کوچک برروی سینه، پنجه ها، گوش، اطراف چشم، پشت و اطراف بدن، طوق سفید دور گردن و انتهای دم همه خطا محسوب میشوند.

آبی یا سربی (Blue)

رنگی خاکستری تیره مایل به آبی است که به صورت تک رنگ کل بدن گریت دین را دربر دارد. وجود لکه های سفید بر روی سینه خطا نیست اما نامطلوب است.

داشتن رنگ آبی چرک (مخلوط رنگ آبی با رنگ شتری (زرد) یا مشکی) وجود لکه های سفید بر روی پنجه ها یا انتهای دم و داشتن طوق سفید دور گردن خطا محسوب می شود.

حنایی (شتری) یا فان (Fawn)

رنگ یکپارچه طلایی روشن تا تیره می باشد که داشتن ماسک سیاه صورت در این رنگ بسیار مورد پسند است. علائم و مشخصه های سفید کوچک روی سینه و پنجه ها داشتن رنگ حنایی مایل به آبی، رنگ حنایی دودی و یا کرم روشن (ایزابلا) پسندیده نبوده و قابل قبول نمی باشد.

لکه های سفید رنگ، طوق سفید (گردن سفید)، پنجه های سفید و سفیدی انتهای دم. خطا منجر به حذف است.
رنگهای چرک مانند: رنگ فان مایل به خاکستری (رنگ زرد مایل به خاکستری)، رنگ فان مایل به آبی، رنگ فان دودی، کرم یا ایزابلا خطا محسوب می شوند.

مشکی (Black)
رنگ مشکی در گریت دین باید براق باشد و وجود لکه های سفید مجاز است. در FCI رنگ مشکی که دارای لکه های سفید است به عنوان منتل در نظر گرفته می شود به همین علت وجود لکه های سفید و نداشتن رنگ یکپارچۀ مشکی خطا نمی باشد. اما وجود رنگ شتری، قهوه ای یا آبی سیاه در زمینۀ مشکی خطا محسوب می شود.