درماتوفیتوز (Dermatophytosis)
درماتوفیتوز (Dermatophytosis)
واژه های مترادف آن کچلی و درماتوسیتوز می باشد.عامل بیماری را انواع مختلف میکروسپوروم (Microsporum)، تریکوفیتون (Trichophyton) و انواع اپیدموفیتون فلوکوزوم (Epidermophyton floccosum) نام می برند.
از نظر اکولوژی و اپیدمیولوژی سه گروه را برحسب مخازن قارچ مشخص کرده اند که عبارتند از:
_ قارچهای انسان دوست (Anthropophiles)
_ قارچهای حیوان دوست (Zoophiles)
_ قارچهای خاک دوست (Geophiles)
این نکته بسیار قابل توجه است که قارچهای حیوان دوست انگل حیوانات می باشند و از حیوان به انسان انتقال می یابند. از نظر انتشار جغرافیایی انواع قارچهای حیوان دوست مانند:
میکروسپورم کانیس (M.Canis)، تریکوفیتون وروکوزوم (T.Verrucosum)، تریکوفیتون اکینوم (T.equinum) و تریکوفیتون مانتاگروفیت (T. mentagrophytes) در تمام جهان پراکنده هستند.
انواع دیگری از این قارچها مثل تریکوفیتون اریناسئیی (T.erinacei) در محدوده های مشخص مانند زلاندنو، انگلستان و فرانسه وجود دارند.
در انسان آلودگی این قارچ بسیار زیاد است ولی در حال حاضر از اهمیت آن کاسته شده است. چون اعلام آلودگی با این قارچ اجباری نیست و اطلاعات مربوط به آن منحصرا در اختیار متخصصان بیماریهای پوستی قرار می گیرد. بعلاوه آزمایشگاههایی که بر روی قارچها فعالیت می کنند و تهیه کنندگان آمارهای اپیدمیولوژی نیز از آنباخبر هستند. مضافا که عدۀ زیادی از بیماران هستند که چون بیماری آنها خوش خیم است اصولا به پزشک مراجعه نمی کنند. در غالب کشورهایی که از نظر اقتصادی پیشرفت دارند، موارد بیماری پوست در انسان سیر قهقرایی را می گذراند. پس در نتیجه قارچهای دوستدار حیوانات بسیار مهم و با ارزش شده اند و در مقایسه با آلودگیهای انسان پیشرفت نموده اند.
از نظر موارد بیماری حیوانات در آمارهایی که جدیدا منتشر شده است، آلودگی با درماتوفیتها در حیوانات بسیار گزارش شده است.
کچلی در حیواناتی که در اصطبلها نگهداری می شوند به مراتب بیشتر از آنهایی است که در مراتع و مزارع پراکنده می باشند.